<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Politie heeft spreekverbod over dood Michael Hastings (video)

In Nederland wordt er gelogen door de politie en ook in Amerika, in dit geval over de dood van Michael Hastings.

Volgens de LAPD (politie Los Angeles) is er geen sprake van een misdrijf en dient de dood van deze journalist te worden beschouwd als een ongeluk.

Zoals zo dikwijls verbaas je je al niet meer over de grofheid van de leugens en het feit dat men het allemaal weer voor zoete koek slikt. Voor hen die inderdaad denken dat dit een “doodnormaal” ongeluk was, hier enkele vragen:

Waarom heeft zowel de politie als de brandweer een spreekverbod richting pers?

Waarom krijgt niemand inzage in het opgemaakte proces verbaal van het “ongeluk”?

Hoe kan het dat militaire experts zeggen dat de intensiteit van de brand in het voertuig zo heftig is dat deze niet overeenkomt met wat je normaal gesproken zou zien met een auto zoals deze (een vrijwel nieuwe Mercedes)?

Hoe kan dat de motor van het voertuig op een afstand van 50 meter achter de auto werd gevonden? Dit in tegenstelling tot wat twee natuurkundigen zeggen, namelijk dat de motor vooruit geslingerd zou worden, in de richting van de beweging van de auto.

Hoe komt het dat er geen remsporen te vinden zijn op de weg?

Hoe kan het dat Mercedes met klem verklaard dat deze auto niet op een dergelijke manier kan exploderen zoals hier is gebeurd?.

Dit zijn vragen bovenop de vragen die al eerder werden gesteld, zie hiervoor een eerder artikel.

De experts zijn het erover eens dat er “iets” is geweest wat deze auto heeft laten exploderen en dat dit niets te maken heeft met een botsing tegen een boom. Wat dat “iets” dan geweest is, is niet duidelijk.

Het zou een drone geweest kunnen zijn, zoals de Russen zeggen en waarover we in een eerder artikel hebben bericht. Het zou misschien ook een bom geweest kunnen zijn die of tot ontploffing is gebracht of een met een tijdsmechanisme.

Zoals met iedere moord dient er een motief te zijn. Dat was in het geval van Michael Hastings zeker aanwezig.

Niet alleen was hij een nieuw groot verhaal op het spoor, maar al in 2010 had hij machtige vijanden gemaakt met de onthullingen over Generaal Stanley A. McChrystal. Zodanig zelfs dat Hastings al diverse doodsbedreigingen had ontvangen.

Volgens collega’s en vrienden was Michael Hasting “ongelooflijk gespannen” en maakte hij zich grote zorgen over dat de overheid in zijn materiaal aan het rondneuzen was. Nadat Wikileaks bekend had gemaakt dat Hasting met hen contact had opgenomen enkele uren voor zijn dood over dat hij het doelwit was van een FBI onderzoek, meldden ook andere vrienden dat de journalist “paranoïde” was over dat deze organisatie hem in de gaten hield.

Een andere hele goede vriend van Hastings, Sergeant Jospeh Biggs, verklaarde tegenover Fox News dat Michael nooit snel reed, hij had “de rijstijl van een oma” en dat hij, Biggs, zich niet kon voorstellen dat Hastings midden in de nacht met een idioot hoge snelheid zou hebben gereden.

De moraal van het verhaal is dat journalisten die te dichtbij de waarheid komen vandaag de dag simpelweg worden geliquideerd. Niet alleen wordt hierdoor “een probleem” opgelost, maar het dient teven als afschrikwekkend voorbeeld voor de rest van het schrijversgilde.

Want, stel je voor dat de massa werkelijk wakker zou worden? Dat iedereen, overal, zou weten wat er werkelijk gebeurt achter de schermen? De waarheid, hoe afgrijselijk soms ook, is vaak het enige doeltreffende middel om de waanzin om ons heen te stoppen.

De mensheid moet die waarheid dan wel willen kennen, want anders zijn mensen als Michael Hastings voor niets gestorven.

www.niburu.co