<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

De veroordeling van Robert Hörchner

Op 20 december heeft EenVandaag een uitzending besteed aan Robert Hörchner, die in Polen in de gevangenis zit. P. R. de Vries heeft Hörchner schuldig verklaard en Jelle Visser lijkt zich bij dat oordeel aan te sluiten. De uitzending bevatte ook nogal wat fouten, maar hij staat wel op internet, zodat we een aantal zaken rustig kunnen controleren en rechtzetten.

In het begin wordt gezegd: Robert Hörchner verhuist in 1999 zijn textielbedrijf naar Polen. Zijn loods in Den Bosch verhuurt hij aan kennissen van kennissen.

Dit is doodgewoon niet waar. In rechte is bewezen dat Hörchner de loods niet verhuurde, maar dat de XTC-bende zonder zijn toestemming of medeweten er voor 14 dagen onderdak had gezocht. Dit bleek ook duidelijk uit de uitzending van Peter R. de Vries, waarin de telefoontap werd ontrafeld waarmee Hörchner ten onrechte is vervolgd. Het "tapverslag" kwam uit de dikke duim van het OM. Uit wat er werkelijk werd gezegd, bleek dat Hörchner die loods niet aan de bende had verhuurd.

En dan: In april 2000 is er een inval in Hörchners loods in Polen. De politie vindt een mega-wietplantage, maar Hörchner ontkent alle betrokkenheid. Volgens Hörchner nemen de Poolse en Nederlandse justitie hem te grazen. Hij weet de media goed te bespelen.

Dat het Hörchners loods zou zijn, is volstrekt onbewezen. In Polen wordt Hörchner ervan beschuldigd dat hij die loods huurde, maar toen het huurcontract werd getekend, bevond hij zich in Nederland. Hij heeft op die dag in Nederland benzine betaald met zijn creditkaart en het afschrift heeft hij overgelegd aan de rechtbank in Amsterdam. Toen de rechtbank daarop aan Polen verzocht om meer informatie, werden de rechters verwisseld en Hörchner werd overgeleverd.
Het laatste zinnetje is nogal suggestief. Op dit moment lijkt het er meer op, dat de media Hörchner bespelen!

De uitzending bestaat uit fragmenten. Plakken we deze weer aan elkaar, dan verschuift het beeld. De officier van justitie, Malgorzata Wojcik, zegt:
Volgens ons wijst al het bewijsmateriaal, dus de verklaringen van medeverdachten en getuigen, er op dat de heer Hörchner nauw betrokken was bij de hele zaak. Hij was er niet zomaar. Een van de veroordeelden, de heer Van O., heeft duidelijk de opzet van de onderneming beschreven. Hij is naar Polen gekomen op initiatief van Hörchner. Hörchner was bij de gesprekken over de kosten van de productie. En het opstarten van de productie. Hij was volledig op de hoogte van wat er verbouwd werd. Dat het geen tropische planten waren, zoals Hörchner zegt, maar marihuana. Bovendien, via de contacten van Hörchner in Nederland, zijn er uit Nederland stekjes van cannabis geïmporteerd. Hier in Polen zijn die gebruikt in de wietplantage.

Al het bewijsmateriaal bestaat uit verklaringen van verdachten en getuigen. Anton van O. werd in mei 2000 gearresteerd, zo blijkt uit de Poolse krant. In oktober 2000 zocht de Poolse politie inderdaad naar nog een andere Nederlander die de wietplantage zou hebben gefinancierd. Men was echter vooral op zoek naar Janusz Urbanski, een glamourachtige zakenman die was getrouwd met een voormalige miss-Polen. Urbanski bezat een aantal naaiateliers, vandaar dat Hörchner zaken deed met hem deed. Net als Hörchner was Anton van O. een Brabantse textielfabrikant. Samen met zijn broer Peter O. was hij betrokken bij de wietplantage van Urbanski. In het onderzoek naar deze gebroeders heeft de Brabantse politie ook nog een rol gespeeld.

In zijn verklaring van 1 oktober 2007 schrijft Hörchner:
Officier van justitie Teeuwes de J. had de leiding over het rechercheteam Brabant-Noord in een strafvorderlijk onderzoek in de periode 1999/2000. In dat kader ben ik gearresteerd, omdat ik - zonder goede gronden zoals de rechter later zou oordelen - ervan verdacht werd bewust meegewerkt te hebben aan het onderbrengen van een tijdelijk XTC-laboratorium. Dezelfde officier van justitie had de leiding in een strafvorderlijk onderzoek met de code Polak in mei 2000. Dit had betrekking op een hennepplantage in Osielsko te Polen. In die kwestie is Janusz U., een ex-zakenpartner van mij, een van de hoofdverdachten. In totaal werkten zeven Nederlandse rechercheurs van politie Brabant-Noord en de Centrale recherche aan dit onderzoek mee. Officier van justitie Teeuwes de J. is dus de 'knoop', die de twee inhoudelijk van elkaar losstaande onderzoeken met elkaar verbindt.
Stel dat Anton van O. inderdaad heeft verteld dat Hörchner nauw betrokken was bij de hele zaak, waarom heeft Polen dan niet reeds in 2000 om zijn uitlevering gevraagd? Ook vóór de nieuwe Overleveringswet in 2004 in werking trad, bestond er een uitleveringsverdrag met Polen. Weliswaar werden de uitleveringsgronden toen nog getoetst, maar Polen heeft zelfs niet om uitlevering verzocht! Men was slechts op zoek naar Urbanski. Deze bevond zich in Berlijn en omdat hij naast de Poolse ook de Duitse nationaliteit bezat, weigerde Duitsland hem uit te leveren. In de Poolse kranten zijn daar in de loop der jaren steeds berichten over verschenen. Op 4 april 2007 werd Urbanski uitgeleverd. Maar in deze uitzending over Hörchner komt Urbanski niet voor!

De officier van justitie zegt tot slot: Hörchner is een opvallend persoon. Hij valt op door zijn lengte. Ook door zijn uiterlijk. Dus de mensen die hem hebben herkend, twijfelen er niet aan dat het om Hörchner gaat.

In beeld komt nu de plek waar de loods heeft gestaan. Jelle Visser zegt:
Hörchner en zijn partner huren het pand van deze bejaarde dame, Ardona Hoffman, in een klein dorpje net buiten Bydgoszcz. En hier heeft het zich allemaal afgespeeld. De loods is inmiddels gesloopt, maar in april 2000 doet de politie een inval. Ze vindt de grootste wietkwekerij in de Poolse geschiedenis: 26.000 wietplantjes en apparatuur om de planten te laten groeien. De politie beschouwt Robert Hörchner als hoofdverdachte. Hij zou de plantjes hebben geleverd, de techniek en de know-how.
Die wietkwekerij in Osielsku had een oppervlakte van iets meer dan 300 vierkante meter, zo blijkt uit een Pools krantenartikel van 27 april 2000. Het was een champignonkwekerij die eind 1999 is verbouwd tot wietkwekerij. De reportage van P.R. de Vries bevatte ook beelden van die wietkwekerij. Er waren geen etages en tussen de bakken was loopruimte. Kan Jelle Visser ons uitleggen hoe op hoogstens 325 vierkante meter zoveel wietplanten kunnen staan? Mijn rekenmachine zegt: 80 planten per vierkante meter, zonder loopruimte!

info.nl