1. #bassma-ko
  2. #council-on-foreign-relations
  3. #interventie
  4. #iran
  5. #nato
  6. #propaganda
  7. #psy-ops
  8. #snr
  9. #soft-power
  10. #syrie
  11. Artikelen

De Syrische oppositie: wie praat hier voor wie?

Wie in de Syrische oppositie de toon aangeeft. Zoluidt de titel van een lezenswaardig stuk uit de online uitgave het Britse Guardian van 12 juli. In een uitvoerig onderzoek, onder andere gebaseerd op door wikileaks openbaar gemaakte emails van de Amerikaanse ambassade in Damascus, zich Charlie Skelton het spotlicht op de afkomst en omgeving van bekende woordvoerders van de Syrische Nationaal Raad. Hij schrijft over "steekwoorden aangevers" voor westerse politiek die "waarschuwen" en "dringen" en regeringen en internationale organisaties die "oproepen tot handelen". Zij zijn het die duiden wat er precies in Syrië gebeurt, hoewel de meesten van hen al jaren geen voet meer in het land gezet hebben. Hun naam in de westerse en arabische media hebben deze personen volgens Skeltin vooral te danken aan hun goede betrekkingen met "anglo-amerikaanse ondernemingen voor het opzetten van oppositie" te danken. Bedoeld zijn stichtingen, media en niet-regeringorganisaties die door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken tot nu toe met zes miljoen dollar gefinancieerd worden.

Personen als Bassma Kodmani, Radwan Ziadeh, Osama Manjed of Najib Ghadbian spelen een centrale rol bij de stichting en opbouw van de SNR als de bij de Raad aangesloten "mensenrechten-organisaties" en worden daarbij door machtige vrienden uit politiek en zakenleven ondersteund.

Maar de wortels van deze "Syrische democratische bewegingen" en hun financiering gaan terug naar het jaar 2005. Toendertijd riep de Amerikaanse regering van George W. Bush haar ambassadeur uit Damascus terug. De Washington Post schrijft dat tegelijkertijd het geld voor Syrische oppositionele groepen begon te stromen. Bassma Kodmani had begin 2005 een post bij de Ford-Stichting. Tegen het einde van het jaar leidde ze het Arabische reforminitiatief (ARI), een studieprogramma dat door de lobby-organisatie Council on Foreign Relations, CFR) in het leven geroepen werd. De ARI vloeit voort uit de discussie binnen "Project USA - Middle East" groep waarin hoge diplomaten, leden van veiligheidsdiensten en geldgevers zich bezig houden met een doorlopende "politieke analyse" van de region rond het Midden Oosten. Geleid wordt deze groep door de oud-generaal Brent Scowcroft. Een hoogkaratige vleugel van het westerse inlichtingen- en bankenestablishments heeft Bassma Kodmani in 2005 uitverkoren om plannen voor het Midden Oosten om te zetten. Gelijktijdig wordt met het Britse Centrum voor Europese Hervormingen (CER) een tweede denktank financieel en politiek ingebonden. CER is op haar beurt met de "Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen" verbonden, dat naast Bassma Kodmani ook George Soros tot haar leden kent. Soros financieert de gebruikte "stichtingen voor een open samenleving". In Frankrijk is Bassma Kodmani ornderzoeksleidster aan de Internationale Diplomatische Academie, die door de vroegere chef van de Franse Buitenlandse Inlichtingendienst Jean-Claude Cousseran geleid wordt. Ze is kortom niet een "gewone democratie-activistin", schrijft Skelton, ze bevindt zich in het midden van de wereld van banken, diplomatie, industrie, inlichtingendiensten en politieke instituten en stichtingen.

Voor buitenlandse betrekkingen in de SNR is Radwan Ziadeh verantwoordelijk. In februari 2012 onderschreef hij een open brief aan de Amerikaanse president Obama waarin hij opriep tot een Amerikaanse interventie in Syrië. Mede-ondertekenaars waren onder andere James Woolsey (ex-CIA directeur), Karl Rove (Bush spindoctor) en Elizabeth Cheney, die vroeger het operatie-commitee voor Syrië-Iran in het Pentagon onder zich had.

Een verdere bondgenoot in deze strijd voor "democratie in Syrië" is Osama Manajed, raadgever van de voorzitters van de SNR. De voormalige directeur van de door de VS gefinancieerde regeringscritische Barada TV (London) stichtte eind 2010 het strategische onderzoek- en communicatiecentrum (SRCC), dat media en politiek minstens eenmaal per dag met "de nieuwste berichten uit Syrië" voorziet. In de Huffington Post verklaarde Monajed voor kort "waarom de wereld in Syrië ingrijpen moet" en vroeg om "militaire ondersteuning" en "buitenlandse militaire hulp" voor de opstandelingen.

guardian.co.uk

No Rights Reserved (CC0 1.0)
0