<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)
Bestaat er zoiets als ‘voedingwetenschap’? Over het rauwe dieet van Tom!
Gisteren was er een discussie in Pauw en Witteman over de documentaire RAUW (en RAUWER) over de opvoeding en vooral voeding van Tom door zijn moeder Francis Kenter. Tom is gezegend met een moeder die wel zelf nadenkt, zich niet geintimideerd voelt door witte jassen, propaganda of autoriteit en wel haar eigen plan durft te trekken. De reactie van onze maatschappij is voorspelbaar: maaiveld, uitsteken, afhakken. Tom krijgt van zijn moeder alleen maar rauw voedsel omdat zij denkt dat dat gezonder voor hem is. Al eerder had Hugo Borst in DWDD zijn mening mogen geven (vanaf 10:30) maar hij kwam niet veel verder dan op te merken dat moeder en zoon er ongezond uitzagen en dat hij het extremisme vond. Hugo Borst ziet er zelf trouwens al sinds jaar en dag uit alsof hij is ontsnapt uit een scene van 'The Walking Dead'. Een logisch argument kwam op dat moment niet in hem op. De moeder en de jongen maken op mij trouwens helemaal geen ongezonde indruk, integendeel. De jongen is vrolijk, heeft een goed gevoed gezicht en bloost er op los. Vandaag staat er dan ook nog eens een dramatisch onnozel haatstuk van juf A. Nanninga op het prikbord van de grootste Vinex wijk van Nederland. Nu weet ik ook wel dat het arme meisje de opdracht heeft gekregen zo dom en ongefundeerd mogelijk uit de hoek te komen om de kijcijfers en reacties te pimpen en dat ze dat heel goed kan, maar toch. Ik ga het daarom opnemen voor de moeder, die in de basis mijn sympathie en begrip heeft. In kan me volledig vinden in haar motivatie hoewel ik wel vind dat haar voedingsbeleid te rigoreus is, dat zal ik dan ook maar meteen zeggen.
Inmiddels gaat Tom ook niet meer naar school omdat zijn moeder vind dat hij daar niet gezond kan blijven eten. En hoewel dat voor de intellectuele en vooral creatieve ontwikkeling van Tom veel beter is dan in de industriele mal van het standaard schoolsysteem te worden gevormd tot divergent denkende napraat-drone, geeft het wel behoorlijke praktische problemen. Zoals wetgeving, algehele bemoeizucht van betweters en instanties en toch ook onaangepastheid van Tom. Hij heeft er ook niet veel aan als hij zo afwijkt van 'de norm' dat zijn leven onmogelijk gemaakt zal worden door die norm. Hoe slim en creatief hij er ook door is geworden. Nederland is niet bepaald een land dat diversiteit koestert.
Over Tom z'n voeding zijn de meningen dus al even luidruchtig. Tom schijnt wat klein te zijn voor zijn leeftijd en nu zeggen sommige mensen dat dat ligt aan zijn voeding. Allemaal hebben ze hun mening maar veel goede argumenten heb ik echter in de hele discussie nog niet kunnen ontdekken. Laat staan een echte opnderbouwing. Zwemcoach Jacco Verhaeren roept er ook wat vingerwijzerigs over maar schijnt niet eens te weten dat veel topatleten veganist zijn en dat het wel degelijk een populaire trend is binnen (en buiten) de sportwereld, van veganisme tot paleo tot primal. Een van de beste atleten ooit, Carl Lewis, presteerde naar eigen zeggen het beste op een veganistisch dieet en Martina Navratilova was 331 weken lang de beste vrouwelijke tennisser van de wereld dankzij of ondanks haar vegetarisch dieet.
