Democratische dictatuur!

Ik heb wel eens ergens de opmerking geplaatst dat democratie de dictatuur van de meerderheid is! Als men in Nederland beweert te leven onder een dictatuur slaat bij het gros van het volk spontaan de stoppen door. Lariekoek!, hoort men dan roepen, wij zijn vrij en hebben een democratie! Maar beseft men dan niet dat 'zelfbeschikking' en democratie ideologisch haaks staan op elkaar?

Waarschijnlijk zullen veel mensen 'democratie' verwarren met het beeld van een eerlijke, vrije samenleving waarin de burger ook zeggenschap heeft. Los van de vage constatering dat 'de burger' genoegen neemt met deze zwaar ondergeschikte positie in de besluitvorming over zijn leven, is niets minder waar. De burger heeft, buiten de minimale invloed op zijn directe levenssfeer, helaas helemaal niets te vertellen. Toch blijven vele de huidige democratische vorm van bestuur steunen?

Dictatuur en democratie, van hetzelfde laken één pak.
Indien democratie in deze impliceert, dat de wil van een meerderheid leidend is voor verplichte acceptatie van een minderheid, is voor deze minderheid de democratie tevens de dictatuur. De gelijkwaardigheidsprincipes van 'geven en nemen' en vrijheid van keuze en zelfbeschikking gaat volledig mank als eenzijdig verplichtingen afgedwongen worden. 'Democratie' is dan ook louter een woord waar voor ieder mens een eenduidige betekenis aan zou moeten zitten. Of dit werkelijk zo is valt dus te betwijfelen. Meer een manipulatieve reclame slogan geworden.

Democratie heeft niets met moraal, ethiek en menselijk gevoel te maken, het is maar een bestuursafspraak, meer niet. Net als spelen met knikkers, waarbij eerst onder de vriendjes de spelregels afgesproken zijn hoe het spel gespeeld gaat worden, resulterend in winnaars en verliezers. Echter met dit wezenlijke verschil dat zij 'vrijwillig samen spelen' en als iemand vals speelt loop die ook direct het risico dat een medespeler de vals speler terecht wijst, op zijn bek timmert en zijn knikkers gewoon terug pakt. Helaas kan dat niet in onze democratie! (terugpakken bedoel ik dan, laat dat timmeren maar zitten, dat doen ze al genoeg bij elkaar...)

Enerzijds zou democratie het beeld schetsen dat er algemene consensus en overeenstemming bestaat ten goede van de mensheid. Anderzijds, bij ieder besluit of wens waar geen 100% instemming voor is, heeft een minderheid het nakijken, verliest verdere inspraak en daarmee haar zelfbeschikking. Voor deze groep is een democratisch systeem dus een dictatuur. Buitengesloten van verdere besluitvorming resteert klagen (oppositie), maar ondertussen wel als trouwe hondjes volgen wat opgelegd is door de meerderheid, als is het nog zo onwelgevallig.

Een prachtig voorbeeld van onwelgevallige democratische besluiten is natuurlijk de gifbeker van Socrates. Het democratisch principe was hier leidend voor zijn dood. Zelf schijnt de man hardnekkig te hebben vastgehouden aan de principes waar hij als staatsburger achter stond, welke uiteindelijk tot zijn 'democratisch besloten' doodstraf zouden leiden. Plato heeft hier zijn Apologie van Socrates over geschreven. Kijk, dat is ook democratie, wij doen dit ondertussen met hele landen.

Aangezien ieder politiek systeem uit is op zelfbeschikking over de arbeidsenergie van u en mij, is deze democratische oplegging een niet echt eerlijk systeem te noemen. De dwang voor de minderheid blijf altijd aanwezig, ongeacht welke kant de volgende verkiezingen uitzwaaien. Het heeft meer weg van een ping pong van opgelegde dwang voor de 'verliezer' van deze ronde. Dus voorlopig blijf ik nog even bij mijn stelling dat democratie en dictatuur niet veel van elkaar verschillen. Het is maar met wie u mee wilt lopen om een kant te kiezen.

Representatieve democratie.
Sommige mensen zien meer in een een representatieve democratie. Met ruimte voor meerdere opties en geen verplichte winkelnering, deelname aan producten, diensten, enz. Ieder zou vrij moeten zijn zelf te kiezen welke levensovertuigingen zij erop nahouden met daarbij passende eigen keuzes en verantwoordelijkheden. Wilt u geen ziektekosten verzekering? Goed, dan niet. Maar dan wel boter bij de vis mocht u toch gebruik willen maken van 'het systeem'. Billijk toch? Durft u deze gok niet aan? Sluit lekker een verzekering af en hou op met zeuren. Het kan zo simpel zijn!

Alice in Wonderland, draai alles om! Natuurlijk kan een dergelijk systeem niet met de huidige vorm van democratie. Dit is een piramide systeem gebaseerd op centrale macht. Het piramidesysteem van bestuur moet misschien wel eens omgekeerd benaderd worden. Centraal gezag is nergens anders voor nodig dan onderdrukking en manipulatie van grote groepen. Een ter zaken kundige massa mensen zou de uiteindelijke doorslaggevende beslissingsbevoegdheid kunnen krijgen beslissingen te nemen waarvan de impact familie overschrijdend is. Verder moet iedereen zich lekker met zijn eigen huishouden en activiteiten bezig houden zonder anderen tot last te zijn.

De zogenaamde specialisten met beslissingsbevoegdheid zouden een louter adviserende rol moeten vervullen. Waarbij hun adviezen door de betrokkenen en een ter zakenkundige massa beoordeeld worden om wel of niet te accepteren. De wetenschap en politiek adviseert, het volk besluit. De macht van de huidige commercie kan volledig uitgeschakeld worden in deze besluitvorming, om zich vervolgens te committeren aan de facilitaire behoefte. (die mensen zijn toch alleen maar op egoïstische zelfverrijking en persoonlijke macht vergaring uit) Deze facilitaire behoeften van de mensheid zou dan ook eens grondig moeten worden heroverwogen, naar; wat hebben we echt nodig, en hoe kunnen we dat het beste fabriceren? Uiteraard hierbij de mens als middelpunt met als doelstelling een gelijkwaardig leefbaar bestaan voor iedereen.

Dit alles echter met de ruimte voor niet deelnemers, en daar zit de grote uitdaging. Twee, elkaar respecterende, werelden op één aarde? *we dromen verder*

Saluut

• Alle informatie is subjectief. (Interpretatie is de uitdaging)

• een toelichting. (29-02-2012 21:38)

  In dit stukje spreek ik over minderheid/meerderheid vanuit de perceptie van het electoraat. De klassieke verkiezingsuitkomst.

  Zetten we enkele bewering echter af tegen de werkelijke meerderheid/minderheid in verhouding tot de gehele bevolking resulteert dit soms in omgekeerde stellingen. (verwarrend hé, sorry, was geen opzet.)

  In een dergelijk geval zou de these, dat het dictatuur gevoel voor de minderheid geldt, dan geen stand houden. Democratisch gezien is het altijd de meerderheid die moet schikken voor de wil van een minderheid. Zelden is er een ‘echte’ meerderheid.

  Directe democratie is misschien een betere verwoording dan ‘representatieve’.
  Nu zou ook de associatie met representanten gelegd kunnen worden. Dan is er geen verschil met nu. ‘Dat’ was niet de bedoeling!