<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Neonazisme en islamisme, de dubbele nachtmerrie

Intolerantie ten opzichte van de multiculturele samenleving kent twee tegengestelde gezichten, die toch vaak dicht bij elkaar liggen.

In eerste instantie dacht de Franse politie dat de moorden in Toulouse en Montauban waren gepleegd door drie neonazi’s; ook de Noorse politie zat na het bloedbad in Utøya op het verkeerde spoor: de moorden werden eerst toegeschreven aan islamitische terroristen.

Uit het bloedblad van Toulouse dook uiteindelijk een moslimfundamentalist op. Geen neonazistische paracommando die diep vanbinnen het zwarte spook van de Franse geschiedenis koestert, maar een soldaat van de dagelijkse intifada die zich in de banlieues voltrekt.

Een sluimerende guerrilla die zich van Toulouse tot Parijs ontwikkelt, in die ‘verloren gebieden’ van de République, zoals deze worden genoemd in een wijdverspreid pamflet met een gedocumenteerde aanklacht van weggewuifd antisemitisme in de scholen van de buitenwijken. Het is dit duistere en bijzonder hardnekkige kwaad in Frankrijk dat de verbinding vormt tussen de twee politieonderzoeken en emoties in deze dagen van moorddadige waanzin: drie jonge militairen (van Noord-Afrikaanse afkomst) in koelen bloede vermoord, een andere zwaargewond en vier andere personen (drie kinderen en een man) als beesten opgejaagd en afgeslacht bij de joodse school Ozar-Hatorah in Toulouse, de zogenoemde roze stad, waar Thomas van Aquino, de meest redelijke van alle Christelijke filosofen, begraven ligt.

www.360mag.nl