EU, Brussel sluit ogen voor gevaren nanomaterialen

De tweede fase van de nieuwe Europese chemicaliënwetgevng REACh werd op 31 mei afgesloten. Europese producenten hebben in deze fase totaal 2923 chemische verbindingen bij de Europese chemicaliënagentschap (EChA) aangemeld. Hieronder bevinden zich slechts 4 nanomaterialen. Milieubewegingen eisen dat betere methoden voor de herkenning, beschrijving en risicobeoordeling op nanomaterialen verplicht worden.

Volgens de chemicaliënwetgeving, welke het voorzorgsprincipe hanteert, mogen in de EU alleen nog stoffen op de markt worden gebracht indien deze geregistreerd zijn. Voor de registratie (vrijgave) van een chemische verbinding dient er een risicobeoordeling voor mens en milieu aan de EChA overhandigd te worden. Bij de zojuist afgesloten tweede fase dient de producent of importeur chemicaliën met volumes tot 100 ton jaarlijks verplicht te registreren.

Registratiefases REACh (vergroting)

In totaal werden er in de tweede fase 9084 registratiedossiers (veelgebruikte chemicaliën worden door de industrie afzonderlijk geregistreerd, er bestaan meerdere dossiers per man-made chemical) aangemeld. Hieronder bevinden zich slechts 4 nanomaterialen. De nieuwsdienst Chemical Watch kwam met het bericht dat zowel de EChA als milieuorganisaties eisen dat de EU Commissie eindelijk eens met een wetgeving komt die nanomaterialen beschrijven. Op dit moment verschuilt de industrie zich achter de testmethoden van gewone chemicaliën. Nanomaterialen bezitten echter compleet andere eigenschappen en de risiscobeoordeling dient dus juist op deze bijzondere eigenschappen aangepast te worden.

Daarnaast twijfelen vele milieu-organisaties over de kwaliteit van de door de industrie aangemeldde dossiers. De milieuwaakhond EEB (European Environmental Bureau) erkent dat er gigantisch veel data is verzameld in duizenden registratiedossiers echter kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit. De chemicaliënwetgeving beschrijft namelijk niet alleen de registratie maar vooral de beoordeling van mogelijke risico‘s voor mens en natuur.

Op 13 mei jongsleden beloofde de EU –Commissie om eind mei met een beoordeling over nanomaterialen onder REACh te komen (PDF). Helaas tot op de dag van vandaag is er nog geen stellingname van de Commissie bekend.

Bron EU Koordination

*Nawoord

Belangrijk om te vermelden is dat de EU gegokt heeft op de economische mogelijkheden van nanomaterialen. Vergelijk het maar met de invloed van gentech (Monsanto en kornuiten) op de politieke beslissingen in de VS.

Nanotechnologie was de beloofde verlosser van al onze problemen. Opruimen van man-made vervuilingen, medicijnen, supereigenschappen en weet ik wat, dankzij nano zou alles goedkomen.

Net als het in kaart brengen van genoom (HMP) beloofden onze industriële marketing jongens en meisjes in de jaren negentig dat men binnen enkele jaren zou voorspellen wanneer men kanker of een andere verschrikkelijke welvaartsziekte zou krijgen. Alles was erfelijk vastgelegd in de genen. Helaas hadden deze predikanten, dankzij determinisme, geen kaas gegeten van de functie van al dat junk-DNA. Ondertussen blijkt dat juist het afval DNA onze gezondheid stuurt: epigenetica. Trouwens evolutie blijkt ook veel flexibeler te zijn dan gedacht. DNA verandert niet in vele duizenden jaren maar binnen enkele gneraties: tot ziens genetische blauwdruk.

Maar de geschiedenis blijft zich herhalen. Ondanks de beloftes blijken nanomaterialen niet één, twee, drie te voldoen aan al oppertunistische gepromootte hightech toepassingen. Ondertussen heeft het beleid van onze gekozen leiders ervoor gezorgd dat onafhankelijke onderzoekers afhankelijk zijn geworden van het grote geld uit de industrie (in NL was het vooral Verhagen en Bleeker, beide CDA, die bewust industriële belangen hebben gepromoot). Nanotechnologie zou Nederland weer op de kaart zetten, ouderwetse VOC mentaliteit. Nadelen van de nanotechnologie werden bewust met medeweten van de politiek onder het tapijt geveegd.

De oppurtunistische denkwijze van onze gekozen politici laat zien dat we in een casinomaatschappij leven en van een gokverslaving is het eenmaal moeilijk afkicken.

Ondertussen vinden we nanomaterialen overal terug in allerlei consumentenartikelen, bijvoorbeeld cosmetica en zonnecremes. Dankzij Den Haag en Brussel hoeft U slechts ramen en deuren te sluiten, er is geen gevaar voor de volksgezondheid. Ga gerust slapen………….*