<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Eén vierde van alle gevangenen ter wereld... deel II

Santos Reyes in Californië pleegde als jongere een inbraak (inbreuk 1). De tweede inbreuk was een overval die aan niemand schade toebracht; na tien jaar zonder incidenten, werd Reyes veroordeeld voor meineed en, als gevolg van de Three Strikes wet, veroordeeld tot levenslang.

Zeventig procent van degenen die worden veroordeeld op grond van de Three Strikes wet in Californië, zijn gekleurde mensen.

Privatisering van de gevangenissen

De “war on drugs” en het hardere immigratiebeleid creëerden een enorme markt voor particuliere gevangenisexploitanten, die bijna 50 procent van alle federale vastgehouden immigranten huisvesten.

Private gevangenissen zijn de grootste business in de gevangenisindustrie. Ongeveer 18 bedrijven bewaken 10.000 gevangenen in 27 staten. Private gevangenissen krijgen een gegarandeerde hoeveelheid geld voor elke gevangene, onafhankelijk van wat het kost om hen te onderhouden. Volgens Russell Boraas, een privé-gevangenisbeheerder in Virginia: "het geheim van lage operationele kosten is een minimaal aantal bewakers voor een maximaal aantal gevangenen."

De Corrections Corporation of America (CCA) heeft een ultra-moderne gevangenis in Lawrenceville, Virginia, waar vijf bewakers in dagdienst en twee ’s nachts, meer dan 750 gevangenen bewaken. In deze gevangenissen kunnen gedetineerden strafvermindering krijgen voor "goed gedrag", maar voor elke overtreding krijgen ze 30 dagen toegevoegd. En dat betekent meer winst voor CCA. Volgens een studie van New Mexico gevangenissen, bleek dat CCA gevangenen acht keer minder "goed gedrag time" kregen toegekend dan die in de staatsgevangenissen.

Bijna 10 procent van de Amerikaanse gevangenissen zijn privé, gedomineerd door twee grote bedrijven: CCA en GEO Group. CCA en GEO Group beheren nu 16 procent van de federale gevangenissen en bijna 7 procent van de deelstaatgevangenissen met een gecombineerde omzet van bijna 3 miljard dollar in 2010.

Sinds 2001 steeg de omzet van CCA met 88 procent en zij verdienden meer dan 1 miljard dollar per jaar voor het achtste jaar op rij. Vandaag haalt CCA 40 procent van haar activiteiten uit opdrachten van de federale overheid, met inbegrip van Immigratie en Douane en het Federal Bureau of Prisons. De omzet van de GEO Group schoot eveneens omhoog, van 517 miljoen dollar in 2002 naar 1,3 miljard dollar in 2010, een stijging met 121 procent.

De CCA is op het aankooppad. De vennootschap, die is genoteerd op de New York Stock Exchange, stuurde eerder dit jaar brieven naar 48 staten, met het aanbod om hun gevangenissen te kopen. Om hun winstgevendheid aan te tonen, geeft het bedrijf de garantie dat de gevangenissen voor ten minste 90 procent volzet worden gehouden. Bovendien vragen ze een 20-jarig beheerscontract, bovenop de winsten die zij verwachten door minder geld uit te geven per gevangene.

Tussen 1990 en 2009 is het aantal gevangenen in private gevangenissen aangezwollen van 7.000 tot 129.000 gevangenen, een groei met 1.600 procent.

In een onlangs verschenen rapport, "Banking on Bondage: Massa Opsluiting en privé-gevangenissen," onderzocht de American Civil Liberties Union (ACLU) de geschiedenis van de privatisering van gevangenissen en besloot dat privé-gevangenisbedrijven hun welvarend bestaan te danken hebben aan de torenhoge immigratiedetentie na 11 september 2001.

Op een conferentie met investeerders, twee maanden na 9/11, zei Logan, CEO van GEO Group: “Ik denk dat het duidelijk is dat er met de gebeurtenissen van 11 september een verhoogde focus op detentie is, zowel aan de grenzen als binnen de VS, en meer mensen zullen worden opgepakt. Dus dat is positief voor ons bedrijf.”

Slavernij

Gevangenen zijn onderdeel geworden van de economie, de productie en assemblage van producten voor grote bedrijven, terwijl de privé-gevangenissen zich hebben ontwikkeld tot multi-miljard dollar bedrijven.

De gevangenis geeft volledige werkgelegenheid aan jonge zwarten en latino's. In plaats van de ontwikkeling van uitgebreide programma's die echte opleiding en fatsoenlijk betaalde banen bieden, worden ze opgesloten en verplicht tot slavenarbeid.

