Exodus van rijkelui uit Frankrijk is begonnen
De aanhoudende belastingsverhogingen bij onze zuiderburen hebben een exodus van rijke families in gang gezet naar landen als Zwitserland en Groot-Brittannië. Tussen april en juni verkocht Sotheby's Realty, de vastgoedarm van het Britse veilinghuis, meer dan 100 eigendommen van over de 1,7 miljoen euro.
De regering Hollande besliste onlangs dat wie meer dan 1 miljoen euro per jaar verdient daarvan 75% aan de staat moet overmaken. De facto komt dat neer op 80% omdat deze lonen ook al onder de weeldebelasting vallen. Wie meer dan 72.000 euro verdient betaalt daarop voortaan 45% in plaats van 41% belastingen.
Volgens de Daily Telegraph is het aantal aanvragen voor eigendommen boven de 5 miljoen pond (6,3 miljoen eur) in de eerste drie maanden van 2012 met 30% gestegen. In de prijsklasse 1 tot 5 miljoen pond nam de vraag met 11% toe.
In de Zwitserse krant 20 Minutes bevestigt de Zwitserse belastingconsulent Gilles Martin dat zijn kantoor door Franse aanvragen wordt overspoeld.
Nog voor de overwinning van Hollande meldden Brusselse vastgoedmakelaars, advocaten en belastingadviseurs al toegenomen interesse vanuit Frankrijk.
In ons land wonen al zo’n 180.000 Fransen (België red.). Vermogensbelasting bestaat bij ons niet en zelfstandigen worden in tegenstelling tot loontrekkenden - relatief laag belast. Ook de TGV die op 90 minuten van Brussel naar Parijs rijdt is een extra troef.
De laatste exodus dateert van 1981 toen Mitterrand president werd.
Hou je 2 ton over .Toch altijd beter dan wat je werknemer met ploeteren in je supermarché verdient.
"2 ton is zat ... inleveren!"
Ik bedoelde het ook als relativering ,vind zelf 80% ook aan de ruime kant
Zo heb ik het dus niet gesteld.
Maar als er een keuze moet worden gemaakt...
Kijk naar NL .Mensen aan de onderkant moeten grote eigen bijdragen gaan betalen ,die tot een fors aantal procenten van hun inkomen kunnen oplopen.
Dit moet wel allemaal voor zoete koek worden geslikt .Maar als een rijke eens wat minder kaviaar kan eten ,dan is het huis te klein.
De maatregel is neem ik aan bedacht om de belastinginkomsten van Frankrijk te verhogen, maar waarschijnlijk werkt de maatregel wat dat betreft averechts. En dat lijkt me op dit moment een veel beter argument, dan de meer idealistische discusie over rechtvaardigheid.
Zelf zie ik meer in een wereldwijde vermogenbeslasting voor de buitengewoon rijken, waarbij hen alles wordt afgenomen op, laten we zeggen 20 miljoen tot 30 miljoen euro na. Die buitengewoon rijken hebben hun familievermogens vaak immers helemaal niet eerlijk verdient en slavernij, monopolies & kartels, afpersing, onderdrukking etc. etc. staan aan de basis van de grootste vermogens. Wat heeft dat nog met eerlijk je hoge inkomen verdienen te maken? Bovendien kan je met een te groot vermogen onevenredig veel invloed uitoefenen. En als je enige vaardigheid was om zo rijk mogelijk te worden ten kosten van anderen, dan selecteert dat nu niet bepaald de invloed uit, die heilzaam is voor het grote geheel.
De overheid kan de belastinginkomsten maximaliseren door het belastingtarief te bepalen bij de piek van deze kromme. Bij een verder stijgend belastingtarief zal de opbrengst verminderen. Er zijn twee extremen in deze grafiek zijnde 0% en 100% belastingtarief. Bij 0% ontvangt de overheid niets en dit is ook het geval bij 100% daar er niemand nog intentie zou hebben om te gaan werken tenzij illegaal en dan zou de overheid 100% ontvangen van niets. Ergens tussen 0% en 100% is er een tarief (percentage) waarbij de ontvangsten maximaal zijn voor de overheid. Voor dit percentage doet een stijging van het tarief de ontvangsten dalen, na dit percentage doet een daling van het tarief de ontvangsten eveneens dalen.
en sigmund: je zit geheel arbitrair een threshold voor confiscatie te bepalen "Is redelijk toch? 30 mil?" en gaat er van uit dat de meeste superrijken hun rijkdom, per definitie, aan slavernij, monopolies & kartels, afpersing, onderdrukking etc. etc. te danken hebben. Tjah ... wat moet ik hier op zeggen? Bewijs het.
