1. #autisme
  2. #dierenrechten
  3. #dierenwelzijn
  4. #diervriendelijk
  5. #koe
  6. #slacht
  7. #slachten
  8. #temple-grandin
  9. Artikelen

Temple Grandin: de vrouw die denkt als een koe

Temple Grandin (Boston, 29 augustus 1947) is Amerikaanse zoöloog en bekend hoogfunctionerend autist. Ze is hoogleraar aan de Colorado State University en professioneel ontwerper van 'humane' slachterijen.

Grandin is in de eerste plaats een specialist in het ontwerpen en inrichten van installaties voor vee, zoals slachthuizen en rundveehouderijen. Ze probeert het vee in zo goed mogelijke omstandigheden te laten leven, wat de kwaliteit van zowel vee als vlees ten goede komt en de kosten drukt.

Daarnaast is Grandin bekend geworden nadat ze beschreven is door Oliver Sacks in zijn boek een Antropoloog op Mars, een titel die verwijst naar het gevoel van Grandin tussen 'neurotypische' (niet-autistische) mensen.

In haar autobiografische werken heeft ze haar overgevoeligheid voor geluid en andere zintuiglijke stimuli beschreven. Ze is een bij uitstek visueel denker en beschouwt gesproken taal eerder als aanvullend.

Ze schrijft haar succes als dierkundige toe aan de mogelijkheid om details te herinneren, eigen aan haar visueel geheugen. Ze vergelijkt haar geheugen met volledige films in haar hoofd die naar haar wens terug afgespeeld kunnen worden, waardoor het haar mogelijk wordt om kleine details op te merken die anders over het hoofd gezien worden. Ze kan haar herinnering ook vanuit een andere ooghoek bekijken. Haar kwaliteiten, die ze gebruikt in haar beroep, zijn de waarneming van verandering van details waar dieren (in het bijzonder koeien) heel gevoelig aan zijn, en haar visualisatie-vaardigheden om doordacht en diervriendelijk (slacht)materiaal te ontwerpen.

Grandin wordt beschouwd als een van de filosofische spitsfiguren van zowel dierenrechten - als autismerechtenbewegingen. Beide bewegingen citeren haar werk over dierenrechten, neurologie en filosofie. Ze kent zeer goed de angst zich bedreigd te voelen door de omgeving en van afgewezen en gevreesd te zijn. Haar zakelijke website beschrijft onder meer hoe slachthuizen en veeboerderijen verbeterd kunnen worden. Een van haar belangrijke essays over dierenwelzijn is Dieren zijn geen dingen, waarin ze uitlegt dat dieren weliswaar technisch als bezit worden beschouwd in onze samenleving maar dat het recht hen uiteindelijk ethische bescherming of 'rechten' geeft. Een mens mag een ding kapotmaken, maar geen dier martelen.

Met name de laatste twee delen gaan over slachten.

Site over Grandin

No Rights Reserved (CC0 1.0)
0