Bretagne: de start van Europa’s 21e eeuwse boerenrevolte?

Gewapend met rode mutsen ('bonnets rouges') en de gwenn-ha-du (de Bretonse vlag) vernielen Bretonse boeren en burgers de ecotaks-tolportalen die de Franse overheid voor de lieve duit van € 800 miljoen aan het installeren is. Inmiddels moeten ook snelheidsradars eraan geloven. Het geweld verspreidt zich over het land. Wat is er aan de hand?

Dat is een heel verhaal. Ik zal proberen het zo eenvoudig mogelijk te vertellen.

Bretagne - Frankrijks punt in de Atlantische oceaan - lijkt in zijn landbouw op Nederland. Er wordt intensief geboerd De streek produceert verreweg het grootste deel van Frankrijks kippen, varkens, eieren, melk en een flink deel van de appels, peren, aardappelen, tomaten, paprika's en komkommers. Die worden er ook verwerkt, verpakt en verhandeld en vervolgens weer verkocht door de Franse supermarkten die eveneens voor het overgrote deel uit Bretagne komen. Daar eten in Frankrijk, en daarbuiten, heel veel mensen van. Een groot deel van de Bretonnen leeft ervan. En toch hangt dat nu allemaal aan een zijden draadje.

Net zo groot als Nederland
Bretagne is bijna net zo groot als Nederland, maar telt maar 3 miljoen inwoners. Ze leven voor een belangrijk deel van wat daarginder de 'agroalimentaire' heet. Wij noemen dat de agri- & foodsector. Omdat een groot deel van de bevolking er zo bij betrokken is, zien heel gewone mensen dat er onvoldoende in verdiend wordt. niet alleen kleine maar ook grote bedrijven gaan failliet. Zo failleerde de grootste kippenslachter (Doux) en ging een

www.foodlog.nl