Pauw en Witteman denken vervolgens ook nog eens dat hun mening interessant is. Een witte jas van het AMC denkt zelfs dat haar mening een feit is. Enzovoort. Het is echter allemaal niet veel meer dan de standaard prietpraat die de laatste decennia voornamelijk is aangedragen door de voedingsindustrie. En dat is geen aanbeveling. Deze industrie is in hevige competitie met moeder natuur zelf -ontegenzeggelijk de perfecte voedselproducent- en schuwt een paar leugentjes voor geveinzde bestwil niet om die competitie te winnen. Hun fabels over cholesterol, hun misplaatste voorkeur voor meervoudig onverzadigde -vaak geraffineerde plantaardige- vetten (en bijbehorende afkeur van verzadigde -vaak natuurlijke dierlijke- vetten), hun 'wetenschappelijk onderbouwde' voorkeur voor geraffineerde en/of chemische en/of gentech en/of nanotech ingredienten zijn maar een paar van die leugentjes. Doktoren krijgen die leugentjes al snel ongemerkt als waarheid aangeleerd, zonder zich te realiseren dat de onderliggende kennisgaring zich heeft voltrokken in datzelfde pro-industriele en dus anti-natuurlijke klimaat. Moderne voedingsleer is meer de winstgevende consensus van de gezamelijke industrie dan een op gezond verstand en observatie gebaseerde 'wetenschappelijke theorie'.
Het is ook niet moeilijk te zien dat moderne voeding slecht voor je is. Je hoeft op een zomerse dag maar om je heen te kijken om die stelling bevestigd te zien. De gemiddelde tiener is overvolwassen en veel te dik. Of het nu ligt aan de enorme hoeveelheden hormonen en antibiotica in ons vlees en melk, of aan de grote hoeveelheden hormoonverstorende plastics om ons heen, of gewoon aan het ontbreken van nutrienten in de calorierijke maar verschraalde voeding, voeding zal zeker een grote factor zijn. Onder de oudere mensen is het al niet anders. Hele generaties leven grote delen van hun leven op medicatie en sterven aan ziektes die we classificeren als welvaartsziektes. Moderne voeding zou ook daarin wel eens een grote bijdrage kunnen hebben. De huidige generatie Amerikaanse ouders zal in grote getale hun kinderen overleven.
De enige die in het hele debat kalm blijft nadenken en er een logisch verhaal op na probeert (!) te houden is de moeder van Tom zelf. Haar argumenten vind ik persoonlijk qua logica heel goed, maar qua voorbeelden vrij slecht. Je kunt niet wetenschap in het algemeen wantrouwen om vervolgens zelf toch te cherrypicken uit diezelfde wetenschap. Het is echter meer het gebrek aan debatvaardigheid van mevrouw Kenter dan wat anders. In de basis heeft de moeder van Tom gewoon keihard gelijk. Met haar wantrouwen in moderne medische wetenschap, met haar keuze Tom te begeleiden in zijn voeding, met haar eigenwijsheid. Dat ze de dommigheid en ongeinformeerdheid van haar criticasters negeert en haar gezonde verstand blijft volgen, is dapper.
Ik zou mijn kinderen ook niet graag een modern dieet geven. Neem ik zelf ook niet. Geheel rauw en veganistisch gaat mij echter net te ver. Geef mij maar een lekker zalmpje of een biologisch stukje kip. En veel dierlijke vetten, eieren met de eigeeltjes, lekker veel zeezout, hmmmm. Ik weet dat er zware metalen in de vis zitten en ik houd er rekening mee dat het EKO keurmerk waarschijnlijk ook alweer door de industrie is overgenomen en dus corrupt is, maargoed, ik probeer mijn voeding zorgvuldig te kiezen, meer kan ik niet doen. Ik weet ook dat eigeel en dierlijk vet cholesterol bevat en dan de industrie roept dat je daar hart en vaatziekten van krijgt, maar dat geloof ik niet. Ze liegen. Een patatje-veel-mayo op z'n tijd schuw ik dan ook niet maar de Mac zal ik mijden als de pest, net als frisdrank om maar iets te noemen. Geen geraffineerde shit en geen HFCS in dit geval. Ik houd het zelf op zoveel mogelijk biologisch en tegen Paleo / Primal aan. Hoe ik weet of dat goed is of niet? Ik ben veel beter in vorm dan 10, 15 geleden, toen ik nog at zoals iedereen. Ik heb ondanks of dankzij mijn relatief strenge dieet voldoende energie en herstelvermogen om bijna elke dag een uur of twee hard te trainen. Moet ik me dan nog iets aantrekken van een of andere witte jas? Of van Pauw en Witteman? En de moeder van Tom, wie weet er beter of haar zoon gezond is dan zij zelf, of Tom zelf? Hij komt gezond op mij over, zo op het eerste gezicht, de mening van een dokter zegt mijn weinig. Want realiseer je wel dat die dokter het ook niet kan weten, hij geeft ook maar zijn aangeprate mening.
