<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)
Waarom nog werken ?
Een professor vertelde dat in zijn klas nog nooit een student een onvoldoende kreeg.
Slechts één keer ging het fout en faalde heel de klas.
Die klas was ervan overtuigd dat socialisme werkte en daarom bereid om alles gelijk te delen.
Heel de klas zou dus het gemiddelde cijfer ontvangen.
Bij de eerste test bleek dat het fantastisch begon.
Het gemiddelde cijfer was een acht. Toch waren de meningen over het succes van dit experiment nu al verdeeld.
Alle studenten die hoger scoorden, waren er toch niet zo over te spreken, maar vooral de studenten die een onvoldoende hadden waren zeer in hun nopjes.
Voor hen was dit het bewijs dat het experiment werkte.
Bij de tweede test bleek de klas gemiddeld slechts op een mager zesje uit te komen.
Niemand haalde nog een tien. De bollebozen van de klas hadden namelijk ingezien dat al hun studiewerk toch niet beloond werd en besloten het rustiger aan te doen.
De studenten die al eerder een onvoldoende haalden, maar beloond werden met een acht, werkten niet harder dan de vorige keer. Ze behaalden echter wederom een voldoende omdat het klasgemiddelde een zes was.
Bij de derde test was het een dikke onvoldoende.
Slechts een vier en hoger dan dat scoorde de klas dat jaar nooit meer.
Er ontstonden enorme ruzies en eindelijk is heel de klas gezakt.
Dat, mijn beste vriend, is het resultaat van socialisme. Socialisme legt misschien de lat voor iedereen gelijk maar de lat zelf komt onaanvaardbaar laag te liggen.
Mensen die hard werken en het beter doen dan anderen, worden er niet meer voor beloond maar zien hun inspanningen verdwijnen in de portefeuille van de underperformers.
Probleem is echter dat de groep die betaalt voor de rest, steeds kleiner wordt. Mensen die aan de kar trekken, keihard werken en vooruit willen in het leven, plukken nog amper de vruchten van hun inspanningen.
Het is dit soort socialisme dat altijd en overal aanwezig is. Zelfs Europa omarmt dit model compleet.
Het idee van eurobonds, waar nagenoeg iedereen voor te vinden is, is niet meer dan het socialiseren van de schulden.
Individuele landen maken schulden die vervolgens gedeeld worden door het collectief van Europa.
Denk je echt dat dit zal werken? Dat we op deze manier de discipline gaan tonen om de schulden te bedwingen? Laat me toch niet lachen.
Eurobonds zullen falen om dezelfde reden dat de studenten bij onze professor met een onvoldoende naar huis gingen.
Voor alle duidelijkheid, ik ben niet tegen een sociaal stelsel. In Nederland is het sociale stelsel mijns inziens echter te ver doorgeschoten.
Een (nagenoeg) gelijk welvaartsniveau voor werkende en profiteur is echt onacceptabel. Dat is verkapte communisme.
Als men toch door het systeem genomen wordt dan mag er enige compensatie tegenover staan.
Let wel, ga iedere dag braaf werken en vind voldoening in het vertellen over de wijze waarop de industrie ons jarenlang voorgelogen heeft over de veiligheid van hun producten.
De reclame in de commerciele samenleving versnelt de ejaculatie ooki nog eens, gelukkig heeft de overheid een tissue paraat.
Trouwens het misbruiken van het systeem vindt ook onder de werkenden plaats, een treffend voorbeeld mag toch wel Barclay zijn :)
Paracieten, op de samenleving zijn uiteindelijk de grootste vijanden van het sociale stelsel.
Dat stelsel is er immers niet voor niets.
Onze grootouders hebben er nog voor gevochten.
En dan wordt het uitgekleed door een stelletje zakkenwassers.
Naar Barclay wijzen is een slap excuus.
Socialisme zoals bv. Marx dat beschreef is een economisch systeem waarin het collectief de productie beheert en plant. In dat economische systeem staat het begrip individuele bijdrage aan het collectief centraal. Beloning is gebaseerd op deze individuele bijdrage.
Socialisme is in principe zelfs een evolutie van kapitalisme.
Er is dus wel degelijk een prestatieprikkel in socialisme en een veel minder perverse dan in kapitalisme zelfs.
"To each according to his contribution is considered by socialists and Marxist socialists as a characteristic of society directly following the transition to socialism, but preceding the final step to communism. This essentially means that people are rewarded based on the amount they contribute to the social product."
