1. #bestrijdingsmiddelen
  2. #carcinogeen
  3. #chemicalien
  4. #gezondheid
  5. #obesitas
  6. #obesogenen
  7. #pesticiden
  8. #stamcellen
  9. #voeding
  10. Artikelen

Maken chemicaliën ons dik?

De snelheid van obesitas bij zeer jonge kinderen, zelfs baby's, blijft stijgen. Bewijs groeit dat obesitas bevorderende chemische stoffen, obesogenen genaamd, bijdragen aan deze alarmerende trend.

Sommige van deze obesogenen zijn pesticiden die, zoals het gaande onderzoek van endocriene verstoring duidelijk maakt, werkzaam kunnen zijn bij zeer lage doses om te interfereren met allerlei fysiologische processen. Dit is inclusief, zoals blijkt, het aanzetten tot een verhoogde vetcel productie.

Met kinderen die zo vroeg in het leven beïnvloed worden is het steeds duidelijker geworden dat genetische en gedragsfactoren niet alleen de stijgende aantallen van obesitas kunnen verklaren. Wetenschappers onderzoeken nu de bijdrage van omgevingsfactoren en onderzoeken of blootstelling aan chemische stoffen obesitas kan bevorderen, en zo ja, hoe.

Een fungicide dat vet bevordert

Een recent onderzoek van triflumizole (TFZ) suggereert dat dit fungicide een waarschijnlijke obesogeen is. In 2010 werd meer dan 40.000 pond van de werkzame stof van TFZ gebruikt in meer dan 6.000 agrarische toepassingen in de staat Californië alleen. Alom gebruikt bij voedsel en siergewassen is TFZ niet bijzonder giftig of carcinogeen maar het bevordert vetcellen.

Onderzoekers ontdekten dat TFZ behandeling van menselijke stamcelculturen het pad activeerde dat leidt tot vetcel productie. Stamcellen hebben het potentieel om verschillende soorten cellen te worden (een stamcel kan bijvoorbeeld een botcel of vetcel worden).

Het onderzoek onderzocht ook blootstelling aan TFZ voor de geboorte in het drinkwater van vrouwelijke muizen. De laagste dosis produceerde een significante toename in opgeslagen vet, terwijl hogere doses geen effect hadden. Dit type van dosisresponse, wanneer verschillende niveaus van blootstelling leiden tot verschillende effecten, duikt op in meer en meer onderzoeken, wat resulteerde dat de EPA heroverwoog hoe ze het pesticide risico moesten evalueren.

Daar kwam bij dat stamcellen geprepareerd uit het vet van vrouwelijke muizen en blootgesteld aan TFZ aanzienlijke genetische veranderingen hadden. Expressie van een genetische merker dat vetcel productie remt werd verminderd, terwijl genen waarvan bekend is vetcel productie te bevorderen toegenomen expressie hadden.

Bewijs wordt sterker

Uitkomsten van dit onderzoek suggereren dat blootstelling aan een veelgebruikt fungicide de snelheid van vetcel productie van stamcellen bevorderd en dat vrouwelijke nakomelingen die in de baarmoeder zijn blootgesteld aan TFZ mogelijk genetische veranderingen hebben die leiden tot verhoogde productie van vetcellen.

En het TFZ rapport is slechts één van de vele recente onderzoeken over bestrijdingsmiddelen en obesogenen. Hoewel dit een vrij nieuw gebied van onderzoek is, groeit het bewijs dat chemische stoffen waarschijnlijk bijdragen aan de obesitas epidemie.

In ons recent rapport, A Generation in Jeopardy, bespraken we de recente epidemiologische onderzoeken gericht op de gezondheid van kinderen en vermeende obesogenen. Momenteel richten de meeste studies zich op volwassenen en obesitas bij jongeren.

De wijdverspreide gevolgen voor de volksgezondheid van de obesitas epidemie suggereren dat we zeer veel aandacht moeten besteden aan deze snel opkomende wetenschap.

www.panna.org

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
9
  1. Veel suggesties in dit artikel.Er zijn veel aanwijzingen maar definitief bewijs ontbreekt,
  2. divine-hill-3982@divine-hill-3982
    #133858
    definitief bewijs ontbreekt