Nog los van de overduidelijke commerciële belangen bestaat er namelijk niet zoiets als voedingswetenschap. Je kunt dingen wel heel officieel en systematisch benaderen, maar dat maakt het nog geen wetenschap. Om vele redenen valt de betreffende materie (voeding, dieet) ver buiten het bereik van moderne wetenschap. In de economie bestaat het begrip: Ceteris Paribus, Latijn voor 'alle overige omstandigheden gelijk blijvend'. Als je de oorzaak van een gevolg wilt aanwijzen,mag telkens slechts een enkele parameter van een model of onderzoek veranderen om de uitwerking daarvan te kunnen waarnemen. In een mathematisch model kan dat. In een levend systeem niet. Een mens is aan zo afgrijselijk veel omgevingsinvloeden onderhevig en verschilt zo enorm veel van elk ander mens (ieder mens heeft bijvoorbeeld zijn unieke microbioom of bacteriegemeenschap, denk aan darmflora), dat het vaker niet dan wel mogelijk is de invloed van een nutrient te isoleren. Laat staan van een heel dieet. Algemeen geldend is de uitslag van zo'n onderzoek in ieder geval nooit. Het valt allemaal in de zachte, manipuleerbare marges van de statistiek. Een mens is nou eenmaal geen kweekje in een reageerbuis. Al die onderzoekjes die verschijnen, honderden per dag, die weer eens moeten bewijzen dat dit wel goed en dat niet is, zijn flauwekul. Allemaal. Ronduit. Punt.
Voedingswetenschap is niet alleen onmogelijk omdat Ceteris Paribus onmogelijk is (niet voor niets is het geen gangbaar begrip in de biomedische wetenschappen, het zou de hele wetenschap onderuit halen) maar ook omdat een biologisch systeem chaotisch en complex is. Het feit dat meeste van jullie waarschijnlijk niet eens weten wat dat in wiskundige termen betekent, geeft al aan dat het (nog lang) geen mainstream wetenschap is. Chaos kennen sommigen wel, complexiteit is the next level. In complexe systemen heeft het begrip Ceteris Paribus vrijwel geen waarde. De invloed van een enkele nutrient (om het even bij voeding te houden) is namelijk ook nog eens afhankelijk van de context (verhouding, andere nutrienten, biologische omgeving) waarin de nutrient voorkomt. Dan kun je in de ene context wel zijn invloed gaan vaststellen maar dan wil dat niet zeggen dat die invloed ook in een andere context hetzelfde is. Een waterstofatoom doet iets heel anders in combinatie met een zuurstofatomen dan in combinatie met koolstofatomen. De twee gehelen hebben weinig met elkaar overeen ondanks de deels zelfde bouwstenen. Dat heet emergent gedrag en het is overal is levende systemen. Emergent gedrag maakt biologische systemen (maar ook economieen en maatschappijen bv.) notoir onvoorspelbaar. Er bestaat geen wetenschap om emergent gedrag te kunnen verklaren en dat heeft niets met rekenkracht of wiskunde te maken. Wetenschap is gewoon nog lang niet zover. Complexe systemen zijn niet-reduceerbaar en niet-deterministisch. En de chaos zorgt er dan voor dat miniscuul kleine veranderingen in initiele parameters uiteindelijk grote, onvoorspelbare gevolgen kunnen hebben. Dure woorden om te zeggen dat al die experts ook maar een mening geven en dat ze nooit een beroep kunnen doen op wetenschap voor het bewijs. Het is namelijk geen wetenschap. Het is allemaal niet meten of te berekenen.
