<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Syrië: opmars naar interventie

Wat met het afschieten verouderd verkenningsvliegtuig niet lukte, lijkt met Syrische “blindgangers” wel te slagen: het instellen van een “save haven” of corridor onder de vleugels van het Turkse leger in noord Syrië en het op “stand-by” zetten van de NATO voor militaire operaties in het oosterlijke Middellandse Zeegebied. De doorgespeelde scenario’s ten aanzien van de Syrische burgeroorlog worden plotseling werkelijkheid als het Turkse parlement het leger, in reactie op de beschieting van het Turkse grensstadje Akcakale door vermoedelijk het Syrische artillerie, een jaar lang de mogelijkheid geeft om grensoverschrijdend actief te worden. Gevolg laat zich raden: plotseling wordt dagelijks vuur uitgewisseld tussen Turkije en Syrië, ondanks het feit dat het Syrische leger de opdracht heeft gekregen tien kilometer afstand te bewaren tot de Turkse grens. Dat Syrië, zoals de Turkse premier Erdogan het noemde, “de reactie- en doorzettingsvermogen van ons land wil testen” lijkt onwaarschijnlijk. Gebonden door een gewapende binnenlandse opstand, is een oorlog met een van de sterkste legers ter wereld (en tevens NATO-lid) het laatste wat Damascus kan gebruiken. Toch luidt de officiële diplomatieke lezing dat het “Syrische conflict niet op de buurlanden mag overslaan”. Alleen: Turkije is, met hoofdkwartieren en trainingsbasissen voor het Vrije Syrische Leger, Salafistische doodseskaders en andere assortie-huurlingengroepen die actief zijn in Syrië en als leverancier van geld, wapens en vluchtorden, geruime tijd betrokken bij en partij in de Syrische burgeroorlog.

zapruder.nl