<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

De drie roestige spijkers die Nederland doen etteren

Er zitten drie roestige spijkers in het kruis van Nederland, schrijft columnist Jan Bennink. 'Wie goed kijkt kan ze onderhuids zien zitten. Wie een neus heeft kan de etterende wonden ruiken die ze veroorzaken.'
Nederland is ziek. Het mooie land waar ik in ben opgegroeid zwalkt van de koorts.

En als we willen dat de infectie stopt, zullen we de bronnen van de ijldromen weg moeten nemen. Voor we ons weer kunnen richten op de kleine kwalen, zoals groeiende armoede, graaibestuurders en tasjesdieven.

Ons land van integriteit, baken van vrijheid en gelijkheid, dit land dat zich geen wetten liet voorschrijven, kan niet voortbestaan zolang deze nagels niet uit ons vlees zijn getrokken en de wonden genezen zijn.

Referendum
De eerste spijker is de kleinste en het makkelijkst te verwijderen.
In 2005 mocht het Nederlandse volk zich voor het eerst in een referendum uitspreken over de Europese Grondwet en impliciet over de toekomst van Nederland in Europa. Twee derde van de bevolking stemde tégen. Tot schrik van de regering die prompt het volk verraadde door vals te spelen en het grondwettelijk verdrag alsnog door onze strot te duwen. Cosmetische aanpassingen dienden als doorzichtig smoesje dat er naar de mensen geluisterd was. Dat sindsdien vele leugens en dwaalsporen zijn gebruikt om soevereiniteit aan de bureaucratische moloch in Brussel over te dragen maakt de pijn alleen maar ondraaglijker.

Als de Europese Unie echt zo goed voor ons is, zo geweldig dat we onze zelfstandigheid er voor op zouden moeten geven, moet dat eenvoudig uit te leggen zijn zonder list en bedrog.

Wij hebben recht op een tweede referendum over de EU. Tot die tijd pust deze wond.

Mening
Was de eerste nagel nog bereikbaar met blote handen, de tweede zit dieper in ons vlees. Al sinds de moord op Theo van Gogh zeggen we niet meer zomaar wat we willen. Zelfs cabaretiers, kunstenaars en cartoonisten, maar ook de meeste columnisten houden rekening met een onzichtbare dreiging die er altijd is. Wie toch het lef heeft onverbloemd voor zijn mening uit te komen, loopt het gevaar te kiezen voor een leven als gevangene.

Zo zit de leider van een van de grootste partijen van Nederland al jaren in isolatie. Opgesloten vanwege zijn mening.

Geert Wilders is een man, wiens woorden ik zelden deel. Zijn kopvoddentax, zijn hatelijke aanvallen op Marokkanen hoor ik met afschuw aan. Zijn grove mening over de islam deel ik niet. Maar daar gaat het niet om.

Ook de mening van Wilders moet in een gezond land in vrijheid gehoord kunnen worden. Zolang Geert Wilders niet naar het strand kan gaan met zijn vrouw of naar de Hema kan om een onderbroek te kopen, is hij wat mij betreft de Nelson Mandela van Nederland. De Václav Havel van Den Haag. Gevangen om zijn mening en zijn politieke standpunten. Zijn vrijheid mag geen doodstraf zijn in een gezond land.
Demmink
En dan is er die derde nagel in ons kruis, die kleine gemene spijker, diep verborgen in ons zenuwweefsel. Afgedekt met doordrenkte pleisters.

Sinds jaar en dag wordt ex-secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink in verband gebracht met kindermisbruik. Getuigen zouden zijn omgekocht en zelfs zwaar mishandeld. Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven te verantwoorden en zich kunnen verdedigen. Er is zelfs nooit een officieel strafonderzoek ingesteld. Ook wordt deze zaak krampachtig uit het nieuws gehouden. Terwijl er toch een boel over te melden is. Zo zijn er onlangs in de Raad van Europa vragen gesteld door de EVP, omdat Nederland in deze zaak de Conventie van Lanzarote zou schenden. Een conventie die slachtoffers moet beschermen! Daarnaast heeft het Amerikaanse congreslid Christopher Smith een resolutie ingediend om er bij de Verenigde Naties op aan te dringen de zetel van het 'International Court of Justice' uit Den Haag te verwijderen omdat Nederland weigert onafhankelijk onderzoek te doen naar de aanklachten tegen Demmink.

Ook de vele pijnlijke Kamervragen van CDA-Kamerleden Pieter Omtzigt en Peter Oskam halen de publiciteit vrijwel niet. En dat is vreemd.
Ik zeg niet dat Demmink schuldig is. Maar het is hoog tijd dat deze zaak tot de bodem wordt uitgezocht. En ook deze spijker met weerhaakjes en al uit ons collectieve vlees wordt getrokken.

Ik heb lang nagedacht voor ik deze column schreef. Ik vind dat ik hem moest schrijven. Hoewel ik weet dat ik het risico loop dat de patiënt zal gaan krijsen en gillen en in het ergste geval me aan zal vliegen.

Maar zachte heelmeesters maken nu eenmaal stinkende wonden.

Jan Bennink

www.volkskrant.nl