Zolang dat kind normaal functioneert, zich lekker voelt en een gezonde indruk maakt, geef ik die moeder groot gelijk, hoewel ik hem zelf wel dierlijke vetten en eiwitten zou geven. Laat die mensen lekker met rust. Want wat je ook van die moeder beweert, geloven in moderne wetenschap als het gaat om voeding, is altijd dommer.
En dat kan toch niet de bedoeling zijn.
Ik heb dus mijn ernstige twijfels over de zelfbenoemde voedingsexperts en dit bevestigd dat maar weer.
Voor de rest is het allemaal heel logisch wat ze zegt en waar. Maar. Ze slaat volkomen door waardoor het kind gebreksziekten dreigt te krijgen, vitamine B12 enzo. Maar we zullen zien.
Vingers aflikken na het tuinieren, dat klinkt goed waanzinnig!
Over rauw voedsel dit stukje:
plantaardige-en-vlezige-praatjes
Zo is er geen volgens mij geen aanleiding om de oprechte zorg van de arts, die een aangifte heeft gedaan wegens geconstateerde ondervoeding, voor de jongen in twijfel te trekken. Stel dat de jongen op den duur last krijgt van ernstige gebreken, dan zou deze arts daar verantwoordelijk voor zijn en voor worden gehouden. Dat ondervoeding van een kind bij andere ouders tot emotionele reacties leidt, verbaasd me persoonlijk minder.
Zelf ben ik nooit zo bezig met specifieke stofjes, ook niet in mijn voeding. Wat in mijn beleving bij de discussie over voeding over het hoofd wordt gezien, is dat zowel de bereiding- als het eten van voedsel een volgens mij heel belangrijke sociale component heeft. Als eten met liefde en zorg wordt gemaakt, dan neemt in mijn beleving de voedingswaarde daarvan toe. En een goede maaltijd gegeten met familie, vrienden of kennissen heeft in mijn beleving ook veel extra waarde. Hoe belangrijk de bereiding en de sociale wijze van het samen eten is, kan je vandaag nog zien bij inheemse culturen. Maar wie kent het niet? Onvergetelijke diners met familie, geliefden, vrienden en kennissen, die je blijvend als mens echt voller hebben gemaakt en waarbij er meer achter is gebleven dan (rauwe) cellen en chemische bouwstofjes in een puur basisch klimaat. De argumenten van moeder komen mij persoonlijk dan ook veel minder logisch en rationeel voor, maar mijn kijk op voeding is misschien meer holistisch.
De jongen maakt ook op mij een gezonde indruk, maar als ik hem zie vertelen, dat hij nu eigenlijk ook niet meer zo goed weet, wie hij nou moet geloven, dan zie ik een kind met een loyaliteitsconflict. En aangezien voeding voor moeder blijkbaar zo verschrikkelijk belangrijk is en bijna het enige is, waar ze zelf mee bezig lijkt, kan ik me voorstellen, dat een keuze voor ander voedsel voor hem bijna onmogelijk wordt. In die zin zie ik de vrijheid, die hem zogenaamd wordt gegund niet zo. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe het de twee de komende jaren zal vergaan en ik hoop, dat ze hun innige band zullen weten te behouden. Zelf komen me de beperkingen, die moeder de jongen bewust of onbewust oplegt als heel knellend voor.
