<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

De prijs van oorlog: 253.330 hersenletsels en 1.700 amputaties

Hier zijn aanwijzingen voor de aanhoudende kosten van 11 jaar oorlog. Bijna 130.000 Amerikaanse manschappen zijn gediagnosticeerd met post traumatische stress stoornis, en veel meer hebben hersenletsel ervaren. Meer dan 1.700 hebben levensveranderende amputaties van ledematen ondergaan. Meer dan 50.000 werden gewond in actie. Vanaf woensdag zijn 6.656 Amerikaanse manschappen en burgers van het ministerie van Defensie omgekomen.

Deze bijgewerkte gegevens zijn afkomstig uit een nieuw Congressional Research Service rapport met betrekking tot militaire ongevallenstatistieken die soms moeilijk te vinden zijn, en nog moeilijker voor de Amerikaanse samenleving ten volle te waarderen. Het onderschat vrijwel zeker de omvang van de kosten van de oorlog.

Te beginnen met post traumatische stress stoornis, of PTSS. Tellend vanaf 2001 over alle VS militaire diensten, zijn sinds 2001 129.731 Amerikaanse manschappen met de stoornis gediagnosticeerd. Het overgrote meerderheid daarvan, bijna 104.000, zijn afkomstig van ingezet personeel.

Maar dat is het topje van de PTSS ijsberg aangezien niet alle, en misschien zelfs de meeste niet, PTSS gevallen gediagnosticeerd zijn. De voormalige vicestafchef van het leger, gepensioneerd generaal Peter Chiarelli, heeft voorgesteld de "S" van PTSS te schrappen, zodat er geen mensen die er aan lijden gestigmatiseerd worden en, misschien, meer veteranen aan zal moedigen om diagnose en behandeling te zoeken . (Niet alle veteranen zijn het eens met Chiarelli).

Het onderzoek van het congres brengt ook de omvang van één van de kenmerkletsels aan het licht van de post-9/11 oorlogen, traumatisch hersenletsel (TBI), vaak geleden door overlevenden van explosies van zelfgemaakte bommen van opstandelingen. Van 2000 (een jaar voor 9/11, waarschijnlijk gekozen voor controledoeleinden) tot aan het einde van 2012 ervaarden ongeveer 253.330 manschappen TBI in één of andere vorm.

Ongeveer 77 procent van deze gevallen worden door het Ministerie van Defensie geclassificeerd als "mild", wat betekent een "verwarde of gedesoriënteerd toestand die minder dan 24 uur duurt, verlies van bewustzijn voor maximaal dertig minuten, geheugenverlies korter dan 24 uur en beelden van structurele hersenafwijkingen die normale resultaten leveren".

Ernstiger TBI, die langer dan een dag duurt, wordt gemeten met deze statistieken. Bijna 6.500 van die gevallen zijn "ernstige of penetrerende TBI", welke inclusief de effecten van open letsels aan het hoofd, schedelbreuken of vastzittende projectielen in de hersenen zijn.

Net als met PTSS is de TBI diagnoses niet meer dan oppervlakkig. De militaire screening voor TBI is notoir slecht. Een voormalig stafchef van het leger beschreef het als "eigenlijk kop of munt" Nog erger, slechte militaire medische technologie, in het bijzonder in bandbreedte achtergestelde gebieden als Irak en Afghanistan, hebben het onzeker gemaakt dat slagvelddiagnoses van TBI eigenlijk wel geplaatst moeten worden in de permanente medische dossiers van manschappen.

Amputaties zijn een kenmerk van iedere langdurige oorlog. Bijna 800 Irak veteranen hebben "belangrijke ledematen" amputaties ondergaan, zoals een been, en nog eens 194 hebben een gedeeltelijke voet, vinger of andere zogenaamde "kleine ledemaat" verlies ervaren. Voor Afghanistan veteranen zijn de aantallen respectievelijk 696 en 28.

De oorlog in Irak is voor iedereen voorbij, behalve voor een handvol Amerikaanse manschappen en duizenden aannemers. De oorlog in Afghanistan is in het proces van tot en met 2014, met onbekende snelheid, terugtrekken van manschappen en zal zich kenmerken door een aanwezigheid van onbekende grootte van resterende manschappen. Zelfs als de doden en gewonden van de VS in die oorlogen mogelijk bijna voorbij zijn, zal de nawerking van de oorlogen voor een groot aantal veteranen niet eindigen.

www.presstv.ir