    In dit specifieke geval werd gekeken naar muizen. Hier bleek blootstelling van ongeboren muizen, een dosering van 400X (!!!!) lager dan de zogenaamde giftige dosis, niet alleen vetzucht maar ook een vertraagde groei van de botcellen te veroorzaken.
    Muizen worden vaak als testdieren gebuikt omdat hun stofwisseling erg op die van mensen lijkt. Genoeg aanleiding om aan te nemen dat behandeling van bladgroenten, appels, kersen, aardbeien, komkommers, druiven, watermeloenen, siergewassen ook voor mensen gevolgen heeft.
    Zie: http://scienceblogs.com/thepumphandle/2012/11/06/subtle-but-potentially-serious-health-effects-of-low-level-pesticide-exposure/

    De stelling 'Te veel calorieën en te weinig beweging' wordt al veel langer in twijfel getrokken.
    Er is bewijs dat bijvoorbeeld atrazine, endosulfan, tributyl tin, vinclozolin, glyphosate de hormonen en de ontwikkeling aantasten http://www.pan-uk.org/pestnews/Actives/endocrin.htm
    En hier ook weer inderdaad in hoeveelheden die zogenaamd niet schadelijk zouden zijn.
    Het venijn zit 'm in het feit dat lange termijn effecten en ook effecten op het ongeboren kind domweg in de algemene toxicologie nog steeds niet/onvoldoende meegenomen worden.
    Neem daarbij het feit dat er iedere dag meer nieuwe stofjes op de markt komen, die weer net ietsje anders maar ook eigenlijk in grote lijnen het zelfde zijn, dan kan een kwaadwillende/kortzichtige fabrikant heel veel schade aanrichten.
  3. Fabrikanten gaan voor de winst en hebben maling aan de gezondheid van de mensen.Ik lees verder echt geen bewijs ( jammer genoeg) in het artikel alleen aanwijzingen.
  4. patricksavalle@patricksavalle
    #133893
    @Brutus: Dit soort dingen zijn niet te bewijzen. Niet-lineaire systemen en complexe adaptieve systemen zijn niet top-down te analyseren, ofwel je kunt het gedrag of een effect in het geheel nooit herleiden tot een deel of element. Is gewoon een fundamentele eigenschap van dat soort systemen.

    Organismen zijn nou eenmaal geen machines. Je kunt er niets mee met huidige wetenschap.

    Zelfs statistieken zeggen niet veel omdat normale distributies (zoals Gaussiaanse verdelingen) veel minder 'normaal' zijn in niet-lineaire systemen. Power-law / Pareto distributies (80/20 regel) zijn veel 'normaler'. Dus gemiddelden zeggen helemaal niets.
  5. round-haze-0427@round-haze-0427
    #133894
    Bezig zijn, veel bewegen en minder en gezonder eten lijken mij de oplossing voor overgewicht.

    Wie eet er nu voedsel waar van alles aan is toegevoegd? 80% van wat er in de supermarkt staat is gewoon troep, dat geef je je huisdier niet eens te eten.
  6. patricksavalle@patricksavalle
    #133896
    Zo eenvoudig is het niet Nico. Dat kan je ook overal om je heen zien.
  7. 80% van wat er in de supermarkt staat is gewoon troep, dat geef je je huisdier niet eens te eten.


    Zelf vind ik juist de 20% kant en klaar maaltijden niet zo best. Misschien mioet je eens een kookcursus proberen :)

    Maar een vakantie in een door armoe geteisterd land kan misschien ook een boel helpen. Dan komt diezelfde supermarkt in Nederland je ineens als paradijs voor en schaam je je bijna bij het besef, dat wat jezelf niet goed genoeg vindt voor je huisdier voor anderen mensen een feestmaal zou zijn geweest.
  8. round-haze-0427@round-haze-0427
    #133947
    Maar een vakantie in een door armoe geteisterd land kan misschien ook een boel helpen. Dan komt diezelfde supermarkt in Nederland je ineens als paradijs voor en schaam je je bijna bij het besef, dat wat jezelf niet goed genoeg vindt voor je huisdier voor anderen mensen een feestmaal zou zijn geweest.


    Oost-Afrika bijvoorbeeld? Daar hebben ze ook supermarkten met vrijwel dezelfde rotzooi als hier. Met grote parkeerplaatsen voor de deur, vol met dure auto's en minder dure auto's. De meeste mensen daar hebben minder geld en daarom kunnen ze minder troep kopen.
  9. bijvoorbeeld?




    Erg niet, al dat bedelen om afval en troep, om maar te kunnen overleven. Er zijn hele volksstammen, die hebben nog nooit een supermarkt van binnen gezien.