Het wordt druk onder de Aziatische zeeën

Het wordt druk onder de Aziatische zeeën, waar Andrew Peterson het commando voert over één van de machtigste wapens in de wereld; een onderzeeër van twee miljard dollar met een ongeëvenaarde stealth-functie en raketten die doelen kunnen vernietigen op honderden kilometers afstand.

Supergeavanceerde onderzeeërs zoals de USS Oklahoma City van commandant Peterson –die een sleutelrol spelen in de Amerikaanse militaire strategie- waren lang onderwerp van jaloezie van zeestrijdkrachten over de hele wereld.
“We kennen onze gelijke niet,” vertelde Peterson tijdens een recent bezoek van de duikboot aan een Japanse haven.

Maar de dominantie van Amerikaanse onderzeeboten wordt geconfronteerd met haar grootste uitdaging sinds de Koude Oorlog. Vrijwel elk Aziatisch land met een kustlijn versterkt zijn onderzeebootvloot te midden van territoriale conflicten, opgevoerd door een in toenemende mate assertief China en de belofte van overvloedige natuurlijke hulpbronnen.

Onderzeeërs zijn moeilijk te vinden en vernietigen. Zelfs vrij rudimentaire duikbootvloten kunnen schepen aan de oppervlakte of andere doelen aanvallen met een grote mate van verborgenheid, wat ze ideaal maakt voor landen met beperkte middelen. De dreiging van een dergelijke aanval is een krachtig afweermideel in Azië, waar kustverdedigingen van vital belang zijn.

“Dit lijkt een intense wapenwedloop te worden,” zei Liliy Goldstein, een hoogleraar verbonden aan het China Maritime Studies Institute van de US Naval War College. “Deze wedloop is niet simpelweg China tegen de rest – hoewel dat veel verklaart – omdat hier veel meer rivaliteiten spelen.”

China investeert in de uitbreiding en modernisering van zijn vloot, en India is van plan om nog deze maand een nucleair aangedreven aanvalsonderzeeër te verwerven van Rusland – de INS Chakra.

Australië discussieert over zijn duurste defensieproject ooit – een meer dan 36 miljard dollar kostende uitbreiding van zijn onderzeese capaciteit.
Japan voegt acht schepen toe aan zijn vloot van zestien stuks. Zuid-Korea verkoopt schepen aan Indonesië. Maleisië, Pakistan, de Filippijnen, Vietnam, Thailand, Singapore, Taiwan en zelfs Bangladesh hebben onderzeeboten aangeschaft of zijn dat van plan.

Noord-Korea, dat een grote vloot van mini-onderzeeërs heeft, zou ze met dodelijk gevolg hebben ingezet in 2010 – resulterend in de dood van 46 Zuid-Koreaanse zeelieden, in de ergste gewapende aanvaring sinds hun oorlog eindigde in 1953.

De trend schept zijn eigen momentum – als één land duikboten aanschaft, staan zijn buren onder druk om hetzelfde te doen, als zij een strategisch evenwicht willen behouden. Maar de haast om een duikbootvloot op te bouwen onderstreept ook een groeiende aandacht voor de potentiële rijkdommen in de regio.

De regering Obama heeft de Pacifische regio tot speerpunt in de Amerikaanse strategie bestempeld, wat waarschijnlijk de Amerikaanse marine-aanwezigheid in de regio een verdere impuls zal geven.

Maar China is slechts één speler in een steeds gecompliceerder spel.

“Iedereen koopt duikboten, maar niet om dezelfde redenen,” zei Owen Cote, directeur van het Security Studies Program van MIT.

De Pacifische regio is bezaaid met betwiste eilanden, en wie welk gedeelte van de zeeën beheerst is een potentieel explosieve vraag. Japan heeft rivaliserende claims met China, Zuid-Korea en Rusland. Een half dozijn landen claimt de rechten op de afgelegen Spratly Eilanden.

Cote: “De Chinezen zijn geïnteresseerd in het gebruik van onderzeeërs om Amerikaanse oppervlakteschepen te beletten in te grijpen namens één van China’s buren in een dergelijk conflict.”

“Het biedt de mogelijkheid om de machtsbalans in de Aziatische / Pacifische regio te verleggen – en in feite doet het dat al,” zei Hugh White, hoogleraar in strategische- en defensiestudies aan de Australische National University. “Dit is een sterk maritiem deel van de wereld. Iedereen met een duikboot heeft duidelijk de capaciteit om het commerciële scheepvaartverkeer te verstoren.”

White: “Dit is op dit moment een groot punt van discussie in Australië. Willen we in staat zijn om onafhankelijk van de Verenigde Staten te opereren? En tot welk punt willen we in staat zijn om in actie te komen tegen een grote speler als China, of, meer lokaal, tegen Indonesië?”

dailytimes.com.pk