Reactie op kritiek GMO onderzoek Seralini

De publicatie van het onderzoek van Gilles-Eric Seralini, dat de toxiciteit van NK603 maïs bij ratten bevestigde, heeft veel kritiek uitgelokt. Dr. Joel Spiroux, coauteur van het onderzoek, reageert.

Na de publicatie van het onderzoek van Gilles-Eric Seralini, het eerste onderzoek dat uitgevoerd werd op ratten gevoed met NK603 maïs over hun gehele levensduur, waaruit de toxiciteit van deze ggo's op ratten blijkt, is veel kritiek en vragen gerezen over de condities waaronder het onderzoek is uitgevoerd en de geloofwaardigheid ervan. Dr. Joel Spiroux, coauteur en adjunct-directeur van het onderzoek, en voorzitter van Criigen (Comité de recherche et d?information indépendant sur le génie génétique) reageert.

Eerste punt van kritiek: 200 ratten is een te klein voorbeeld voor een solide onderzoek

Het voorbeeld van 200 ratten, 20 ratten per groep, is hetzelfde aantal ratten als door Monsanto gebruikt in zijn 3 maanden durende onderzoek. In tegenstelling daarvan bestudeerden we veel meer toxicologische eindpunten. Een experiment met meer ratten zou meer geld hebben gekost. Het onderzoek heeft al 3,2 miljoen euro gekost.

Het type gebruikte ratten, Sprague-Dawley, is bekend om gemakkelijk tumoren te ontwikkelen

Ja, maar dit soort rat wordt over de hele wereld gebruikt voor toxicologisch onderzoek. Deze ratten hebben het voordeel stabiel te zijn op biologische en fysische niveaus. Ze hebben allemaal vrijwel hetzelfde profiel, hetzelfde gewicht. Dit zijn de ratten die vanaf het begin gebruikt zijn in het onderzoek naar ggo's door de bedrijven die ze produceren, inclusief door Monsanto. En de feiten zijn er: de ratten die waren gevoed gentech maïs, met of zonder Roundup, ontwikkelen meer ziekten. En veel sneller.

Nader bekeken, mannelijke ratten gevoed met gentech maïs ontwikkelen in het algemeen niet meer tumoren dan de gecontroleerde

Men moet kijken naar de snelheid waarmee tumoren worden geactiveerd. In alle drie de behandelingsgroepen van ratten, beginnen tumoren of aandoeningen van de nieren en de lever in de 4e maand en exploderen in de 11e en 12e maand. Wat overeenkomt met de leeftijd van 35 tot 40 jaar bij een mens. In de controlegroep traden tumoren meestal op het einde van het leven, in de 23e en 24e maand, wat te normaal lijkt te zijn bij deze ratten.

Wetenschappers wijzen op het gebrek aan informatie over de exacte samenstelling van de voeding waarmee deze ratten werden gevoerd

Dit zijn standaard biscuits / voer, opnieuw dezelfde als die welke door de producenten van ggo's in hun onderzoek werden gebruikt. Het enige verschil is dat we precies de concentratie van gentech maïs hebben gemeten: 11 procent voor de eerste groep, 22 procent voor de tweede en 33 procent voor de derde.

De hoeveelheid ggo geconsumeerd door de ratten meer is dan wordt geconsumeerd door mensen

Denk nog eens na. De doses NK603 maïs zijn vergelijkbaar met wat mensen tijdens hun leven eten in Amerika, waar ggo's vrij worden verkocht, zonder etiket, niet te traceren. Dit voorkomt dat ze worden geïdentificeerd als een oorzaak van ziekte en opent de deur naar ontkenning. Dit is de reden waarom we bijvoorbeeld horen dat Amerikanen voor 15 jaar ggo's eten en niet ziek zijn.

Het tijdschrift dat gekozen is om het onderzoek te publiceren, "Food and Chemical Toxicology," is niet het meest prestigieuze in de Verenigde Staten.

Het is verre van secundair: het is een internationaal bekend wetenschappelijk tijdschrift. Publicaties zijn onderworpen aan onderzoek door collega's, en deze uiten tegenstrijdige meningen. En het is hetzelfde tijdschrift waarin Monsanto en andere fabrikanten hun contraonderzoeken publiceren.

We hebben ook gehoord dat Gilles-Eric Seralini overtuigd anti gentech is en dat hij de resultaten heeft verkregen die hij wilde.

Absoluut niet. Gilles-Eric Seralini, het Criigen en onderzoekers in zijn lab aan de universiteit van Caen werken ook aan genetisch gemodificeerde organismen, omdat het hen toegang geeft tot de kennis van het leven. Ze hebben niets tegen ggo's voor de vervaardiging van medicijnen. Insuline, bijvoorbeeld, is geproduceerd met ggo's. Dit verhinderd me niet dat ik het voorschrijf aan mijn patiënten met diabetes. Men kan deze geneesmiddelen herkennen door de aanwezigheid van de term "recombinant eiwit" op het etiket. Dus ja tegen ggo's in de farmaceutische laboratoria. Echter, Gilles-Eric Seralini en wij zijn tegen de landbouw ggo's, omdat ze onvoldoende gelabeld zijn en hun toxiciteit op lange termijn slecht bestudeerd is.

Jullie zijn geen oncologen, wat weet u over tumoren?

Nee, we zijn geen oncologen en hebben dat nooit beweerd. Dit is een toxiciteit onderzoek, geen onderzoek naar de carcinogeniteit dat andere protocollen volgt. Bovendien hebben we nergens vastgesteld dat tumoren kwaadaardig waren. Dit zijn fibroadenomen en keratoacanthomen die kunnen veranderen in kanker bij oudere ratten.

Een contractonderzoek is nodig.

Daar zijn we het mee eens. Ook wij willen ook een contraonderzoek, maar het moet worden uitgevoerd door onafhankelijke onderzoekers. Niet door degenen die onderzoeken voor fabrikanten van ggo's produceren. Dat is momenteel niet de positie van de EFSA (European Food Safety Agency).

tempsreel.nouvelobs.com