<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

De ongekeerde dreiging

“Israël heeft het onbegrenste recht zich te verdedigen tegen een Iraanse dreiging”. Het jaarlijkse feestje Amerikaans-Israëlische lobby-organisatie AIPAC is weer ten einde. Dit jaar vooral in het teken van de Amerikaanse presidentsverkiezingen (en verkiezingen voor het Amerikaanse congres) en, bijna traditiegetrouw, het platbombarderen van Iran. De Israëlische premier Nethanyahu kwam persoonlijk de presidentskandidaat van de Amerikaanse democratische partij Obama onder druk zetten. “Er mag niet langer gewacht worden ten aanzien van Iran”, waarschuwde de Israëlische politicus die naar verluid weinig “amused” was over verklaringen van de Amerikaanse legertop tegenover het congres dat Iran “rationeel handelt” en “waarschijnlijk toch niet een atoombom bouwt”. “Wij zijn jullie en jullie zijn ons”, bekrachtigde Nethanyahu de Israëlisch-Amerikaanse band om vervolgens niets minder als de Amerikaanse deelneming aan een veldtocht tegen het Iraanse mullahdom te vorderen. “Als de rode linie wordt overschreden slaat Israël toe”, waarbij de “rode linie” het (fictieve) moment is waarop Iran’s atoom-ambities gestopt moeten worden. Hoewel Obama plichtsgetrouw de nodige blabla over de Amerikaans-Israëlische relatie tegenover het AIPAC-publiek afdraaide, en natuurlijk de nodige dreigementen richting Iran wierp, liet hij zich niet verleiden tot concrete toezeggingen over Amerikaanse steun aan een eventuele Israëlische aanval. In tegenstelling tot de freak-show in het republiekeinse kamp. Kandidaat Newt Gingrich verklaarde dat de “rode lijn nu!” is en wil eigenlijk per onmiddellijk Teheran vlak bombarderen. Mitt Romney verklaart dat “Israël geen beleringen nodig heeft over haar beslissingen tot oorlog en vrede”, en Rick Santorum ziet in gesprekken met Iran “een tweede appeasement, terwijl zij (Iran) verder werken aan de ontwikkeling van een atoomwapen.”

zapruder.nl