Vanuit mijn blik zou ik de jongen zo veel meer gunnen, dan dat eindeloze geneuzel over eten. En dat hij zich altijd en overal moet verantwoorden voor een geloof, dat hij van thuis van heel jong heeft opgelegd gekregen en dat hem sociaal gezien altijd tot een buitenbeentje maakt. Zelf ben ik heel blij, dat ik toen ik klein was ook bij vriendjes heb gegeten en zij ook bij mij. Je bent nu eenmaal niet alleen op de wereld en er zijn ook mensen met heel andere ideeën, levensopvattingen, voedingspatronen en eetmanieren en hoe meer je weet, hoe beter je volgens mij je eigen keuze op het gebied van bijvoorbeeld voeding kan maken.
Volgens mijn beperkte kennis weten we misschien nog niet veel van voeding, maar kun je zoiets als wat we ondervoeding noemen aantonen.
Als een kinderarts, die duizenden kinderen ziet, bij je kind ernstige ondervoeding geconstateerd, dan zou je ook eens kunnen kijken hoe je het dieet van het kind zou kunen aanpassen met verantwoorde ingredienten en kijken of de jongen zich misschien wel beter voelt of ontwikkeld. Wat heb je dan te winnen bij het vasthouden aan je eigen, zelf bedachte experiment?
Epictetus
Jij bedankt voor je stuk. Anders had ik er nooit zo lang over nagedacht :)
Overigens zegt kleiner zijn en later in de puberteit komen dan gemiddeld helemaal niets Het ligt er maar net aan hoe dit gemiddelde tot stand gekomen is...
En overigens als er een B12 tekort zou zijn dan had dat volgens mij al dramatisch zichtbaar moeten zijn. Los van het feit dat ik niet begrijp hoezo er blijkbaar geen tekort is.
Niets? Het is inderdaad niet gezegd, dat als je kleiner bent dan gemiddeld en later in de puberteit komt, dat je dan ondervoed zou zijn. Maar ondervoeding is bij mijn weten geen verzinsel en dat gaat blijkbaar samen met bepaalde symptomen. Deze symptomen zijn blijkbaar vastgesteld bij deze jongen, die een zeer uitzonderlijk curieus dieet volgt, maar voor de rest blijkbaar gezond is. En wat ik ervan begrijp komen de echt nadelige gevolgen van ondervoeding vaak op lange termijn pas echt goed naar voren. Wat ik dan niet begrijp, is dat je je heel erg zorgen maakt om vage zaken zoals "niemand weet, wat die stoffen doen" als er ondervoeding bij je eigen kind is geconstateerd.
Bron
Geld kan men niet eten, net zomin als men gezondheid kan kopen :)
De reactie van de maatschappij is in die zin blijkbaar net zo voorspelbaar als je als ouders in Nederland je kinderen consequent te veel eten geeft.
Helemaal volkomen mee eens, en in dat kader vind ik alle geleuter over vermoede ondervoeding van jongetje Tom hypocriet hyena gehuil.
Ik snap niet (of eigenlijk wel) dat wetenschappers geen gat in de lucht springen bij een degelijk intrigerend geval.
Het is een feit dat de wereldpopulatie sinds de industriele revolutie bijna verviervoudigd is.
Vandaar dat praktisch de gehele westerse wereld met overgewicht te kampen heeft. Dan kan je zeggen dat dat door slecht voedsel komt. Dat is waar maar het is ook een keuze, ik heb geen overgewicht en eet dan ook zelden junkfood.
Dat vind jij, anderen vinden van niet, en ik vind het een interessante discussie. Dan kan je zeggen er zijn veel ergere dingen maar dat is een dooddoener, waarom zou je niet een keer over minder erge zaken kunnen praten cq filosoferen?? De zware zaken komen ook aan bod.
Een topatleet zijn is voor het grootste deel genetisch bepaald, tuurlijk is goed voedsel een belangrijk onderdeel voor de topprestaties maar er zijn genoeg topsporters die vlees en gekookt voedsel eten, dat doet het merendeel.
