Aardolie stroomt steeds vaker naar Azië

In Europa en Noord-Amerika daalt de vraag naar olie door economische problemen. In Azië blijft de vraag stijgen. Langzaam begint het in de Westerse wereld te dagen: economische groei is alleen nog maar mogelijk als olie en energie goedkoper worden.

In Azië kan de economie nog wel groeien bij de huidige hoge olieprijs. De verklaring is eenvoudig. In Azië kunnen er 8 man op een kleine motorfiets of één man met honderdvijftig kilo vracht. Met één liter brandstof rijdt een Aziaat meer dan 50 km. De gemiddelde Amerikaan haalt in zijn eentje met zijn SUV nog geen 5 km. per liter brandstof. De Aziatische economiën halen veel meer rendement uit de peperdure aardolie.

De wereldproduktie van ruwe olie bereikte eind 2004 74 miljoen vaten per dag en is daarna niet verder gestegen. Om de hoeveelheid vloeibare brandstof nog iets op te krikken gebruiken we nu ook biobrandstof en teerzandolie.

De produktie van conventionele aardolie in Saoedi-Arabië kostte minder dan $20 per vat. Die bronnen raken uitgeput en worden vervangen door moeilijk winbare olie, waarvan de produktie $80 per vat kost of meer. Het wordt steeds belangrijker om efficiënt om te gaan met die dure brandstof.In China halen busjes en SUV's 9 km. met één liter brandstof en in 2015 wordt een wettelijk minimum van 1 op 10 vereist.
In de VS rijden 225 miljoen auto's rond, die een gemiddelde halen van 6 km. per liter. China krijgt er in de komende vijf jaar 125 miljoen auto's bij, die gemiddeld 1 op 12 zullen rijden.

De vraag naar aardolie verschuift van West naar Oost

De vraag naar vloeibare brandstof binnen de OECD is al sinds 2005 aan het dalen: we gaan zuiniger en minder rijden en vliegen. Het verbruik in de niet-OECD-landen stijgt onverminderd door en zal dit jaar voor het eerst het OECD-verbruik overtreffen.
Vooral het olieverbruik van China en India stijgen sterk. In de VS daalde het olieverbruik tussen 2006 en 2010 met 1,65 miljoen vaten per dag. Het verbruik van China en India steeg in één enkel jaar (2009 - 2010) met 0,96 miljoen vaten per dag.
De groei van het Aziatisch verbruik is groter dan de daling van het Westers verbruik: het IEA verwacht dat dit ook in 2012 zo zal zijn.

Steeds minder olie wordt geëxporteerd
Olieproducerende landen gaan zelf ook steeds meer olie gebruiken. Geoloog Jeffrey Brown beschreef deze trend in zijn export-land-model. Bij gelijkblijvende produktie betekent dat de hoeveelheid aardolie, die wordt geëxporteerd, afneemt. In onderstaande grafiek wordt de olie-export van de 5 grootste olie-exporteurs van de wereld samengevat (bij elkaar goed voor 75% van alle olie-export).

De stijgende export van Rusland en Saoedi-Arabië kan de dalende export van Noorwegen en Iran nog compenseren. Maar in 2012 zal de Iraanse export door sancties nog kleiner worden. En de Noorse olieproduktie zal nog verder afnemen.

In theorie zal de olie-export teruglopen naar nul vaten per dag (in 2030). In de praktijk krijgen we eerst te maken met hoge olieprijzen. De hoge prijs zal ertoe leiden dat inefficient gebruik van aardolie stopt. Brandstofsubsidies (en reiskostenvergoedingen) zullen verdwijnen en daarna zal de hoge prijs door marktwerking effect hebben op het verbruik.
Om te kunnen concurreren met de efficiënte economiën in Azië zullen we heel snel moeten overschakelen op zuiniger transportmiddelen. De verkoopcijfers van nieuwe auto's dalen en het zal nog vele jaren duren voordat onze vloot van benzineslurpers is vervangen door superzuinige auto's. In dit tempo zullen we het van Azië gaan verliezen. We kunnen hopen op jaren van economische stilstand, maar het wordt waarschijnlijk economische krimp.

(bron: Oil demand shift: Asia takes over van Chris Nelder voor Smartplanet)

cassandraclub.wordpress.com