<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

De Russische beer wordt wakker

Het heeft er alle schijn van dat men in het Westen een kapitale inschattingfout heeft gemaakt door te denken dat Rusland zich wel koest houdt wanneer het Syrië betreft.

Niets is echter minder waar, want Rusland heeft twee hele goede redenen om dit keer echt hoog spel te spelen.

De politieke, militaire en diplomatieke spanningen rondom Syrië nemen nu dagelijks snel toe. Men zegt, blaffende honden bijten in het algemeen niet, maar misschien is het dit keer toch anders.

Zo heeft Israël bij monde van hun Minister van Defensie, Moshe Yaalon, laten weten dat Israël weet wat ze te doen staat als Rusland inderdaad de geavanceerde S-300 luchtafweerraketten aan Syrië zal leveren. Wat hij in niet mis te verstane woorden duidelijk maakte is dat Israël niet zal tolereren dat Syrië over dit soort wapensystemen gaat beschikken, omdat dit soort raketten ook ieder punt in Israël kunnen bereiken.

Iemand die niet echt loopt te blaffen, maar meer aan het grommen is als een kwade beer, is Rusland. Zoals we al eerder schreven is de alert status van Russische troepen op 17 mei veranderd van “Local War” naar “Regional War” en staan ze inmiddels stand-by om over te gaan op de hoogste alarmstatus “Large Scale War”, voor in het geval Amerika en/of de EU zich formeel zou mengen in het Syrische conflict (ontstaan als burgeroorlog).

Dat overgaan naar de hoogste staat van paraatheid is gisteren gedeeltelijk gebeurd en er staan inmiddels duizenden militairen staan klaar en het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken verklaart dat Israël nu ook een potentiëel doelwit is.

De Minister van Defensie, Sergei Shoigu, heeft vorige week donderdag opdracht gegeven aan vier regimenten die zich bezighouden met het S-300 luchtafweersysteem, om zich voor te bereiden op het binnentrekken van Syrië “binnen enkele uren” om daar vervolgens met hun defensieve en offensieve taken te beginnen. Het gaat hier in totaal om 8.700 man personeel, 185 gevechtsvliegtuigen en 240 gepantserde voertuigen.

Daarnaast hebben speciale troepen opdracht gekregen om zich richting Syrië te begeven. Hieronder bevinden zich ondermeer de alom gevreesde Zaslon Special Forces. Zij zijn zo gespecialiseerd en opereren zodanig in de schaduw dat bij hen vergeleken ninja’s amateurs lijken.

Een zwalkend Europa heeft uiteindelijk ingestemd met het gedeeltelijk opheffen van het wapenembargo tegen de radicale islamitische rebellen en president Obama heeft zijn militaire bevelhebbers gevraagd zo snel mogelijk een no-fly zone in te stellen.

Dit alles zal Rusland er niet van weerhouden om toch de S-300 raketten aan Syrië te leveren, waardoor Israël vindt dat het geen andere optie heeft dan deze Russische troepen aanvallen.

Hoe ernstig de situatie in en rondom Syrië is op dit moment werd vandaag verwoord door een hooggeplaatste Israëlische inlichtingenofficier: “Er is zich op dit moment een catastrofale militaire en strategische situatie voor het Westen en Israël in Syrië aan het ontwikkelen en niemand in Washington of Jeruzalem doet er iets aan. De regering van Israël en hun militaire bevelhebbers hadden nooit gedacht dat het conflict een dergelijke wending zou nemen. Misschien kunnen we om vijf voor twaalf nog wakker schrikken, want anders is het te laat.”

Zoals wij eerder schreven heeft dit conflict helemaal niets te maken met een burgeroorlog voor “vrijheid en democratie”, maar alles met een gaspijplijn die aangelegd moet worden van de Golfstaten naar Turkije en dan door naar de EU om de wurgende greep die Rusland heeft op de Europese energievoorziening op te heffen. In het kader van díe plannen zit Assad in de weg en dient opgeruimd te worden in ruil voor een pro westers bewind.

Dit is het punt waarop men in het Westen waarschijnlijk Rusland zwaar heeft onderschat. Poetin is bereid om indien nodig letterlijk en figuurlijk zwaar geschut in stelling te brengen om de Russische belangen te verdedigen. Onder leiding van het imperialistische Amerika wordt Rusland niet alleen direct in de portemonnee getroffen, ze nemen bovendien Rusland nog een machtig uit wapen uit handen.

Een tweede, belangrijke overweging voor Rusland is dat men een herhaling vreest van de situatie zoals die zich voorgedaan heeft in Tsjetsjenië. Dit conflict vond plaats net toen Poetin aan de macht kwam en hij heeft toen geen seconde geaarzeld om ten koste van honderdduizenden mensenlevens een groot gedeelte van het land en de stad Grosny tot puin te reduceren en alle opstandelingen letterlijk van de kaart te vegen.

Ook hier begon het als een lokaal conflict totdat sunny moslim extremisten en andere buitenlandse groeperingen het land introkken en zich in de strijd mengden. Poetin zag dit als het begin van het uiteenvallen van de Russische Staat en vond de prijs die daar uiteindelijk is betaald aan mensenlevens de moeite waard om de Staat te beschermen.

De situatie in Syrië heeft zich in grote lijnen ontwikkeld zoals destijds in Tsjetsjenië. En dus vreest Poetin een herhaling van zetten en ziet hij als oplossing dezelfde als welke hij destijds heeft gehanteerd. Ook daarom wil Rusland koste wat het kost voorkomen dat er in Syrië een situatie ontstaat waarin radicale moslimextremisten in Syrië de dienst gaan uitmaken en vanuit daar een regelrechte bedreiging zullen vormen voor de stabiliteit van de Russische Staat.

De twee bovenstaande redenen dragen er in hoge mate aan bij dat Rusland hoog spel zal spelen. Waar misschien Amerika en Europa eindelijk zullen beseffen dat het dit keer menens is van Rusland, daar blijft Israël “the wild card in the pack”, de onberekenbare factor die zomaar kan zorgen dat het kruitvat Syrië écht ontploft.

Bron:

What Does It Mean

www.niburu.co