Mazelenepidemie of self fulfilling prophecy?

Sinds 1994 mogen in Engeland doktoren niet meer zelfstandig vaststellen of iemand mazelen heeft. Waarom niet? Omdat, hoewel de doktoren zelf vonden dat ze mazelen vanaf een kilometer afstand konden herkennen, uit nadere laboratorium-analyse bleek dat ze het slechts 3.7% van de keren bij het rechte eind hadden.

Vergelijkbare statistieken duiken overal op waar men overschakelt van een puur klinische diagnose, naar een klinische diagnose + laboratoriumtest. Hoe dat kan? Wel, de klinische ziekte die we al sinds mensenheugenis kennen als mazelen is kennelijk voor een getrainde dokter niet te onderscheiden van infecties met relatief nieuw ontdekte microben als parvovirus B19, groep A streptococcus, menselijk herpesvirus type 6, enterovirus, adenovirus en groep C streptococcus.

Oftewel, in maar een heel klein gedeelte van de gevallen van mazelen gaat het ook echt om mazelen.

De sterke afname van de incidentie van mazelen sinds de invoering van het mazelen-vaccin kan dan ook niet te wijten zijn aan het vaccin. Maar is het gevolg van een veranderde diagnostiek. Dat verklaart ook de afname van mazelen het afgelopen decennium in Afrika. Ook hier ging de invoering van het vaccin gepaard met het toevoegen van de serologische test als diagnose-criterium.

Voor alle duidelijkheid: het is dus totaal onzinnig om cijfers van voor de invoering van serologische tests te vergelijken met cijfers van daarna. Want als dokters er nu 96% van de tijd naast zitten, dan zaten ze dat vroeger natuurlijk ook. En als je daar voor corrigeert zie je natuurlijk geen daling meer in de grafiek. Uit niets blijkt dan nog dat het mazelenvaccin effectief is in het voorkomen van mazelen.

In Nederland wordt echter nog wel vertrouwd op het oordeel van de dokter, zo leert de website van het RIVM: "Een klassiek mazelelenbeeld met hoge koorts, hoesten, conjunctivitis, Koplikse vlekjes en een grofvlekkig exantheem beginnend achter de oren en in het gezicht, is ten tijde van een epidemie door een arts die ervaring heeft met mazelen goed te herkennen. Voor de huidige generatie artsen is mazelen echter een zeldzame ziekte geworden, die bovendien niet altijd volgens het klassieke patroon verloopt en daardoor klinisch gemakkelijk verward kan worden met andere exantheemziekten. Derhalve is bij het vermoeden van mazelen laboratoriumbevestiging geïndiceerd, tenzij er een epidemiologische relatie met een reeds bevestigd geval van mazelen is en de patiënt niet ernstig ziek is.º " bron.

Vertaling voor leken:
- als je gevaccineerd bent zal de dokter geen mazelen vermoeden, zal er geen serologische test plaats vinden en zul je niet de boeken in gaan als mazelen-geval
- als je ongevaccineerd bent, maar er is geen uitbraak kun je getest worden
- als je ongevaccineerd bent, en er is een uitbraak, dan hoef je niet getest te worden, dan is het mazelen via diagnose-op-het-oog.

Door deze kringredenering zal mazelen in de regel hoofdzakelijk vastgesteld worden bij ongevaccineerden. Lekker amateuristisch.

Oftewel, ook de huidige mazelen-uitbraak in de Bible belt is waarschijnlijk het gevolg van de richtlijnen voor diagnostiek. Als de ervaringen met serologische tests uit andere landen kloppen - en waarom zouden ze niet kloppen - dan heeft het merendeel van die Bible belt kinderen helemaal geen mazelen, maar een hier op lijkende ziekte. De enige manier om hier uitsluitsel over te krijgen is om van heel Nederland alle gevallen van mazelen en op mazelen lijkende ziektes alsnog serologisch te testen. Mocht blijken dat de gemelde gevallen van binnen de Bible belt voornamelijk positief testen op mazelen, en de gevallen van buiten de Bible belt voornamelijk niet, dan zou dat in de wereld een unicum zijn, en een eerste aanwijzing dat het mazelen-vaccin misschien werkt. Tot die tijd is het volkomen onzinnig om in te enten tegen mazelen.