PVV: Tegen het internationaal recht en voor oorlogsmisdaden

In haar verkiezingsprogramma laat de partij er geen misverstand over bestaan. Een twee-statenoplossing? Forget it. Een Palestijnse staat? Ja, maar die bestaat al, en heet Jordanië. Kritiek leveren op de bezetting van de Palestijnse gebieden en Israëls nederzettingenpolitiek? Onzin, Nederland zou juist de bouw van dorpen en steden ‘in Judea en Samaria’, de Bijbelse benaming voor de Palestijnse Westelijke Jordaanoever, moeten ondersteunen.

In haar opvattingen gaat de partij verder dan alle andere Nederlandse politieke partijen door een extreme, op Israël gerichte nationalistische ideologie te vertolken, waarvoor in Israël zelf overigens weinig aanhang is. Zelfs de kleine christelijke partijen als SGP en ChristenUnie erkennen het Palestijnse volk, en - zij het wat omfloerst - een vorm van recht op zelfbeschikking.

In eerdere verkiezingsprogramma’s en uitingen was de boodschap van de PVV al eenduidig: Israël dient, als ‘benarde voorpost van de Westerse wereld tegen de oprukkende islamisering’, onze onvoorwaardelijke steun te krijgen; voor Palestijnen en een Palestijnse staat is daarbij niet alleen geen plaats, het zou tevens een knieval zijn voor terrorisme en islamisme. Feiten, analytische verfijning of een minimum aan bewijsvoering is aan de PVV niet besteed: Palestijnen zijn Arabieren, Arabieren zijn moslims, moslims zijn samenzweerders en terroristen, heimelijk waar nodig, openlijk waar mogelijk. Zij zijn uit op de ‘wereldheerschappij’ en als Israël ‘valt’, volgt ‘de rest van ‘de westerse wereld’ in rap tempo'.

De consequenties van het door de PVV voorgestane ‘Midden-Oostenbeleid’ liggen voor de hand. Van het realiseren van nationale of individuele rechten van de Palestijnse burgerbevolking in de bezette Palestijnse gebieden kan geen sprake zijn. De PVV wil de Palestijnen weg hebben, naar Jordanië, of in ieder geval een situatie creëren in de bezette gebieden waarbij de Palestijnse burgerbevolking gemarginaliseerd en uitgesloten wordt. Daarmee toont de partij dezelfde bekrompen en ‘chauvinistische’ interpretatie van Israëls belangen als nationalistisch rechts in Israël, aangezien een duurzame en stabiele vrede in zo’n situatie verder te zoeken zal zijn dan ooit. Het ‘democratische Israël’ waar Wilders voor zegt op te komen is een Israël zonder of met zo weinig mogelijk Palestijnen. Het zal een antidemocratische en autoritaire Apartheidsstaat worden. Een nachtmerrie voor Palestijnen én Israëli’s.

In de voorbije kabinetsperiode was de invloed van gedoogpartner PVV op het Nederlandse Israël-beleid duidelijk zichtbaar. De PVV had grenzen getrokken, waar het kabinet Rutte in theorie afstand van nam, maar waarmee het in de praktijk best uit de voeten kon. Verbale lippendienst bewijzen aan de twee-statenoplossing, maar geen enkel probleem maken van handel met de illegale nederzettingen. Nederland staat inmiddels binnen de EU bekend als het land dat altijd, en als één van de weinige, op de rem trapt bij kritiek op het handelen van de huidige Israëlische regering. Israël werd expliciet genoemd in het regeerakkoord en de relaties met het land werden geïntensiveerd in een tijd dat de kritiek, ook binnen de EU, op de bezetting en de voortgaande nederzettingenbouw in bezet gebied alleen maar toenam. We mogen hopen, mede in het belang van Israëli’s en Palestijnen, dat de rol van de PVV in dit dossier is uitgespeeld. Of het Nederlandse Midden-Oostenbeleid daarmee een heel andere wending zal nemen, valt overigens nog te bezien.

eajg.nl

No Rights Apply