Syrië is eerste ‘YouTube-oorlog’

Net zoals Twitter en Facebook de Arabische revolutie ontketenden, spelen sociale media nu ook een steeds belangrijkere rol als wapen in het conflict in Syrië

In Syrië blijkt het regime niet alleen het dagelijkse leven volledig te controleren, ook op sociale mediasites kijkt Big Brother mee. Zo proberen de machthebbers Twitter te heroveren door twitterspambots in te voeren waarbij hastags als #Syria niet langer veilig zijn. Twitterspambots als @SyriaBeauty, @DNNUpdates en @SyLeague posten bovendien gemiddeld twee tweets om de vijf minuten over de schoonheid van Syrië, waardoor zoekopdrachten naar Syrië een vertekend beeld opleveren.

Bovendien zijn sociale media tegenwoordig risicovolle platformen. Facebookstatussen of tweets die niet in de lijn liggen van het gedachtegoed van het regime zijn voldoende aanleiding om tot arrestaties over te gaan. Bloggers worden met de regelmaat van de klok opgepakt. Het web wordt overgenomen, onder meer door het Syrian Electronic Army. Die pro-Assad organisatie hackte al verschillende sites, zoals die van Harvard en Oprah Winfrey, om er dan foto’s van Assad op te posten met de boodschap dat de Verenigde Staten het bloedige Syrische beleid steunen.

Vechten om YouTube

Nu is er ook een oorlog ontketend via videofilmpjes, waarvoor ook YouTube gebruikt wordt maar niet uitsluitend. Ook via pro-Assad websites als die van het Syrian Martyr Family Fund proberen te verleiden met filmpjes zoals ‘Wat er echt gebeurde in Hama’. Zo stuurt de site ook foto’s van bergen wapens van demonstranten rond om aan te tonen dat de westerse media zich vergissen door de actievoerders als vredelievend te beschrijven. Daarnaast werd ook al aangetoond dat de ‘YouTube-oorlog’ langs beide kanten smerig werd gespeeld. Zo zijn gelekte filmpjes van jonge meisjes die gemarteld worden door aanhangers van Assad vals gebleken en worden soms lijken gebruikt om scènes te construeren waarbij het lijkt alsof regeringstroepen de oorzaak van alle kwaad zijn.

Beperkte middelen voorhanden

Syrië had eerder al alle buitenlandse journalisten uit het land verdreven waardoor buitenlandse media nu afhankelijk zijn van Facebookpagina’s en tweets om nieuws te vergaren. Skype vormt daarbij ook vaak een hulpmiddel omdat gewone telefoonlijnen en gsm’s gecontroleerd worden. Desondanks blijven anonimiteit of schuilnamen aan te raden.

Door het isolationisme van Syrië is het voor journalisten moeilijk werken. Dat heeft de VRT-ploeg van Rudi Vranckx aan den lijve mogen ondervinden. Het land duldt geen pottenkijkers en dat heeft de aanslag waarvan de ploeg getuige was, geïllustreerd. De aanslag kostte een Franse journalist het leven.