Goede docu:
Holland Doc: De vuile sprint van '88
Haar gezonde levensstijl (ze is volgens mij nooit officieel betrapt) heeft Navratilova jammer genoeg niet kunnen besparen voor borstkanker.
Als er ergens een kind een arm breekt, staan er dan in jouw idee ook wetenschappers te springen bij een dergelijk intrigerend geval? Merkwaardige gedachte.
@Appie
09 oktober 2012 VN: minder honger in de wereld
Het aantal mensen in de wereld dat honger lijdt, is afgenomen tot 868 miljoen. Dat meldde de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties FAO dinsdag. Het aantal hongerigen bedroeg in 2010 nog 925 miljoen en het jaar daarvoor bijna een miljard. Vooral in Oost-Azie is de honger fors afgenomen.
Hoe erg moet die arme jongen er dan blijkbaar aan toe zijn? Die knalt er werkelijk in zijn uppie uit bij onderzoek tussen al die andere arme in zekere mate ondervoede kindjes ;)
Ben toevallig bezig met een artikel over vervroegde pubertijd bij meisjes en jongens. Als mogelijke oorzaken worden daar vervuiling, stress en voedsel beschreven. Deze bevinden zich helemaal links van de normaalverdeling. Tom bevindt zich misschien rechts?
Eén van de symptomen van ondervoeding is een uitgestelde puberteit. De oorzaak van de ondervoeding ligt heel waarschijnlijk voor 100% aan het dieet, omdat het een buitengewoon uniek, experimenteel en curieus dieet betreft. Eén van de kritieken is, dat mevrouw hierin geen enkele aanleiding ziet om bijvoorbeeld zoiets gevaarlijks te proberen als het koken van haar verse spinazie. De strijd voor basisch bloed moet blijkbaar tot het einde toe gestreden worden.
Tom produceert minder dan leeftijdgenoten het IGF-1 groeihormoon.
Misschien hoort Tom van nature wel helemaal links. Wie zal het zeggen? In elke populatie heb je extremen. Maar als je maar niet in de puberteit komt, terwijl je een niet onafwijkend voedingspatroon hebt, dan kun dat als oorzaak voor ondervoeding in enige mate uitsluiten. Als je alleen maar sinasappels eet, omdat je zeker weet, dat die heel gezond zijn en je raakt maar niet in de puberteit, dan zou het wel eens zou kunnen zijn, dat als je eens wat anders at, dat je dan ineens wel in de puberteit zou raken. En misschien als je anders had gegeten, dat je dan al jaren in de puberteit was geweest.
De kans is dus groot dat Tom uiterst rechts eindigd als dat dieet zo doorgaat, maar dat hij minder rechts eindigd, als hij een beetje normaler zou eten.
En op zich kan die puberteit niemand zo veel schelen. Alsof dat zo boeiend is. Maar als er van ondervoeding sprake is, dan ontwikkelen bijvoorbeeld organen zich minder goed en is er een groot risico op schade ook op heel lange termijn.
Ik gun Tom in ieder geval die plek, die het beste bij zijn lijf en geest past. En ik zie zelf niet zo goed in, waarom je zo extreem zou blijven experimenteren met je zelf verzonnen dogmatische dieet. Als hij immers nu al ondervoed is en zo zou blijven eten, dan maak je het alleen maar erger.
Wat gunt u uw kind?
Zijn hele leven alleen maar koude rouwe meuk in de blender (met een grote beperking voor zijn sociale leven) om te wachten op alleen maar gebakken peren voor het restje ervan, omdat al die anderen kinderen zo slecht zijn gevoed en ik mijn punt zo graag wil maken.
Een keuze, die volgens mij (hopelijk) in ieder geval heel uiterst links of rechts op een normaalverdeling valt ;)
:)
Volgens een kinderarts is hij ondervoed en zo'n achterlijke gedachte vind ik het niet als je je kind alleen maar koude rauwe meuk uit de blender geeft.
