Hormoonverstoorder BPA en wetgeving, een vicieuze cirkel

Frederick vom Saal en Patricia Hunt zijn wetenschappers die bisfenol A oftewel BPA al vele jaren onderzoeken. Beide maken zich zorgen over de beslissing van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) om BPA niet te verbieden voor voedselverpakkingen, volgens hen is het een Catch 22 in het overheids denken, ze bevinden zich in een vicieuze cirkel.

Bisfenol A is een bouwsteen die gebruikt wordt in plastic en harsen. ook in voedselverpakkingen en blik. De bouwsteen BPA kan uit uitlekken en zo in voedsel of drank terechtkomen, de man-made chemical is een hormoonverstoorder en gedraagt zich als het hormoon oestrogeen. Zowel Vom Saal als Hunt hebben meegewerkt aan honderden peer-reviewed studies waarbij proefdieren werden blootgesteld aan een lage dosis BPA. Er werden verbanden ontdekt met hart- en vaatziekten, diabetes, obesitas, neurologische afwijkingen, allergieën en astma, prostaat en borstkanker en voortplantingsproblemen. Trouwens, gelijksoortige effecten werden ook waargenomen in menselijke studies.

Waarom negeert de FDA deze feiten over BPA?

Het antwoord is simpel: de FDA heeft in haar wijsheid alleen studies meegenomen van wetenschappers van het FDA zelf en onderzoekers die betaald werden door de industrie. In de verklaring van afgelopen maart legt de FDA uit waarom de onafhankelijke studies niet mee worden genomen in het oordeel: er werden per onderzoek te weinig proefdieren gebruikt om de (wetenschappelijk) conclusies hard te maken.

Nog verwonderlijker wordt als men zich bedenkt dat de FDA voorheen hierop werd bekritiseerd door zijn eigen wetenschapsraad. In 2008 gebruikte de FDA namelijk dezelfde argumenten. De wetenschapsraad heeft de conclusies uit de studie van 2008 verworpen.

Vele tientallen jaren geleden verbood het National Institutes of Health (NIH) wetenschappers op universiteiten om grote aantallen proefdieren te gebruiken. De richtlijnen van het NIH beschrijven dat de kleinst mogelijk aantal proefdieren mogen worden gebruikt om een significant effect waar te nemen. De meeste onafhankelijke studies over BPA worden door universiteiten uitgevoerd.

Daarnaast dient de FDA eigenlijk te weten dat de kracht van de conclusies uit academische studies niet direct afhankelijk is van het aantal proefdieren. De gevoeligheid van de gebruikte methoden, de nauwkeurigheid van de metingen en de grootte van de waargenomen veranderingen zijn de belangrijkste factoren in conclusies.

Het hardnekkige afwijzen van de FDA van vrijwel al het onderzoek op dit gebied door onafhankelijke, universiteitslaboratoria is verontrustend. Aan de ene kant heeft de NIH het voor elkaar gekregen dat met een op data gebaseerde methode (poweranalyse) er zo weinig mogelijk proefdieren worden gebruikt en aan de andere kant verwerpt de FDA de resultaten van zulk soort onderzoek door een gebrek aan proefdieren. Dit is een catch 22 en dient de bevolking absoluut niet.

In contrast

In contrast: onderzoekers, die werkzaam zijn in door de industrie gesponsorde laboratoria, bezitten de beperking in het aantal proefideren niet. In zijn besluitvorming over BPA heeft de FDA grotendeels gebruik gemaakt van een enkele studie die door de industrie betaald was. Bij dit onderzoek werden meer dan 8000 ratten vermoord. De conclusies in de studie zijn daarnaast ook nog een keer onbetrouwbaar door het gebruiken van ongevoelige methoden en ongeschikte controlemechanismen.

Wetenschap ontwikkelt zich razendsnel en men zou de laatste en meest gevoelige technieken in moeten zetten om de schadelijke lange termijn effecten van BPA en vergelijkbare chemicaliën op babies en kinderen te beoordelen. Veel van de wetenschap die door de FDA is verworpen wordt uitgevoerd door topwetenschappers die gebruikmaken van ‘state of the art’ methoden en analyses. Het onderzoek is veelvuldig gepubliceerd in vele peer reviewed wetenschappelijke tijdschriften.

De koppige houding van de FDA om honderden van deze studies te verwerpen is onverdedigbaar en het ergste is dat de bevolking blijft blootgesteld worden aan hormoonverstorende chemicaliën.

In de EU vindt er ook de slag om BPA plaats. Bij de chemicaliënwetgeving REACh komt Duitsland in 2013 met een oordeel over de hormoonverstoorder. Daar BPA ook gebruikt wordt in voedselverpakkingen mag de European Food Safety Agency (EFSA) ook meepraten. In mei 2013 komt de EFSA met ‘nieuwe’ conclusies over BPA.

www.environmentalhealthnews.org