Europese voedselproductie kan niet verder groeien

Wetenschappers waarschuwen dat landen mogelijk niet in staat zijn hun voedselproductie te verhogen omdat gewassen hun fysiologische groeilimiet hebben bereikt.

Na decennia van constante verhoging van de graanproductie lijkt het erop dat er nog maar weinig rek zit in de Westerse voedselproductie. Het zal dus veel moeilijker gaan worden om de verwachtte drie miljard extra mensen in 2050 te voeden.

“In Frankrijk, Duitsland en Groot Brittannië, de drie grootste tarweproducenten in West-Europa, zijn de opbrengsten van de oogsten in de laatste tien jaar nauwelijks verhoogd.” Dit stelt Lester Brown, ‘s werelds meest vooraanstaande voedselanalist en president van het Earth Institute in Washington.

“Ook andere landen zullen binnenkort de limieten van hun graanproductie bereiken. Agrarisch geavanceerde landen beginnen nu de natuurlijke limieten van hun gewassen te bereiken waar weinigen rekening mee hebben gehouden.”

“In Japan is de rijstoogst al 17 jaar onveranderd. Japan en Zuid-Korea lijken beide te blijven steken op een maximale opbrengst van vijf ton per hectare. Ook China lijkt dit plafond snel te gaan bereiken,” aldus Brown.
Vernieuwing

Britse wetenschappers zijn het eens met Brown. “Sinds de jaren 50 is de graanopbrengst wereldwijd verdrievoudigd, die dagen zijn nu voorbij. Tussen 1950 en 1990 steeg de groei jaarlijks met 2,2 procent dat is nu al afgezwakt tot 1,3 procent,” zegt Stuart Knight, directeur van de gewassen- en landbouwwetenschappen aan het National Institute of Agricultural Botany.

Groot Brittannië gaat samen met andere Europese landen uitzoeken waarom de opbrengsten niet meer stijgen. “Gewassen hebben een fysiologisch limiet, maar we denken dat we die nog lang niet bereikt hebben. Er kan niet een directe oorzaak worden aangewezen, maar we denken dat het genetische materiaal ververst moet worden,” aldus Knight.

“Er zijn natuurlijke limieten en daar is geen weg omheen, behalve als je de planten met genetische modificatie aanpast. Traditionele kwekers hebben er inmiddels wel al alles uitgehaald wat er uit te halen was,” stelt Brown.

Naast deze stagnerende groei van de opbrengsten heeft de wereldwijde landbouw ook te maken met watertekorten, bodemerosie en het veranderende klimaat. En dan blijkt de stijging van de CO2-concentratie in de lucht ook nog serieuze gevolgen te hebben voor de groei van planten.

Toch zal de wereldwijde voedselproductie juist flink omhoog moeten. De Verenigde Naties berekenden dat de wereldwijde vraag naar voedsel tot 2050 met 70 procent zal gaan groeien.

www.duurzaambedrijfsleven.nl