<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

KNMI'ers lossen raadsel op van Antarctica's smeltende gletsjers

Antarctica was altijd een vreemde eend in het klimaatdebat. De wetenschap begreep niet waarom het zeeijs rond het continent zich maar uitbreidt. Onderzoekers van het KNMI in De Bilt hebben dit beruchte probleem nu opgelost. Het is het smeltende landijs van Antarctica zelf dat het zeewater afkoelt, schreven ze zondag in vakblad Nature Geoscience.
Dat idee kregen ze ruim twee jaar geleden al. In 2010 dreef er een recordhoeveelheid ijs in de Zuidelijke IJszee. "Tegelijk smolten de gletsjers op Antarctica in hoog tempo weg", zegt Geert Jan van Oldenborgh. "We begrepen niet hoe de twee fenomenen te rijmen waren." Hij haalde zijn collega Richard Bintanja erbij, en binnen anderhalf uur waren ze eruit. "Ik heb zelden zo'n goed gevoel gehad", zegt Van Oldenborgh. "We zijn daarna nog twee jaar bezig geweest om alle wetenschappelijke puntjes op de i te zetten, maar de clou hadden we toen al te pakken. En die is dat de oceaan niet uniform opwarmt."

Metingen hadden laten zien dat het oceaanwater aan de oppervlakte afkoelt maar op een diepte van meer dan honderd meter juist wel opwarmt. Afgebroken ijsbergen of de tongen van gletsjers die in zee hangen, steken wel zo diep. IJs smelt makkelijker in warm water dan in warme lucht, zegt Van Oldenborgh. "Ons idee was dat dit smeltwater zoet is, en aangezien zoet water lichter is dan zout water, stijgt dit naar de oppervlakte."

'Maar ons verhaal loste ook een tweede puzzel op'
De zeeën krijgen aldus een koude toplaag die sneller bevriest. Op die manier verzoenden de KNMI'ers de smeltende gletsjers met de groeiende ijsschotsen. "Maar ons verhaal loste ook een tweede puzzel op", zegt Van Oldenborgh. "De klimaattheorie voorspelde dat in een opwar

www.trouw.nl