"The term means simply that each worker in a socialist society receives wages and benefits according to the quantity and value of the labor that he or she contributed. This translates into workers of high productivity receiving more wages and benefits than workers of average productivity, and substantially more than workers of low productivity. An extension of this principle could also be made so that the more difficult one's job is—whether this difficulty is derived from greater training requirements, job intensity, safety hazards, etc.—the more one is rewarded for the labor contributed. The purpose of the principle, as Trotsky would later state,[2] is to promote productivity. This is done by creating incentives to work harder, longer, and more productively. The principle is ultimately a stowaway from capitalism that, according to Marx, will vanish as work becomes more automated and enjoyable, and goods become available in abundance."
Makkelijk he om de onderlaag iets te verwijten waar ze niks aan kunnen doen.Als we het over parasieten hebben,de bedenkers van het systeem de ware parasieten zijn.Zij laten het klootjesvolk voor zich werken en het klootjesvolk trapt erin en gaan voor hen aan de arbeid.Nu het economisch slechter gaat,de onderlaag ervoor aangekeken word,terwijl de bovenlaag er de oorzaak van is. Zij zijn altijd de gene geweest die de beslissingen namen om corperatie's en bankers te verrijken ten gunste voor zichzelf.En zie waar het ons naartoe heeft geleid.Een virtuele circel van schulden waar we tot de en de van de levensdagen aan vast blijven zitten,zolang die bende profiteurs aan de macht blijven.Je kan andere verwijten van het parasiteren,maar zoveel levert werken niet op als werkende.In die zin dat je alles wel weer kan inleveren om de bovenlaag in stand te houden.Met de bovenlaag bedoel ik de middenstanders en bovenmodaal.De minderheid,wat net doet alsof ze spreken voor de meerderheid.De meerderheid snapt nog niet dat ze door die minderheid in de zeik worden genomen.En laten zich leiden door die minderheid,wat ze een broodje aap voorhoud waar het probleem ligt.
En als we het gaan hebben over het geldstelsel wat je verdient,het ook fictie is wat in stand word gehouden door slapers.We zijn allen slaven van bankers.
Dat is toch ontiegelijk onpraktisch? Maar dat beheren en plannen impliceert een fundamenteler punt bij socialisme en communisme: er is geen privébezit van de productiemiddelen.
Dat is de "socially necessary labour time" welke Marx heeft bekokstoofd. democraatus merkt terecht op: En daar zit de crux van Marx' theorieën: zijn Labour Theory Of Value. Ofwel: de waarde van een product of dienst wordt uitsluitend bepaald door de hoeveelheid arbeid er aan is verricht. En deze is ontoereikend. Die "socially necessary labour time" is een afleiding van het probleem met LTOV.
Als je historisch/dialectisch materialisme van Marx moet geloven. Het is eigenlijk de vernietiging van welvaart creatie. Met zijn dialectiek meent hij de onontkoombare voortgang van de samenleving gezien te hebben. Tjah.
De quotes in het engels leggen louter de "socially necessary labour time" uit en negeren het probleem van de LTOV.
En vergeet niet de calculatie problemen welke gemeenschappelijk bezit met zich mee brengen. Hier een samenvatting van Baziel --> http://zaplog.nl/zaplog/article/de_onmogelijkheid_van_het_communisme_socialisme_de_noodzaak_van_een_vrije_m
Dit werd mij heel duidelijk indertijd met mn ex schoonvader die hoofd administratie bij een groot bedrijf was. Ja, hij ontving een riant loon, maar door wat hij allemaal zelf moest betalen door dat riante loon hield hij onder de streep hetzelfde over als mij 8S.
Laatst een aflevering gekeken van erica terpstra's reisprogramma en zij was in bhutan. Daar had men een geluksmeter en naar gelang ik verder keek viel mn mond steeds verder open. Niet je loon als graadmeter dus, maar daadwerkelijk je geluk en men paste het ook aan naargelang de tijd vorderde. Zo mocht er eerst geen internet en tv, maar gezien de tijd werd dit aangepast. Kvond er echt een les inzitten.
Aangezien de top van de piramide de meeste debiteuren heeft lijkt het me voor de hand liggend om daar als eerste schoon schip te maken, want wie heeft er meer dan een miljoen(fictief getal, kan minder of meer zijn) nodig?