<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

@Dijsselbloem: Ook de Rabobank goochelt met vastgoed en spaargeld

De Rabobank blijkt te beschikken over inventieve trucjes, schrijft ondernemer Erik de Vlieger. 'Ik doe een oproep aan minister Dijsselbloem om aan de bel te trekken voor het (weer) te laat is.'

De nationalisatie van SNS Reaal zou een wake-up call moeten zijn: banken zijn niet de braafste jongetjes van de klas. Ook de Rabobank, de laatste van de grote vier Nederlandse banken die het nog zonder staatssteun lijkt te redden, blijkt te beschikken over inventieve trucjes - zo begrijp ik van diverse vastgoedondernemers die grote hypotheken bij FGH of Rabo hebben afgesloten. Rabobank heeft handig de voorschriften over de verhouding tussen verstrekte kredieten en toevertrouwd spaargeld weten te omzeilen. Ik doe een oproep, zeg een noodkreet, aan minister Dijsselbloem om aan de bel te trekken voor het (weer) te laat is.

Ik heb in mijn schooltijd geleerd dat een bank een reserveverplichting heeft. Een bepaald percentage spaargeld dient op de rekening te staan om überhaupt krediet te mogen verstrekken. Een voorbeeld van hoe deze reserveverplichting praktisch (gesimplificeerd) uitpakt: Henk brengt 40 euro naar Bank A om het op een depositorekening te plaatsen. Indien Bank A een reserveverplichting heeft van 4%, kan er door de nieuwe plaatsing een nieuw krediet van 1000 euro worden verstrekt.

Indien iemand echter bij de Rabobank of FGH bank - de vastgoedbank van Rabo - geld wil lenen voor vastgoed, is veelal een zogenaamd 'zekerheidsdepot' vereist. Een bepaald percentage van het geleende bedrag moet bij de betreffende bank op een rekening gestort worden. Een voorbeeld: Kees heeft een veelbelovend project en klopt aan bij FGH voor een lening van vijf miljoen euro. De vastgoedbank gaat akkoord, maar verplicht Kees wel 0,2 miljoen op een rekening bij de Rabobank te storten in het zekerheidsdepot. Met deze 2 ton 'bewijst' de vastgoed afdeling aan De Nederlandse Bank dat het wettelijke spaargeld aanwezig is. Daartegen kunnen ze vervolgens eenvoudig vijf miljoen euro ophalen op de goedkope kapitaal markt.

De cliënt die dus vijf miljoen leent, creëert eigenlijk zelf het spaargeld dat de Rabobank vervolgens aanwendt om te lenen. Het door de Rabobank geleende geld, is zeer goedkoop en kan vervolgens duur aan de klant worden uitgeleend. Hiermee maakt de bank een enorme marge en voldoet bovendien aan de regels, omdat het wettelijk vereiste spaargeld aanwezig is. Maar men ziet hier een cruciaal element over het hoofd: het spaargeld is afkomstig van de klant die het volle bedrag nota bene zelf leent. Is dit normaal? Of worden we gewoon weer allen knalhard in de maling genomen met alle mogelijke gevolgen van dien?

Minister Dijsselbloem, u mag het zeggen, maar ik weet het al..

www.volkskrant.nl