In het (psychopatische) brein van de bankier
Joris Luyendijk duikt onder in de Londense City en daalt af in de hoofden van de meester-bankiers. Een onderzoek naar adrenaline, testosteron, verslaving en de magie van het grote geld
Bekijk de video in andere formaten.
Vijf jaar na het uitbreken van de crisis is de schade nog altijd niet te overzien. Op de kredietcrisis volgden economische recessie, de eurocrisis en tergende politieke besluiteloosheid. Inmiddels zijn er analyses, rapporten, boeken en films gemaakt over hoe het financiële systeem ons in de afgrond heeft gestort en we zijn vertrouwd geraakt met begrippen als rommelhypotheken, derivaten, en bonuscultuur.
Maar gek genoeg weten we heel weinig over de spelers in dat systeem -de bankiers, de traders, de bedenkers van giftige financiële producten, de Masters of the Universe: ze waren gezichtsbepalend tijdens de hoogtijdagen van de financiële boom, maar bleven grotendeels uit het zicht toen de klappen vielen. Wat weten we eigenlijk van deze nieuwe, zelfverklaarde elite, vroeg de Franse socioloog Michel Wieviorka zich eerder af in Tegenlicht Metamorfose van een Crisis wat zijn hun doelen, dromen en angsten, wat is hun smaak en hoe functioneren ze? Journalist/publicist Joris Luyendijk vertrok een jaar geleden met die vragen in het achterhoofd naar de Londense City. Voor The Guardian begon hij een 'bankiersblog', waarin hij vanuit antropologische invalshoek een beeld opbouwt van de spelers in de financiële wereld.
De bevindingen van Joris Luyendijk staan centraal in de extra Tegenlichtuitzending van dinsdag 1 januari. In gesprek met Luyendijk pellen we het systeem af, tot er mensen overblijven, en stellen we ons de vraag met wie we te maken hebben. Deze focus op de mens achter het systeem krijgt een psychologische dimensie in een gesprek met Peter Sioen, die depressieve bankiers uit de City begeleidt en loopt uit op een biologische inkijk in het 'bankiersbrein' in een interview met neuroloog en voormalig derivatenhandelaar John Coates, auteur van het ophefmakende boek The hour between dog and wolf.
In Tegenlicht, op zoek naar het brein van de bankier.
Luyendijk legt uit hoe het werkt in de Londonse City
Vrijheid weet je wel, yeah sure ;)
Misschien. Eindelijk wordt wel alles even benoemd in de MSM, en dat is winst.
Viel me ook weer op dat bij het verklaren van het gedrag van bankiers al snel weer naar "stofjes" in het lichaam gezocht werd, ipv dat bankiers gewoon op enig moreel besef aangesproken werden en verantwoordelijk gehouden voor hun daden. Opmerkelijk.
Joris Luyendijk heeft het naar mijn smaak veel meer bij het rechte eind als hij zegt dat het probleem veel dieper zit, nl in de hele risico cultuur van de financiele sector, om ongereguleerd blind te willen zijn voor die risico's en die als een collectief grijs vlak vol met ongestelde vragen accepteerd.
En juist in die levengevaarlijke bankensector gaan wij door de EU gedwongen, het heil van een stabiele maatschappij/economie verwachten? Een zure grap.
Dat is toegegeven fraude, en die vrouw kon neit eens zeggen dat het haar speet, omdat ze in zo'n lekker flow zat .... go and figure!
Neuh, niets opmerkelijks aan als je enig psychologisch inzicht hebt.
Die vrouw is / was slaaf van het systeem, een kuddedier met de verplichting te produceren...
Met gewetenloze trekjes, erg op de juiste plek ook: zodra haar immers gevraagd wordt of ze spijt heeft kan ze hoe zeer ze daar ook over nadenkt daar niks bij voelen, integendeel ...
De dag dat psychopatie de norm werd ...
The Black Scholes Formula
Maar zo als ondertussen duidelijk is geworden, het was een theorestische benadering en de werkelijkheid zit toch iets anders in elakaar.
@liedetector, zou ontkenning een rol spelen? Het hoeft niet direct psychopatie te zijn lijkt mij.
Door een systeem met theoretische modellen te benaderen zal het voldoen in de omgeving waarvoor men de parameters heeft vastgelegd. Vallen de parameters niet in het model dan heeft men afwijkingen van de werkelijkheid. Denk maar eens aan klimaatmodellen of thermodynamica.
Eens; en er komt bij dat degenen die rekenen vaak ook de uitkomst bepalen. Subject en object staan niet los van elkaar maar we doen soms wel alsof. Waarheidsvinding is nog niet zo makkelijk:-)
Liedetector, precies. 5 min film is geen basis voor een diagnose.
DE WERELD IS IN HANDEN VAN PSYCHOPATEN.
Naïef gedacht, geen enkele nieuwswaarde, ze kunnen gewoon lekker hun gang gaan, niemand die ze oppakt en platgespoten in een gesticht opsluit.
Dat blijkt wel. Ik heb al tien keer geprobeerd om het filmpje in een universeel formaat te bekijken maar het lukt niet. Met mijn Chromebook kan ik onmogelijk MICROSOFT Silverlight kijken.
Ik zal het filmpje binnenkort een keer kijken op mijn oude MICROSOFT computer. Maar die moet eerst opstarten en updates ophalen, dus dat gaat wel even duren.
Ik snap eerlijk gezegd niet dat er nog mensen met MICROSOFT op internet zitten.