Arbeid in federale gevangenissen wordt uitbesteed door Unicor, voorheen bekend als Federal Prison Industries, een quasi-publieke, winstmakende vennootschap gerund door het Bureau van Gevangenissen. In 14 gevangenisfabrieken produceren meer dan 3.000 gevangenen elektronische apparatuur voor land-, zee- en luchtcommunicatie. Unicor is nu de 39e grootste contractor van de Amerikaanse regering, met 110 fabrieken in 79 federale penitentiaire inrichtingen.

De meerderheid van Unicor's producten en diensten zijn orders van het Ministerie van Defensie. Grote multinationals kopen onderdelen aan, geassembleerd voor de laagste lonen ter wereld, en verkopen dan de afgewerkte wapencomponenten met de hoogste winstpercentages. Bijvoorbeeld, Lockheed Martin en Raytheon Corporation laten in onderaanneming componenten vervaardigen, assembleren die dan en verkopen geavanceerde wapensystemen voor waanzinnige prijzen aan het Pentagon.

De lijst van ondernemingen die gebruik maken van deze slavenarbeid bevat de crème van de Amerikaanse bedrijven: IBM, Boeing, Motorola, Microsoft, AT & T, Wireless, Texas Instrument, Dell, Compaq, Honeywell, Hewlett-Packard, Nortel, Lucent Technologies, 3Com, Intel, Northern Telecom, TWA, Nordstrom's, Revlon, Macy's, Pierre Cardin, Target Stores, en nog veel meer. Al deze bedrijven zijn enthousiast over de economische voordelen die de gevangenisarbeid biedt.

Gevangenissen zijn afhankelijk van deze inkomsten. Aandeelhouders die geld verdienen aan deze slavenarbeid lobbyen voor langere straffen om hun personeelsbestand te kunnen uitbreiden. “Het systeem voedt zichzelf", zegt een studie van de Progressive Labour Party, die de gevangenisindustrie ervan beschuldigt een imitatie te zijn van nazi-Duitsland met betrekking tot de gedwongen slavenarbeid en concentratiekampen.

De gevangenisindustrie is één van de snelst groeiende industrieën in de Verenigde Staten en tevreden beleggers in Wall Street. "Deze miljoenen dollar industrie heeft haar eigen vakbeurzen, congressen, websites en postorder/Internet catalogi. Ze heeft o.a. ook directe reclamecampagnes, architecten, bouwbedrijven, sanitaire toeleveringsbedrijven, voedselbedrijven, gewapende beveiliging, en gevangeniscellen in een grote verscheidenheid van kleuren."

Volgens de Left Business Observer (nvdr: linkse nieuwsbrief over economie en politiek), produceert de federale gevangenisindustrie 100 procent van alle militaire helmen, munitieriemen, kogelvrije vesten, ID-tags, shirts, broeken, tenten, tassen en kantines. Naast deze oorlogsbenodigdheden, produceren gevangeniswerknemers anderzijds 98 procent van de totale markt aan diensten voor assemblage van apparatuur; 93 procent van de verf en verfborstels, 92 procent van de assemblage van kachels; 46 procent van kogelvrije kleding, 36 procent van de huishoudelijke apparaten; 30 procent van hoofdtelefoons / microfoons / speakers, en 21 procent van kantoormeubilair. Vliegtuigonderdelen, medische benodigdheden, en nog veel meer: gevangenen trainen zelfs blindegeleide honden.

Dit alles voor een hongerloon: gevangenen verdienen 23 cent per uur in Amerikaanse federale gevangenissen, waarvan verschuldigde boetes en schadeloosstelling van slachtoffers worden afgetrokken. De tycoons die hebben geïnvesteerd in de gevangenisindustrie, hebben een goudbron aangeboord. Ze hoeven zich geen zorgen te maken over stakingen of het betalen van een werkloosheidsverzekering, vakantiegeld noch over het tijdstip van betaling. Al hun werknemers werken full-time, zijn nooit te laat of afwezig als gevolg van familiale problemen, en bovendien, als ze weigeren om voor het hongerloon van 23 cent per uur te werken, worden ze opgesloten in isoleercellen.

Bovendien wordt er een loopje genomen met gezondheidsvoorschriften. Een federale rechtszaak, aangespannen door gevangenen en familieleden van FCI Marianna, een minimum security vrouwengevangenis in Florida, bevestigde dat de gevangenen onbeschermd blootgesteld werden aan giftige stoffen zoals lood, cadmium, kwik en arseen tijdens het recyclen van elektronische onderdelen.

Gevangenen werkten er onder het stof, zonder veiligheidsuitrusting of beschermende kleding, luchtfiltering of maskers. De aanklacht vermeldde dat giftige stoffen ernstige schade hadden veroorzaakt aan zenuwstelsel en reproductieve systemen, longschade, bot en vaatziekten, nierfalen, bloedstolling, kanker, angst, hoofdpijn, vermoeidheid, geheugenverlies, huidletsels, bloedsomloop en ademhalingsproblemen. Dit is één van de acht federale gevangenis recycling faciliteiten - waar 1.200 gevangenen werken - gerund door Unicor.

