Smelten Noordpoolijs leidt tot meer sneeuwval op Noordelijk Halfrond

Afgelopen zomer smolt er heel veel Noordpoolijs weg. Het record voor de minimale zeeijsomvang van september 2007 werd gebroken. De minimale omvang van het zeeijs bedroeg nog maar 3,6 miljoen km².
Het grote oppervlak, dat in september 2012 ijsvrij werd, zorgt voor extra verdamping van zeewater. Vloeibaar water verdampt makkelijker dan ijs. De extra verdamping moet vroeger of later leiden tot extra neerslag.
In de afgelopen maand is er op het Noordelijk Halfrond behoorlijk wat sneeuw gevallen.
De sneeuwbedekking op het Noordelijk Halfrond is eind oktober 2012 beduidend groter dan vorig jaar.

In de VS zorgt verdamping uit het open water van de grote meren 's winters soms voor extra sneeuwval. Men spreekt dan van lake-effect-snow. Zo wordt de extra sneeuwval, veroorzaakt door een open Arctische Oceaan, door wetenschappers soms ocean-effect-snow genoemd.

De afgelopen jaren smelt er meer Noordpoolijs dan normaal. Als dit leidt tot meer sneeuwval in oktober, dan zou dat uit de metingen moeten blijken.
Het lijkt erop dat de sneeuwbedekking in oktober de laatste 10 jaar weer toeneemt.

Ook de sneeuwbedekking in de maand november lijkt de laatste 10 jaar hoger dan het gemiddelde over de periode 1971-2000. Al is 10 jaar natuurlijk tekort om een significante trend te kunnen vaststellen.

Gevolgen van extra sneeuwval
Als de sneeuwbedekking in de winter toeneemt, dan heeft dat gevolgen voor de temperatuur aan het aardoppervlak. Sneeuw weerkaatst zonlicht en zorgt daarmee voor afkoeling.
Bovendien is sneeuw water in vaste toestand. Het blijft liggen tot het smelt. Voor het smelten is warmte nodig. Het smelten van sneeuw onttrekt warmte aan de atmosfeer en op deze manier zorgt sneeuwval voor extra afkoeling.

Als we kijken naar de temperatuur op het Noordelijk Halfrond, dan zien we iets merkwaardigs. De afgelopen 24 jaar is de temperatuur boven land in de wintermaanden niet gestegen. Op sommige plaatsen is er zelfs sprake van afkoeling in de maanden december, januari en februari.

Twee jaar geleden reageerde ik nog skeptisch en cynisch op een tweet van Liesbeth van Tongeren over de Arctische Paradox. De recente koude winters zouden een gevolg zijn van het wegsmelten van het Noordpoolijs.

Ik ben niet immuun voor voortschrijdend inzicht. Ik kijk er nu heel anders tegenaan.

cassandraclub.wordpress.com