<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Hoe Nederlandse klimaatwetenschappers worden geïndoctrineerd

Af en toe word ik geïnterviewd door studenten. Logisch. Als ik een student was, zou ik ook wel eens willen praten met iemand die al veertig jaar de wetenschap volgt. Vaak gaat het over het klimaat dan wel het milieu. Al een jaar of dertig heb ik daar immers een eigenzinnig standpunt over.

Afgelopen vrijdag was het weer zo ver. Twee jongemannen van een Nederlandse universiteit. Ze waren door hun hoogleraar op pad gestuurd om na te gaan hoe de zogeheten klimaatsceptici denken. Eigenlijk waren ze bij mij aan het verkeerde adres, zo vertelde ik hen al bij het eerste gesprek. Ik weet dat half Nederland mij ziet als een klimaatscepticus maar zo zie ik mezelf niet.

Gezond verstand

Ik ben een schrijvende scheikundige met een gezond verstand, die kritisch staat tegenover modieuze en slecht doordachte opvattingen, binnen de wetenschap en daarbuiten.

De afgelopen vijfentwintig jaar heb ik mij inderdaad vrij sceptisch over de heersende klimaatwetenschap uitgelaten maar dat past binnen een algemeen kritische opstelling. Tot voor kort leek het me onzin dat wij nietige mensen een grote invloed op het klimaat konden uitoefenen middels een gas met een minieme concentratie in de atmosfeer. Waar de halve wereld de afgelopen jaren tot het inzicht komt dat de klimaatsceptici misschien wel een punt hebben, omdat de wereldwijde temperatuur al bijna twintig jaar niet meer toeneemt, maak ik juist een tegengestelde ontwikkeling door.

Meer invloed

Ik kom tot het inzicht dat het versterkte broeikaseffect meer invloed heeft dan ik dacht. De zon is al enkele decennia met winterslaap maar de temperatuur daalt toch niet maar is stabiel.

Dat was hun eerste verrassing, vertelden ze me. Ze hadden gehoord dat ik een geharnaste tegenstander was van de opvatting dat de mens het klimaat opwarmt.

Speciale Editie: Klimaat

Wat is er waar en niet waar over klimaat- verandering? Lees het in deze Speciale Editie.
'Klimaatsceptici'

Hun tweede verrassing was dat die zogeheten 'klimaatsceptici' waar ik dus klaarblijkelijk toe word gerekend, allerlei inzichten en opvattingen hadden die ze nog nooit tijdens hun studie hadden gehoord. Ze hadden zich voorbereid en het boek van Naomi Oreskes gelezen waarin stond dat klimaatsceptici extreemrechts zijn en betaald worden door de olie-industrie en de tabaksindustrie om verwarring te zaaien over de klimaatwetenschap.

De meeste klimaatsceptici (ik heb ze de afgelopen dertig jaar bijna allemaal gesproken, zoals ik ook veel officiële klimaatwetenschappers heb geïnterviewd) zijn echter nuchtere, intelligente types die niet in een complot zitten en die niet in Jaguars rijden die door Exxon zijn gefinancierd. Heel vaak zijn het emeritus-hoogleraren die een behoorlijke staat van dienst hebben in hun vakgebied (toegegeven, doorgaans niet de klimaatwetenschap) en vanuit een zolderkamertje hun sceptische mails de wereld over sturen.

Serieuze argumenten

Ze hebben serieuze argumenten en die verdienen het om gehoord te worden aan een universiteit, stelden nota bene de twee jongelui die mij interviewden. Een van de twee was bijna afgestudeerd en vond het onbegrijpelijk dat hij de argumenten van de sceptici pas ontdekte toen hij hen ging opzoeken. In geen enkel college waren die ooit genoemd en als ze al waren genoemd dan in een lacherige sfeer: haha, dit beweren al die oude mannen die door Exxon en de tabaksindustrie worden betaald!

Dat is inderdaad verbijsterend. Ik heb in de loop van mijn leven heel wat omstreden onderwerpen verslagen - het recombinant-DNA-onderzoek, kernenergie, de mogelijke gevolgen van micro-elektronica voor de werkloosheid, biotechnologie, enzovoorts – maar nog nooit ben ik een onderwerp tegengekomen waar zo'n controverse woedt als het klimaat.

Eenzijdige argumenten

En toch worden op onze universiteiten onderzoekers opgeleid in de waan dat er geen controverse is. Ze horen slechts argumenten en feiten vanuit één hoek en hen wordt opgedragen om de argumenten en feiten vanuit de andere hoek weg te lachen.

Dat heet indoctrinatie.

www.elsevier.nl