1. #brussel
  2. #dollar
  3. #euro
  4. #euro-crisis
  5. #neofeodalisme
  6. #obligaties
  7. #parlementarisme
  8. #rente
  9. #schuld
  10. #staatsschuld
  11. Artikelen

<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Het tijdperk van neofeodalisme deel 62: het principe van staatsschulden

Het is 1998 en de zogenaamde “Aziatische crisis” werkt zich langzaam naar haar hoogtepunt. Op de Zuid Koreaanse televisie loopt al tijden een enorme campagne waarin burgers worden opgeroepen hun gouden bezittingen aan de regering te doneren om zo de schulden van het land af te kunnen betalen. Sinds het imploderen van de Thaise economie (Thailand zou niet in staat zijn haar valuta te dekken met Amerikaanse dollars) en de “overspill” naar andere Asian Tigers zijn honderden miljarden aan investeringen uit het land verdwenen en steekt de regering zich diep in de schulden om de Koreaanse valuta tegen speculatie en dumping te verdedigen en haar bankensector te redden. De “Asian Flu” vreet zich een weg door economie, staatshuishouden en uiteindelijk de portemonee van de burger. Om het vertrouwen van de “markt” in de rentabiliteit van Azië terug te winnen, wordt een enorm hervormingsprogramma door het IMF voorgeschreven. Staatseigendom en staatsbedrijven worden verkocht en delen van de economie die voor buitenlandse investeerders waren afgeschermd worden geopend. Wat verkocht kan worden, wordt verkocht. Waar gesneden kan worden, wordt gesneden. Het gevolg: crisis wordt extra verdiept. De “Aziatische Tijgers” van toen hebben uiteindelijk nooit meer het economische niveau, het zij in BBP groei (met uitzondering van Zuid Korea dat sinds de crisis wel met een enorme staatsschuld meesleept), het zij in banen-groei, het zij in koopkracht, van voor 1997 bereikt. Desondanks is de handel in Aziatische schulden en valuta zich na een ingrijpende afwaardering weer stabiel geworden.

zapruder.nl

No Rights Apply
0