<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Raptor salad for breakfast met wat JSF als toetje

Van het soort: deze zagen we niet aankomen. NOT. Het zou de ultieme jager in het luchtruim moeten worden. Geschikt voor alles. Het beste in alles. Het duurste van allemaal. En z?n kleine broertje zou het dan weliswaar allemaal net wat minder doen, maar dan zou je er voor hetzelfde geld ook meer voor kunnen kopen. Nog steeds niet heel veel, want nog steeds onbetaalbaar, maar meer. En quantity has a quality on its own.

'Stealth'. En 'beyond visual range'. En 'thrust-vectoring'. En 'Supercruising'. Ook nog. En nog wat van die stoere praat. Voldoende om de Nederlands salontafelgeneraals en meelooppolitici een binnenbroekse zaadlozing te bezorgen. Ongetwijfeld hard gemasseerd door voldoende mooie beloftes, snoepreisjes en wat dikke onderhandse enveloppen hier en daar. Tegenstanders werden gewoon kalt gestellt. Soms zelfs letterlijk. Dus Nederland stapte, ongeinformeerd en naief als altijd daar waar het transatlantische kontenlikkerij betreft, aan boord van het JSF programma en liet daarvoor deelname aan het veel voor de hand liggendere Europese Eurofighter programma voor wat het was.

Allemaal te mooi om waar te zijn natuurlijk. En het was niet dat we niet gewaarschuwd werden.

Toen de plannen voor de F22 Raptor en de F35 - de JSF - werden gepresenteerd was er al meteen grote twijfel bij experts. Peperdure unproven technology, volledige onbewezen vliegtuigconcepten, gecombineerd met soon-to-be-achterhaalde radaronzichtbaarheid en dat alles voor niet-bestaande oorlogsscenario?s. Pierre Sprey noemde beide vliegtuigen bij voorbaat een major design flaw. Hij vergeleek de toen nog papieren prestaties van de F35 al met die van de F105 thunderchief. De 'lead sled'. Een vliegtuig dat al in de Vietnam oorlog niet meer mee kon. 'Can't climb, can't turn, can't run' zei hij over de JSF. Pierre is de co-designer van de F-16 en A-10. Vliegtuigen die al 30 jaar, nog steeds, elk slagveld ownen. Supersimpele, ultra-effectieve vliegtuigen met superieure prestaties. Hij weet waar hij over praat. Maar Pierre was een just a hater, zo luidde het.

De belangrijke Amerikaanse militaire denktank RAND noemende het hele droomscenario van BVR (Beyond Visual Range) meteen al onwaarschijnlijk. In de praktijk komt het eigenlijk nooit voor en op de paar BVR kills die er tot nu zijn geweest, valt behoorlijk af te dingen. Er zijn ook nog geen goede wapens voor BVR combat. De AMRAAM missile?s die daarvoor zijn bedacht, blijken nog steeds niet te werken.

De ontwikkeling en uitrol van de beide supervliegtuigen verloopt ondertussen ook niet van een leien dakje. De programma's zijn afgrijselijk vertraagd en enorm over budget. Zowel de F22 als de F35 werden gestript van beloofde functionaliteit en de F35 komt alleen door zijn tests heen als de criteria maar voldoende naar beneden worden bijgesteld. De F22 vliegt inmiddels maar wordt momenteel de F22 verdacht van het naar willekeur vermoorden van zijn eigen piloten. Sprey zegt dat de lijmen en / of stealth coatings giftig zijn, de airforce gooit het op de G-vesten van de piloten. Piloten en ground-crews vrezen voor hun gezondheid en sommige piloten stappen al niet meer in. Het weerhoudt de voorstanders er ondertussen niet van gewoon doodleuk hun dromen te blijven verkondigen als ware het feiten.

The F-22 is, unquestionably, the most capable fighter in our military inventory. Its advantages include stealth and speed; while optimized for air-to-air combat, it also has a ground attack capability.

