' fill='%23cc3344'%3E%3C/rect%3E%3Cdefs id='SvgjsDefs1020'%3E%3C/defs%3E%3Cg id='SvgjsG1021' transform='matrix(0.76,0,0,0.76,34.56007507324219,34.46596069335938)'%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:svgjs='http://svgjs.com/svgjs' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' width='288' height='288'%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' width='288' height='288' viewBox='0 0 130 147'%3E%3Cpath fill='%23ffffff' fill-rule='evenodd' d='M 83.4 144.4 L 23.4 144.4 Q 10.8 144.4 3.2 146.6 Q 0 141.2 0 140.8 L 89 15 L 49.4 15 Q 33 15 27.8 20 Q 24.013 23.246 21.202 36.898 A 142.712 142.712 0 0 0 20.6 40 L 10 40.4 Q 8.2 31.2 8.2 19.5 A 94.37 94.37 0 0 1 8.531 11.353 Q 9.091 4.905 10.6 0 Q 18.8 2.4 27.8 2.4 L 108.2 2.4 Q 117.4 2.4 125.8 0 Q 128.4 5 128.4 6 A 5611.954 5611.954 0 0 0 91.109 58.073 Q 74.218 81.962 59.427 103.501 A 3201.989 3201.989 0 0 0 49.8 117.6 A 588.119 588.119 0 0 0 47.447 121.226 Q 42.775 128.488 41.8 130.6 L 100.6 130.6 Q 108.2 130.6 111.9 124.5 A 24.133 24.133 0 0 0 113.831 120.381 Q 116.106 114.238 117.4 103.6 L 128.8 102.2 A 230.301 230.301 0 0 1 129.958 120.847 A 205.854 205.854 0 0 1 130 125 A 105.533 105.533 0 0 1 129.367 136.805 A 83.52 83.52 0 0 1 128 145.2 Q 108 144.4 83.4 144.4 Z' class='color100000 svgShape color00b0f0' vector-effect='non-scaling-stroke'%3E%3C/path%3E%3C/svg%3E%3C/svg%3E%3C/g%3E%3C/svg%3E "zaplog")
Oorlog is vrede, vrijheid is slavernij en terugvechten is "agressie"
Het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft onlangs een nieuw "defensie" richtlijn document afgekondigd: "Sustaining US Global Leadership: Priorities for 21st Century Defense”. Ik gebruik afschrikkende citaten omdat het gewoon niet helemaal terecht lijkt om "verdediging" te gebruiken om een document te beschrijven dat, net als zijn voorgangers, voorziet in zoiets als een Duizendjarig Amerikaans Rijk.
De grootste verschuiving in accent is in de sectie "Project power despite Anti-Access/Area Denial Challenges." De "bedreiging" die moet worden tegengegaan is dat China en Iran "zullen blijven doorgaan asymmetrisch middelen te gebruiken om onze machtsprojectie mogelijkheden tegen te gaan".
Dat verwijst naar een langdurige fenomeen: Wat Pentagon analisten “Assassin's Mace" wapens noemen, goedkope, flexibele wapens die dure, high-tech wapensystemen ineffectief maken tegen een kostprijs die verschillende ordes van grootte goedkoper zijn dan de vergulde rotzooi die het Pentagon maakt. In het kader van "gebiedsontzegging" omvatten ze goedkope antischeepsmijnen, grond-lucht raketten en antischeepsraketten, zoals de Sunburn (die volgens sommigen vliegdekschepen ernstig zou kunnen beschadigen of vernietigen).
Dus het Pentagon omschrijft als een "bedreiging" de mogelijkheid van land in staat om zichzelf effectief te verdedigen tegen een aanval of om een vijand te verhinderen offensieve kracht in te zetten om het aan te vallen. Ja, je leest het goed: Voor het Amerikaanse nationale veiligheidsestablishment wordt het als bedreigend aangenomen als je jezelf voorbereid om je te verdedigen tegen aanvallen door de Verenigde Staten. Het is het perspectief van een Family Circus karakter: "Mama, hij slaat me terug”. Dat soort dubbele standaard is vrij normaal bij de beoordeling van de wereld door de National Security State.
Wat kan men zeggen van een situatie waarin Amerika een militair budget heeft dat gelijk is aan de rest van de geïndustrialiseerde wereld bij elkaar, militaire bases onderhoudt in de helft van de landen rond de hele wereld, regelmatig regeringen omverwerpt, China omringt met militaire bases en dan plechtig verkondigt dat het militaire establishment van China "veel groter is dan nodig is voor zijn legitieme defensiebehoeften”.
In overweging genomen dat de VS zijn "legitieme defensieve behoeften" ziet als het er in slagen meer uit te geven dan de andere top tien militaire machten in de wereld bij elkaar en de mogelijkheid te behouden om ieder land in de wereld preventief aan te vallen, is het moeilijk te raden wat het criterium voor Pentagon is om te bepalen wat China's "legitieme verdediging nodig heeft". Maar het is veilig om te zeggen dat "legitieme" defensieve krachten zich niet uitstrekken tot de mogelijkheid voor China om zijn territorium te verdedigen tegen aanvallen van de belangrijkste werkelijke bedreiging waarmee het geconfronteerd wordt: Een mondiale supermacht die probeert de Chinese buurlanden te veranderen in een slagveld.
En wat over het aanvallen van Saddam over "het oorlog voeren tegen zijn eigen buren" terwijl de VS zijn invasie in Iran in de jaren 1980 actief ondersteunde? Niet te vergeten de VS mariniers die in de midden van de 20e eeuw de meeste van de Caribische “buren” van Amerika in en uit walste. Hadden ze toen "incubator baby’s" in Nicaragua en Costa Rica in de jaren 1930?
Voor Washington is ieder land dat capabel is om weerstand te bieden aan een Amerikaanse aanval, of van het "weerstaan" van Amerikaanse commando's (onder een VN Veiligheidsraad vijgenblad of niet) per definitie een "bedreiging". En elk land dat aanzienlijke verliezen aan de Amerikaanse strijdkrachten toebrengt, in het proces van zichzelf te verdedigen tegen de Amerikaanse militaire aanval, maakt zich schuldig aan agressie (tegen Amerikaanse pogingen om "onze vrijheid te verdedigen", neem ik aan).
Amerikaanse percepties van "zelfverdediging" en "agressie" zijn net zo vervormd als die van nazi-Duitsland. Als de enige manier is waarop je "jezelf kunt verdedigen" tegen de "bedreiging" van een ander land om naar de andere kant van de wereld te gaan om ze te bestrijden, omdat het niet over de logistieke capaciteit beschikt om meer dan een paar honderd mijl buiten de eigen grenzen militaire macht te ondernemen en de belangrijkste "dreiging" de mogelijkheid is om terug te vechten als je het aanvalt, weet je dat er iets behoorlijk fout zit.
Door, Kevin Carson.