Zwemmen in de Afval

Een aantal weken geleden stond er een klein berichtje op een lokale teletekstpagina over het importeren van Italiaans afval door Nederland. Het stukje suggereerde een soort Nederlandse burenplicht waarin de zielige in hun eigen troep stikkende Napolitanen te hulp werden geschoten door de klompendansers in witte hoeden die uit louter goedheid handelden.

RTL tekst meldt nu dat er een lading Duits afval onze kant opkomt. Het gaat hier niet om de volledige platencollectie van Denny Christian maar weer een giga lading huisvuil dat de Duitsers zelf blijkbaar niet weg kunnen tremmen.

Gelukkig is er dan altijd de barmhartige Samaritaan Nederland die het lijden van zijn broeders niet kan aanzien en dus meteen te hulp schiet. Het is ook geruststellend te weten dat de Nederlandse verbrandingsovens van superieure kwaliteit zijn. Merkwaardig omdat je zou denken dat de Duitsers hier toch langer ervaring mee hebben.

Het zal hier natuurlijk weer over geld gaan, carbon credits en dat soort dingen. Nederland zal flink betaald worden en zodoende blijven Italië en Duitsland aan de goede kant van de carbon-nullijn staan. Ervaring leert echter dat dit soort deals meestal niet in het belang van Nederland maar van een enkeling zijn. Het verleden heeft voorbeelden te over van slecht 'rentmeesterschap'. Zo zijn de gasvelden, de nutsbedrijven en de eigen munt voor een habbekrats van de hand gedaan. Ongetwijfeld lachen de Duitsers zich nu ook weer rot. Nederland exporteert Linda de Mol en Jan Smit, en hiervoor in ruil krijgen we enkele tonnen rottend huisvuil. Wie zei dat de Duitsers geen humor hadden?

Ik zet hierbij een link naar een rapport van de SP van een aantal jaar geleden. 'Mooi rapport, lekker mooi laten wezen' moeten ze bij de overheid gedacht hebben. Ironisch hoe al die rotzooi geen schade blijkt aan te richten maar vanwege het simpele feit dat u en ik bestaan de aarde zoveel van ons te lijden heeft.

afval heeft de toekomst