Marktwerking? Daar is geen sprake van. De beste voorbeelden zijn de NS en zorg. Zodra er iets fout gaat, gaan een hoop vingertjes typen dat het "de marktwerking is". Maar de staat is zo gigantisch hard aan het reguleren, dat er helemaal geen sprake is van een "markt".
Dat is waar. Wat een hoop "we bedoelen het goed" betweterjes, tegen alle bewijs in, blijven vergeten, of negeren of allebei, is dat de staat de grote prutser is. Het is de staat, met diens regulerende en wetgevende macht, die een magneet is voor cronies.
"onevenredig veel invloed" ... wanneer is het "evenredige invloed"? Wanneer het "heilzaam is voor het groter geheel"? Dames en heren van het ZepLog: simund heeft de oplossing voor de huidige economische recessie! : )
daar bestaat al een concept voor: diefstal en fraude. En daar bestaat een oplossing voor: justitie. Wat typisch is ... er van uit gaan dat superrijken, per definitie, hun rijkdom aan fraude en diefstal te danken hebben.
Marx zou [strike]trotsky[/strike] trots op je zijn!
Zonder buitenproportioneel vermogen heb je daar dus geen last van.
Ik heb helemaal geen oplossing voor de crisis, want mijn gedachtespinsel zal immers toch nooit navolging vinden. Maar dat geldt net zo goed voor jouw ideetjes en gedachtespinsels.
Maar jij bent vooral heel trots op jezelf, krijg ik de indruk.
Trots? Ik wil de waarheid weten. En zal daarbij de discussie aan gaan.
Een arbitraire stelling. Dan rijst bij mij de vraag: wat is proportioneel vermogen? Hoe bepaal je dat?
Vermogen is wat het is. Buitenproportioneel of binnenproportioneel er voor plakken maakt het tot een non-concept. Net zoals "Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen".
Met de stelling vermogen is wat het is en er is niets buitenproportioneel, omdat die lijn niet objectief te trekken valt, dan zeg je niet anders, dan dat je vindt, dat je vermogen niet moet belasten. Ook een ideetje of concept, moet je dan maar denken.
Ik kreeg van jou de indruk, dat je de invloed van de overheid op onze economie buitenproportioneel vond, maar dat kan het blijkbaar niet zijn. De overheid is wat het is en daar moeten we dan geen non-concept van maken.
Ugh ... semantiek.
Jij stelt dat "superrijken" of mensen met "buitenproportioneel vermogen", per definitie, hun rijkdom te danken hebben aan slavernij, monopolies & kartels, afpersing, onderdrukking etc. etc. Met deze "buitenproportionele vermogen" is het, zogenaamd, gerechtvaardigd dat er een "wereldwijde vermogenbeslasting" moet komen.
Tjah ... wat moet ik hier op zeggen? Bewijs het. Oh wacht ... die vraag heb je keihard genegeerd.
Dus: "buitenproportionele vermogen" is een non-concept. Als het vermogen is dat d.m.v. slavernij, monopolies & kartels, afpersing, onderdrukking etc. etc. is verkregen ... dan is het geen vermogen maar louter fraude en/of diefstal. Geen "buitenproportionele vermogen".
is wel degelijk een oplossing opperen. En een hele slechte.
Anders: het woord "proporties" impliceert dat je iets dat je kunt meten. Dan is mijn vraag: hoe bepaal je wanneer iemand te veel aan vermogen heeft. Daarna de vraag: waarom is het ethisch acceptabel om een "wereldwijde vermogenbeslasting" in te voeren?
Een samenleving zonder overheid is mijns inziens ongewenst en niet goed mogelijk. Er is immers ook een behoefte aan collectieve goederen (bij een heel grote meerderheid) en die kunnen enkel en alleen d.m.v. belastinghefing worden gefinancierd. Niets onethisch aan. Er wordt niets afgepikt of gestolen. Voor wat je betaalt, krijg je ook wat terug. En je kunt nu eenmaal mensen niet uitsluiten van collectieve goederen, dus zal iedereen ook daadwerkelijk moeten betalen. Het woord samenleving zegt het al. Je moet het samen doen. En dat gaat dat nu eenmaal te koste van de vrijheden van het individu. Daarom is een ideale samenleving per definitie al een illusie en zeker als je meent dat het individu alle rechten heeft. Want zelf als je maar samenleeft met maar één persoon, dan zul je soms water in de wijn moeten doen.