En tot nu toe leek dat ook waar te zijn, ook al zag iedereen wel dat de rules of engagement van al die oefeningen waarin de F22 domineerde wel heel specifiek geschikt waren gemaakt voor datgene wat het ding op papier (en als enige vliegtuig in de wereld) het beste doet, namelijk die hypothetische BVR combats. Het trouwens niet zo dat er ook echt een AMRAAM van Beyond Visual Range wordt afgevuurd in zulke oefeningen, het is doen alsof. Maar toch, so far, so good. Het zou gezien alle problemen, kritiek en oneindig oplopende prijzen dan toch nog iets betekenen, als die kisten net zo goed zouden zijn als beloofd.

Van de JSF (F35) zijn nog zoveel van niet zulke successen bekend, dat ding is nog volop in ontwikkeling. Integendeel, in gesimuleerde war games is het ding elke keer weer hopeloos inferieur aan zelfs 20 jaar oude Russische export jagers (SU 35). 'Like clubbing baby seals' zeiden de piloten van de Russische Sukhoi?s over hun confrontatie met de JSF.

Ja maar, ja maar, 'een simulatie is maar een simulatie'. Klopt.

Dus is het wachten op wat meer realistische confrontaties.

En toen waren daar ineens de Duitse Typhoons die het in een echte oefening boven Alaska mochten opnemen tegen de F22. De in Europa gebouwde Eurofighter Typhoon waaraan wij niet deelnamen omdat we de F35 JSF beter vonden. De F35 die dan weer het zwakkere broertje is van de F22. En dit keer was het gloves off. Full combat mode in een realistisch dog-fight scenario. Dus geen volle externe full-tanks en limiterende (F22 bevoordelende) rules of engagement. Voor het eerst.

Het was raptor salad for lunch. Europese superioriteit voor een vijfde, minder nog, van het geld.

Indeed, Typhoon pilots at Farnborough said that, when flying without their external fuel tanks, in the WVR (Within Visual Range) arena, the Eurofighter not only held its own, but proved to be better than the Raptor.

De Eurofighters zagen die prachtige Stealth vliegtuigen al op 50km op hun IRST-radars verschijnen en eenmaal in confrontatie bleek de thrust-vectoring van de Raptor (draaibare straalpijpen) een enorm nadeel omdat het teveel energie weggooit. Twee belangrijke USP's van de F22 down the drain. Zelfs het bereik van de bewapening van de Eurofighter (de Meteor missile) is groter dan die van de F22 (AMRAAM).

En dat, dat is zoet in al z?n bitterheid. Dat notabene de Eurfighter superieur blijkt aan de F22. Want dat zegt genoeg over de plek die wij straks met de JSF moeten gaan innemen op het internationale slagveld. Zeg maar slachtveld.

De Eurofighter is dan nog niets eens het beste out there. De Franse Rafale presteert nog beter (schijnt in echte oefeningen ook weinig moeite te hebben met de Raptor) en de Russen hebben inmiddels hun T50 PAK-FA prototypes. Deze super jet combineert de (aerodynamische) voordelen van de Eurofighter met de (lage zichtbaarheids) voordelen van de F22. Zowel de Eurofighter als nu ook de Rafale zijn export successen aan het worden. India koos voor de Rafale, nadat uiteindelijk alleen ook nog de Eurofighter op de short-list resteerde. Dat was goede business geweest voor onze industrie als we daaraan hadden meegedaan.

Dus daar zitten we dan met de kneus der kneuzen. Een vliegtuig dat vrijwel zeker niet beter zal zijn dan het vliegtuig dat hij gaat opvolgen (die sublieme F16 waarvan inmiddels ook alweer vrij superieure versies zijn gemaakt, zoals de block 60 waar de Grieken mee vliegen). Onze luchtmacht vormt straks het opwarmertje voor elke terror state die zijn piloten eerst even risicoloos wil laten oefenen voordat ze echt aan de bak moeten.

zapruder.nl