<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Hoe de president van ijsland de ballen had om op te staan tegen banken

IJsland is niet alleen uniek vanwege haar oogverblindende geografie, maar ook vanwege de open democratie die een essentiële rol speelde bij de keuze om drie gigantische banken ten tijde van de financiële crisis te laten vallen.
Voor president Ólafur Ragnar Grímsson was de crisis van 2008 persoonlijk. Hij was enige jaren minister van Financiën voordat hij in 1996 president werd.
De crisis blijft voorpaginanieuws in Griekenland, Italië en Spanje; landen die kozen voor een andere benadering dan IJsland. Ólafur is van mening dat we niet zozeer te maken hebben met een economisch en financieel probleem, maar meer met een sociaal, politiek en juridisch probleem.
Erg zwaar
Na de crisis ging IJsland in tegen het overheersende orthodoxe model, opgelegd door de Verenigde Staten, Europa en het Internationaal Monetair Fonds (IMF). IJsland weigerde geld te pompen in de noodlijdende banken. Die beslissing werd indertijd gezien als controversieel.
Groot-Brittannië en Nederland eisten het geld terug van Icesave-klanten en IJsland weigerde. Ólafur blokkeerde tot twee keer toe een wet die het mogelijk zou maken om Groot-Brittannië terug te betalen. “Het was inderdaad erg zwaar,” zei Ólafur. “Elke grote financiële instelling, zowel in Europa als in mijn eigen land, was tegen me en er waren machtige personen die dachten dat ik gek was geworden.”

www.niburu.nl