Hoe die lasten moeten worden verdeeld, hoeveel collectieve goederen en diensten gewenst zijn en wat eerlijk is of niet, dat is allemaal niet meer dan een mening. Zelf heb ik ervaren, dat ik me meer op mijn gemak voel in samenlevingen met een meer gelijke inkomstensverdeling, dan in landen met een heel scheve en vind zelf armoede, sociale achterstand en ongelijkheid een heel nare en trieste aanblik geven. En zonder herverdeling en scholing blijven armen altijd arm en dom (in de arme landen). Daarnaast leidt kansloze armoede vaak tot criminaliteit en drugsmisbruik.
Zelf heb ik dus geen enkele moeite met een progressief belastingstelsel, waarin de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Niet iedereen in een samenleving is economisch even productief. Zelf zie ik het als mijn taak om met mijn productiviteit, die ik voor een grootste deel te danken heb aan het geluk op een bepaalde plek en met bepaalde capaciteiten geboren te zijn, ook deel met hen, die wat dat betreft wat minder gelukkig zijn geboren of veel pech hebben gehad.
(Te) veel of (te) weinig zijn nooi te meten, anders dan aan je eigen mening. En aangezien meningen ook nog wel eens veranderen, is er zelfs nooit sprake van een individueel constant concept van (te) veel of (te) weinig. Elke concept is subjectief en dat is ook elke mening.
Als ik de gekochte invloed op de politiek, de media of de marktinvloeden zie van lieden met een relatief extreem groot vermogen, dan vind ik dat zelf onwenselijk, hun invloed naar mijn persoonlijke maatstaven te groot en ik zou wensen, dat dit niet langer mogelijk zou zijn. Helaas wegen stemmen niet op tegen geld, dus zal er wat dat betreft ook nooit wat veranderen. Maar in mijn beleving, zou de wereld ervan op kunnen knappen als lieden als Soros en Rockefeller (om er maar een paar te noemen) niet langer het vermogen hadden om met hun stichtingen, organisaties en lobby-groepen hele samenlevingen te ontwrichten, voor te liegen en naar eigen goed dunken te veranderen en te sturen.
Al die “collectieve goederen”, “moeten betalen”, “moeten worden verdeeld”, “gelijke inkomstensverdeling”, “sociale achterstand en ongelijkheid”, “herverdeling en scholing”, “progressief belastingstelsel” en “lasten dragen” zijn voortvloeisels van altruïsme. Zelf heb je dat wellicht niet door, maar het is wel lekker om te weten dat ik jouw pensioen mag betalen, niet? Babyboomer? : )
Vervolgens denk je het safe te spelen met een exit strategy: So you thought. Als het waar is dat elk concept en mening subjectief is, dan zijn jouw meningen en “concepten” dat ook. Als het slechts “subjectieve meningen” zijn, waarom een pleidooi van 5 alinea’s typen? And ultimately: je verkondigt een ‘zogenaamde’ waarheid (“subjectieve meningen”) om te stellen dat er geen waarheid is!
Ofwel: “de ‘waarheid’ is, dat er geen waarheid is”.
FAIL!
Maar antwoorden hoeft niet hoor. Ik zal je uitleggen waarom altruïsme onmogelijk is. Eerst een paar fundamenten uitleggen.
Uitleg
Een mens heeft een primair doel: leven. De enige die jou in leven kan houden is jezelf. Wil je overleven, dan moet je werken, ofwel productief zijn om jouw behoeften te bevredigen. De manier waarop wij mensen dit doen is d.m.v. de rede. Prikkels nemen wij waar via onze zintuigen en vervolgens gaat je brein via de rede concepten vormen. Met deze concepten begrijpen wij de natuur om ons heen, kunnen wij deze beïnvloeden en producten maken welke onze levens in stand houden. I dare you to debunk this.