De brutaliteit in de Amerikaanse gevangenissen

De omvang en de brutaliteit van de gevangenissen zijn een moreel schandaal voor de Amerikaanse samenleving. Elke dag zitten minstens vijftigduizend mannen in eenzame opsluiting, in kleine cellen, waar ze niemand zien, niet mogen lezen of schrijven, en slechts één uur per dag alleen mogen “wandelen”.

Het Amerikaans gevangenisregime van overvolle gevangenissen, totale willekeur en uiterst ruwe behandeling van gedetineerden: het werd al meermaals aangeklaagd door mensenrechtenorganisaties. Maar niets is veranderd. Wel integendeel. Of dacht je dat Abu Graib en Baghram zomaar uit de lucht kwamen gevallen?

Het ministerie van Justitie bevestigde dat meer dan 216.600 mensen seksueel werden misbruikt in gevangenissen en huizen van bewaring in 2008, en minstens 17.100 van die misbruiken vonden plaats in een jeugdgevangenis.

Zwangere vrouwen zijn verplicht om ketens te dragen rond de buik en hun handen en voeten worden vastgeketend voor, tijdens en na de bevalling. Geen enkel ander land in de "beschaafde wereld" vindt vasthaken van zwangere gedetineerde vrouwen een noodzakelijke of gewenste procedure. De praktijk is herhaaldelijk en krachtig veroordeeld door het Comité tegen foltering van de Verenigde Naties, en door zowel de American Medical Association als het Amerikaans College van Verloskundigen en Gynaecologen. En diezelfde VS vindt zichzelf de kampioen van de vrouwenrechten !

Besluit

Is het Amerikaans strafsysteem het model dat we voor ogen moeten houden om de criminaliteit te bestrijden? Willen we daar naartoe? Uiteindelijk denk ik dat we moeten beginnen beseffen dat meer wetten en meer gevangenissen niet noodzakelijkerwijs leiden tot minder criminaliteit. Dat is al voldoende aangetoond in ettelijke wetenschappelijke studies. Als men daadwerkelijk de criminaliteit wil bestrijden, moet er worden geijverd voor een meer gelijke verdeling van de welvaart, meer groei van de werkgelegenheid, meer toegankelijke gezondheidszorg en onderwijs, meer begeleiding van jongeren in de kansarmoede, jongeren met problemen en drugverslaafden, en de verdere uitbouw - en niet inkrimping - van een efficiënte sociale sector. De louter repressieve aanpak zoals het intrappen van deuren, het verstoren van arme gemeenschappen, het opsluiten van arme mensen en jonge zwarten, zoals in de VS gebruikelijk is, dat is niet eens een pleister. Het is een schertsvertoning.

Maar als men kijkt naar de neoliberale maatregelen en privatiseringen die met lichtsnelheid worden doorgevoerd in Fort Europa, de sociale afbraak, de winsthonger van de misdadige bankensector en de multinationale ondernemingen, denk ik niet dat die noodzakelijke sociale maatregelen er snel zullen komen, tenzij we massaal op straat komen.

Besluit 2: “Alle beleidsniveaus moeten eindelijk hun verantwoordelijkheid nemen om onomwonden een 'War on drugs' te verklaren in Antwerpen”, aldus N-VA-voorzitter Bart De Wever op de nieuwjaarsreceptie 2012 van de Antwerpse afdeling van zijn partij. Daarmee gaat hij de weg op van Ronald Reagan, wiens 'War on drugs' tot schandalige wantoestanden heeft geleid, onnoemelijk veel leed heeft veroorzaakt, en ongeveer duizend miljard dollar heeft gekost. De 'War on drugs' heeft in de VS de drugsproblematiek niet opgelost, wel integendeel, en er gaan dan ook meer en meer stemmen op om die totaal onzinnige wet af te schaffen.

Besluit 3: Wie het bovenstaande heeft gelezen, zal met mij akkoord zijn dat de VS niemand lessen hoeft te geven in mensenrechten. Het oude adagium: “als iedereen voor zijn eigen deur veegt is heel de straat proper”, is voor Amerika meer dan ooit van toepassing. En in toenemende mate ook voor Europa.

En tot slot nog een vaststelling: 61 procent van de Amerikaanse volwassenen heeft een direct familielid dat diende in het leger. De Amerikaanse maatschappij is met andere woorden een gemilitariseerde samenleving. Waarom ben je een misdadiger als je een moord pleegt in eigen land, maar ontsnap je aan elke straf als je in naam van de democratie mensen mag vermoorden in landen die buiten het grondgebied gelegen zijn van de VS? Die dubbele moraal is nefast voor een beschaafde samenleving.

www.dewereldmorgen.be