Hoogleraren achter huisarts Van der Linde

Die schurk van een Coutinho kan gewoon van onze peperdure lands advocaat gebruik maken ...

Ik vermoed, dat de rechtszaak niet doorgaat, want de open brief maakt de zaak juridisch voor Coutinho zo goed als onwinbaar. Van der Linde heeft immers de beste specialisten op zijn vakgebied in Nederland, die hem ondersteunen.

Kortgeleden heeft de discussie over belangenverstrengeling de openbaarheid bereikt rond het thema ‘wat weten we nu wel en niet over de effectiviteit van griepvaccinatie’.

De huisarts Hans van der Linde heeft daarbij – zich baserend op een hoofdartikel in het Geneesmiddelenbulletin – de degens gekruist met Ab Osterhaus en Roel Coutinho, twee prominenten die rond dit onderwerp acteren op het kruispunt van wetenschap en beleid. In beide gevallen wees Van der Linde op het bestaan van belangenverstrengeling. In het eerste geval verliep dit via een tv-debat (Osterhaus – Van der Linde). Dit publieke debat droeg in onze ogen op een zinvolle wijze bij aan het noodzakelijke discours. Dat kan niet worden gezegd van de reactie van Coutinho en zijn werkgever, het RIVM: de eis aan Van der Linde om zijn bewering van belangenverstrengeling in te trekken, op straffe van juridische sancties. Toen Van der Linde dat weigerde, daagden het RIVM en Coutinho Van der Linde voor de rechter. Zij vragen deze zich in een bodemprocedure uit te spreken over de rechtmatigheid van Van der Lindes uitspraken over Coutinho in de media.

Ondergetekenden zijn van mening dat het onjuist is om een lopend professioneel discours over de betekenis van mogelijke belangenverstrengeling via een juridische ingreep te beëindigen en roepen het RIVM daarom op de aanklacht tegen Van der Linde in te trekken.
De discussie over de weging van belangenverstrengeling bij medisch-maatschappelijke besluitvorming kan dan terug naar waar deze behoort te worden gevoerd, de betrokken professionals, hun organisaties en de maatschappij.

Siep Thomas, em. hoogleraar huisartsgeneeskunde
Chris van Weel, hoogleraar huisartsgeneeskunde
Marjolein Berger, hoogleraar huisartsgeneeskunde
Henk van Weert, hoogleraar huisartsgeneeskunde

Van de kant van het RIVM is hem een voorstel tot onderhandelen gedaan. Van der Linde zegt echter niet bereid te zijn ‘tot onderhandelen in de achterkamer’. ‘Als de heer Coutinho en het RIVM nu van de zaak af willen, moeten zij zelf opnieuw een persbericht verspreiden.’

Al met al niet best voor zijn reputatie (de rechtszaak afblazen of erger nog, hem verliezen) en dat wordt in die kringen vaak erg belangrijk gevonden, zo is mij wel eens verteld.

Couthino is een zwaar onfris figuur op de verkeerde plek, zijn carrière is geplaveid met conflicten, leugens en onethisch gedrag ..

Roel Coutinho, hoofd volksgezondheid van de Amsterdamse GG&GD;, heeft tegen die tijdgeest in de infectieziektekundige aanpak bepleit. Geen gezeur, we moeten een ernstige epidemie afwenden, was zijn idee. Dat leidde tot hevige conflicten, beschrijft Mooij. Bloed van 800 homoseksuelen, begin jaren tachtig (voordat aids bekend was als homoziekte) verzameld voor een onderzoek naar hepatitis B-besmetting, testte hij op hiv toen er in 1985 een test op het aids-virus beschikbaar kwam. Zonder de bloedmonsters te anonimiseren, zonder toestemming te vragen aan de proefpersonen, terwijl beloofd was dat het bloed na de hepatitistest vernietigd zou worden.

Dat was begin 1985. Coutinho was lid van het Landelijke Aids-coördinatieteam dat in die beginjaren van de epidemie eigenlijk het beleid uitstippelde. Een paar mensen van de 800 waren met hiv besmet. Coutinho kwam er zo op illegale manier achter dat het aids-veroorzakende virus eind jaren zeventig in Nederland moest zijn geïntroduceerd. Toen het testwerk bekend werd, ontstond een rel die Coutinho bijna de kop kostte als lid van het coödinatieteam.

Later, in 1989, toen de institutionele Nationale Commissie Aidsbestrijding (NCAB, dat bestond van 1987 tot 1995) het werk van het coördinatieteam had overgenomen, werd Coutinho alsnog aan de dijk gezet. Hij gruwde van Vrij-veiligcampagnes die de NCAB goedkeurde en die zowel homo’s als hetero’s ertoe moesten bewegen voortaan met condoom te vrijen. De officiële boodschap was dat het besmettingsrisico was gekoppeld aan seksuele handelingen, niet aan risicogroepen, zoals naaldendelende drugsspuiters en homo’s die van onbeschermde anale seks houden. In zijn inaugurele rede als hoogleraar infectieziekten presenteerde Coutinho zijn gehoor de besmettingskans van een heteroseksuele man of vrouw die het met een willekeurige ander doet: ongeveer 1 op de miljoen.

Het is het zelfde type als Osterhuis: over lijken gaan ....

Ik kom wel een mooi stukje tegen uit de Machiavelli lezing van Couthino, waar van der Linde, gesteund door vier experts, hem van harte aan kan herrineren:

Dames en heren. Zonder wetenschap geen vooruitgang! Daarom is het van groot belang dat het vertrouwen in de wetenschap in stand blijft. Daar kunnen wetenschappers zelf veel aan doen. Door naar buiten te treden en in discussie te gaan. Tegenstellingen en tegenstanders moeten daarbij niet geschuwd worden. Maar wie naar buiten treedt als wetenschapper heeft ook een verantwoordelijkheid en moet zich niet laten verleiden tot uitspraken die hij of zij ook
niet zou doen in een discussie met de eigen vakgenoten..
Ik dank u voor uw aandacht.
Roel Coutinho, februari 2010