De zin en onzin van een terugkeer naar de goudstandaard

Volgens de mainstreameconomen is een terugkeer naar de goudstandaard een absurd idee. Maar ondanks de vrijwel universele afwijzing is het idee misschien niet zo gek als het lijkt. Een historische vergelijking van de Bank of England tussen de economische periodes van de traditionele goudstandaard (1870-1913), het Bretton Woods-compromis (1948-1972) en flexibele wisselkoersen (1972-nu) toont aan dat de wereld het onder de goudstandaard helemaal niet zo slecht deed als hedendaagse economen beweren.

De jaarlijkse reële economische groei pro capita was het hoogst in de periode van het Bretton-Woods-systeem en de financiële wereld was veel stabieler onder goud dan onder flexibele wisselkoersen: de goudstandaard heeft de reputatie dat het bankcrisissen veroorzaakt, maar volgens de Bank of England stabiliseert goud eerder financiële instellingen en staten.

Overheden en big government-economen zijn tegen de goudstandaard gekant omdat het een natuurlijke rem plaatst op de mogelijkheid van de staat om aan monetaire politiek te doen en inflatie als beleidsmiddel te gebruiken.

Markten en landen waren relatief stabiel onder de goudstandaard, en het kapitaal vloeide toen naar projecten die groei genereerden. De overheid had echter niet de mogelijkheid om de binnenlandse economie te micromanagen, maar gezien de economische toestand van vandaag is dat eerder een voordeel dan een nadeel.

De manier waarop voorstanders van de goudstandaard zoals de Republikeinse presidentskandidaat Ron Paul en de Britse financiële adviseur Alasdair Macleod door de mainstream worden bespot is dus onterecht. Een toenemend aantal economen, politici en bankiers zien goud als een reëel en wenselijk alternatief voor het huidige systeem van fiat-geld, of steunen tenminste een rol voor goud in de werking van de centrale bank. Enkel de academische wereld is resoluut tegen goud.

Als we het dan toch hebben over consensus, schrijft Amity Shlaes op Bloomberg.com , laat ons het volgende dan niet vergeten: het is goed mogelijk dat ons economisch systeem de komende jaren instort. Het is absurd en onverantwoord om alternatieve modellen voor dat systeem, zoals de goudstandaard, op voorhand uit te sluiten, op basis van de demonisering door een aantal zelfverklaarde experts.

www.zita.be