<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)
Waarom we onze voedselvoorziening in eigen hand moeten nemen
Ons voedsel wordt bedreigd. Het wordt gevoeld door ieder boerengezin die hun land en levensonderhoud heeft verloren, iedere ouder die geen betaalbare en gezonde ingrediënten in hun buurt kan vinden, ieder mens die zich zorgen maakt over door voedsel overgedragen ziekten dankzij de door de lobbyisten verzwakte voedselveiligheidswetten, iedere landarbeider die wordt geconfronteerd met giftige bestrijdingsmiddelen op de velden als onderdeel van een dag werken.
Wanneer ons voedsel in gevaar is, zijn we allemaal in gevaar.
In de afgelopen dertig jaar zijn we getuige geweest van een enorme consolidatie van ons voedselsysteem. Nooit eerder zijn zo weinig bedrijven verantwoordelijk geweest voor zo'n groot deel van onze voedselketen. Van de 40.000 voedselartikelen in een doorsnee Amerikaanse supermarkt komt meer dan de helft van slechts 10 bedrijven.
Momenteel verwerken drie bedrijven meer dan 70 procent van alle Amerikaanse rundvlees, Tyson, Cargill en JBS. Meer dan 90 procent van de sojazaden en 80 procent van de maïszaden gebruikt in de Verenigde Staten worden verkocht door slechts één bedrijf: Monsanto. Vier bedrijven zijn verantwoordelijk voor maximaal 90 procent van de wereldwijde handel in graan. En één op de vier dollars voor voedsel wordt besteed bij Walmart.
Wat betekent deze kwestie voor degenen onder ons die voedsel consumeren? Coöperatieve controle van ons voedselsysteem heeft geleid tot het verlies van de miljoenen boeren familiebedrijven, de vernietiging van de bodemvruchtbaarheid, de vervuiling van ons water en het uitbreken van epidemieën met inbegrip van type 2 diabetes, hart en vaatziekten en zelfs bepaalde vormen van kanker. Meer en meer worden de keuzes die het voedsel vaststellen in onze schappen gemaakt door coöperaties die minder betrokken zijn met het beschermen van onze gezondheid, ons milieu, of onze banen dan met winstmarges en uitgekeerde bonussen.
Deze consolidatie is ook van invloed op de geconcentreerde economische macht in de politiek: Alleen al afgelopen jaar spendeerde de grootste voedingsbedrijven tientallen miljoenen met lobbyen op Capitol Hill en gebruikte meer dan 37 miljoen dollar in de strijd tegen de junk food marketing richtlijnen voor kinderen.
Op wereldschaal betekend de consolidatie van ons voedselsysteem verwoesting voor boeren, bossen en het klimaat. Neem het controversiële voedseladditief palmolie. In de afgelopen tien jaar is palmolie uitgegroeid tot de meest verhandelde plantaardige olie in de wereld en is nu te vinden in de helft van alle verpakte producten op de Amerikaanse supermarkt schappen.
Maar de grootschalige productie van palmolie, gedreven door de vraag van agro bedrijven naar relatief goedkope ingrediënten, komt met een prijskaartje: palmolieplantages in Indonesië en Maleisië maken regenwouden met de grond gelijk, geven enorme hoeveelheden broeikasgassen vrij en verplaatsen inheemse gemeenschappen.
Van het globale tot het lokale, niets is persoonlijker dan deze bedreiging van ons voedsel. En niets is meer inspirerend dan de beweging die terugvecht. Op maandag 27 februari zullen tienduizenden mensen, inclusief boeren, werknemers in de voedselproductie, ouders en leerlingen, stedelijke tuinders en chef-koks, deelnemen aan een Global Day of Action om onze voedselvoorziening in eigen hand te nemen.
Onze voedselvoorziening in eigen hand nemen is zowel een dag om Big Food te weerstaan als het in het voetlicht brengen van duurzame oplossingen die voor ons allemaal werken. Op 27 februari verenigen zich meer dan 60O occupy groepen, mede met milieu en maatschappelijk verantwoord ondernemen organisaties.
Van Brazilië, Hongarije, Ierland, Argentinië, de Verenigde Staten en daarbuiten zullen de mensen ongebruikte percelen in eigendom van de bank terug eisen om gemeenschappelijke tuinen te creëren; zaaduitwisseling onderdak bieden in zicht van de beurzen; etikettering van producten in de supermarktschappen dat genetisch gemanipuleerde ingrediënten bevat; het oprichten van gemeenschappelijke allianties om lokale particuliere supermarkten te ondersteunen en Walmart megastores weerstaan en terug te vechten tegen industriële giganten als Monsanto en Cargill.
De oproep om onze voedselvoorziening in eigen hand te nemen, gefaciliteerd door Rainforest Action Network, wordt gedeeld door prominente opinieleiders, schrijvers, boeren en activisten inclusief de Indische milieudeskundige Vandana Shiva, Food Inc 's Robert Kenner en auteurs Michael Pollan, Raj Patel, Gary Paul Nabhan, en Marion Nestle, tezamen met anderen.
Zoals Michael Ableman, landbouwer, auteur en oprichter van het Center for Urban Agriculture stelt: "We moeten ons richten op waar we voor zijn en waar we tegen zijn; het bezetten van ons land, onze bodem met leven en vruchtbaarheid, onze gemeenschappen met goed voedsel. We moeten werken om een reële economie te herbouwen, een economie die gebaseerd op zaden en zonlicht, individuen en gemeenschappen die samengroeien".
Als je voedsel eet, voedsel verbouwd, van voedsel houd, sluit je dan aan bij Occupy our Food Supply.
Wat bedoel je?
De makkelijke moestuin
Leuke link, dank je wel!
Garduino
Iemand een idee?
Het is een grove schande om nog die oude, gezellig klinkende familienamen te blijven voeren, omdat het regelrechte misleiding is.
Was het niet Kissinger die ooit zei: 'als we het voedsel controleren, controleren we de bevolking. Dat klinkt mij net zo bedreigend in de oren als de fameuze Rothschild uitspraak: I don't care who sits on the throne, as long as I control the money', of woorden van die strekking
De wereld wordt langzaam maar zeker wakker. dat is een ding dat zeker is!
http://www.youtube.com/watch?v=N5Lu-7FIj_g
Ik ben al begonnen:
- bak klaar
- compost bijna klaar
- vermiculiet in huis
- zaden gekocht
- kweekbakjes
Over een paar vweken ga ik los!
En tot de oogst blijf ik bij biologische boerderijen mijn spul kopen. Kijk voor adressen op http://www. lekkernaardeboer.nl
Succes!