Maar wees gerust, moeder doet er van haar kant in ieder geval van alles aan om die kans zo klein mogelijk te houden. Ze houdt hem weg van school, niet omdat ze iets tegen de lessen of lesmethode zou hebben, maar omdat er daar in de kantine kinderen zijn die hele erg enge dingen eten.
Rauwe koude meuk uit de blender is ook gewoon onbewezen heel erg goed voor je, omdat we gewoon niet weten hoe het zit. Wie weet springt er wel een kwaadwilende calorie over. Je weet het niet. En misschien kan het wel kwaad, als je naar slecht eten kijkt. We weten het niet. Nee, dan better safe then sorry. Dan heb je in ieder geval basisch bloed. Waarom dat zo belangrijk is, is omdat een hele slimme wetenschapper dat zo heeft uitgedokterd en het klinkt ook gewoon heel erg cool. Veel beter, dan al die verhalen van al die anderen. Basisch bloed, wie wil dat nu niet? En hoe logisch is het. Als rauw goed voor je is, dan is alleen maar rauw nog veel beter...
Rauwe koude meuk uit de blender is ook gewoon onbewezen heel erg veel beter voor je:
Iedereen de hele tijd alleen maar koude rauwe meuk en alle wereldproblemen lossen zich als vanzelf op. Maar dan moeten er natuurlijk niet en paar stiekemerds tussen zitten, die toch heel geniepig zo maar ineens bijvoorbeeld een patatje eten. Iedereen weet toch, dat iedereen van het eten van patatjes alleen maar nachtmerries krijgt?
Stel je voor, het zal je maar gebeuren!
Nog erger. Dromen dat je kind een patatje oorlog heeft gegeten....
En deze opmerking vind ik zeer intrigerend;
Daarom gaat de discussie over rauw versus gekookt, of zoals de kop van het artikel luidt;
Wat het citaat dat ik aanhaalde aangaf is dat gekookt voedsel zeker niet slecht is, zelfs goed. Althans, zoals in het citaat ook gezegd wordt, er moet een balans gevonden worden omdat rauw voedsel eten ook goed is, mits dus die balans gevonden wordt.
In het geval van Tom zou ik zijn moeder dus aanraden minstens één keer per week lekker te genieten van gekookt voedsel. Enkel rauw eten lijkt me niet verstandig, het gaat zelfs tegen de evolutie van de mens in.
Ik vrees enkel dat de moeder van Tom dit draadje niet leest.
Trailer NCRV Dokument RAUWER IDFA 2012
Ik zag net de trailer en volgens mij wordt de jongen in ieder geval geestelijk uit elkaar getrokken vanwege de dieetkeuze van zijn moeder.
Dat lijkt erop, en waarschijnlijk is dat veel ongezonder dan het hele dieet zelf. Als er niet aan hem getrokken zou worden, hoe erg zou het dan zijn?
Dat idee heb ik ook.
Hij wordt nu ook nog eens ongewild in de rol van Jezus van de voedselreligie gedrongen, omdat moeder zo nodig een profeet wil zijn. De vragen van moeder komen op mij niet over als vragen en ik vind het zelf heel hard om hem daar in zijn uppie in de rechtszaak te zien zitten.
Als er niet op zo'n dwingende manier aan hem werd getrokken, hoe groot zou de kans dan zijn, dat hij alleen maar rauwe koude meuk uit de blender zou eten?
Het probleem uit zich op het vlak van voeding, maar het onderliggende probleem is in mijn beleving (het getrek en geduw van) de moeder, die alle redelijkheid uit het oog te lijkt te hebben verloren.
Als ze zich zo merkwaardig en halsstarrig blijft opstellen, dan maakt ze het alleen maar erger. En zelf ben ik bang, dat de problemen van moeder zelf van dien aard zijn, dat ze zich (juist) heel halsstarrig blijft opstellen.
Bron: De Volkskrant, via Geenstijl, InstantUpdate 1