<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Europa, China, VS, de onheilsprofeten zien het somber in

In het vorige decennium wilde bijna niemand hen horen; de doemdenkers die economische rampspoed aankondigden. Vier van hen kondigen de komende jaren nieuwe catastrofes aan. Krijgen de onheilsprofeten van toen opnieuw gelijk?
Roubini: de Chinese bankencrisis
Zijn bijnaam Dr. Doom kreeg Nouriel Roubini toen hij in de eerste jaren van deze eeuw waarschuwde voor de lucht in de Amerikaanse huizenmarkt. Gevraagd naar de vooruitzichten voor 2012 ziet de hoogleraar economie aan de New York University een recessie in Europa, een politieke impasse in Washington en een onhoudbaar groeimodel in China, zo zei hij eerder dit jaar tijdens de Bloomberg Tradebook conferentie in New York. Europa valt volgens Roubini in de 'paradox van spaarzaamheid'. "... te veel en te snel besparen leidt tot een nieuwe recessie en maakt de schuldpositie nog onhoudbaarder." Ondanks het risico van een verdere desintegratie van de eurozone moeten landen als Griekenland afscheid nemen van de euro, adviseert Roubini.

Meer nog dan de Europese crisis vreest de econoom de gevolgen van een Chinese bankencrisis; eentje die vergelijkbaar is met de Amerikaanse in 2008. Net als de Amerikaanse banken destijds hebben de Chinezen zwaar geïnvesteerd in twijfelachtige projecten. De zeepbellen zullen dit jaar stand houden, maar in 2013 of 2014 uit elkaar spatten, verwacht Roubini. De Chinese overheidschulden stijgen snel, voornamelijk door gesubsidieerde leningen aan provinciale overheden. Banken kunnen daardoor in ernstige problemen raken.

Wolff: hogere lonen in plaats van meer leningen
Net als Roubini waarschuwde ook de econoom Richard Wolff vóór 2008 al voor de zeepbel op de huizenmarkt. De hoogleraar aan de University of Massachusetts bekijkt de crisis vanuit een Marxistisch perspectief. Door de scheefgroei tussen lonen en geleverde arbeid zijn werknemers gedwongen geld te lenen bij een kleine groep rijken om hun welvaartsniveau te behouden. Hogere lonen moeten in Wolffs visie een einde maken aan het leven op krediet. Redden van banken, bevriezen van lonen en strenge bezuinigingen, dat zijn volgens Wolff verkeerde kapitalistische reflexen. Hij ziet meer in hogere belastingen voor de rijken en ondernemingen.

www.trouw.nl