Ondanks dat wij mensen concepten kunnen vormen, verloopt deze niet automatisch. Mensen gaan niet automatisch de rede gebruiken om productief te zijn. Redeneren is valutair: je kiest er voor om de wereldlijke feiten via je zintuigen tot je te nemen en rede te gebruiken. Je kunt immers er voor kiezen om je brein uit te zetten (zoals zen boeddhisten) en altruïsme gaan prediken (bedelen). Je kunt er ook voor kiezen om met geweld van anderen te stelen. Maja, zelfs met stelen kun je niet de rede volledig uitzetten want je moet met praktische oplossingen komen om te kunnen slagen. Of je houdt een Frankenstein in stand en gaat op een politieke partij stemmen welke jouw [strike]verworven recht[/strike] pensioen zal “bevredigen”.
Maar mensen gebruiken hun rede niet louter voor overleving. Wij willen een prettig leven. Eentje met zo min mogelijk lijden en werken. Je wilt genieten van je leven en jouw vermogen om te kunnen produceren is de voorwaarde. We willen gelukkig zijn. Terecht! Dus jij kunt er voor kiezen om productiever zijn dan je buurman en zichtbaar beter leven. Jij kunt de wereld om je heen net wat beter begrijpen en d.m.v. de rede, op eerlijke wijze, meer geld verdienen. Kiest hij er voor om dat niet te doen, dan is dat zijn keus omdat hij zelf kan redeneren wat hij meent nodig te hebben. Wil hij zijn behoefte bevredigd zien, dan zal hij het zelfde moeten doen. Een verstandig mens beseft dit en steekt de handen uit de mouwen. Een crimineel kiest er voor om de rede uit te schakelen en zal een ander benadelen. Met of zonder pijnlijk, fysiek geweld.
Onmogelijkheid van altruïsme
Wat altruïsme doet, is stellen dat het materiële welzijn en geluk van een ander jouw hoogst morele doel is. Sterker: met altruïsme is het een plicht dat jij niet jouw geluk nastreeft, maar dat van een ander. Nog sterker: met altruïsme is het een zonde dat jij jouw eigen welzijn en geluk nastreeft! Welzijn en geluk van een ander goed, maar mijn welzijn en geluk een zonde. Totale onzelfzuchtigheid. Dit, staat haaks met de aard van de mens, want diens zelfzuchtige aard is een voorwaarde om te overleven! Het feit dat jij nu naar adem hapt is een testament op dit gegeven.
Deze morele positie is contradictoir en daarmee onhoudbaar. Have a nice life.
Zelf bedacht? Wat een onzin.
Have a nice life.
Collectieve voorzieningen zijn behoeften welke bevredigd moeten worden. Het maakt helemaal niks uit of de staat dit doet of dat het een private onderneming dit doet. Wat je eigenlijk zegt is: hey erm .... omdat mensen behoeften hebben, moet de staat daarin voorzien.
En Rockefeller. Ah typisch om naar een robber baron te wijzen, om vervolgens "inleveren" voor iedereen proberen goed te breien. En daarbij ben ik niet overtuigd dat Rockefeller een evil scumsucking Illuminati is. Ja er zijn lobbygroepen die met de staat rollebollen voor gunsten. Ooh shocking! Feit is dat babyboomers het gross van de staatsuitgaven opslurpen. En het gaat alleen maar meer worden. Het beeld dat de staat alleen machtige belangen dient is onjuist.
Ja veel babyboomers idd. Wat dat betreft kun je beter emigreren.
Altruisme is geen probleem was er maar wat meer altruisme in de wereld en dan bedoel ik echt altruisme niet die corporate charity shit van Soros enzo. Fake gedoe om er zelf beter van te worden.
In tijden dat bankiers premier worden durf jij nog de schuld bij de overheid te leggen? Wake up man!
Het grootste probleem/gevaar van de wereld is het huidige geldsysteem en de geldmacht! De rest leidt alleen maar af van het werkelijke probleem.
Ook: het schijnt dat religie verzuipt in altruïstische moraliteit/ethiek.
You are the one that needs to wake up!
Monopolie op geld door de staat? was dat maar zo!
Het huidige financiele systeem bestaat uit een commercieel bankencartel met onverantwoordelijke hefbomen die nu moet worden gered als uitkeringtrekkers van het ergste soort!
Zeker zelf nog relatief jong van geest, want dergelijk kinderachtigs hoor of lees ik niet vaak in een volwassen discussie.
Precies.
If not? Fuck off! Ga iemand anders z'n linkdump volkrabbelen.