Sluwe Grieken bereidden exit eurozone al jaar geleden voor

Sinds de Griekse schuldencrisis uitbrak, heeft het land er alles aan gedaan om de komende tijd zo goed mogelijk te overleven, met een internationaal isolement in het achterhoofd.

Griekenland bestaat voornamelijk uit bergen en zee en moet heel veel aan een sterke vloot uitgeven. Geen wonder dat de Grieken financieel in de problemen komen.

Griekenland: veroordeeld tot armoede
Geografisch gezien is de situatie van Griekenland anno nu een nachtmerrie. Het land bestaat uit een bergachtig noorden, het rotsachtige schiereiland Peloponnesos en tientallen eilanden, verspreid over de Egeïsche Zee. Aan het land grenzen alleen de zeer arme buurlanden op de Balkan: Albanië, Macedonië en Bulgarije, met in het oosten de zeven keer grotere machtige aartsvijand Turkije. Transport is in het bergachtige land alleen praktisch over zee, voor landbouw zijn alleen nauwe dalen beschikbaar, met uitzondering de vlakte waar Thessaloniki in ligt, het vroegere Macedonië, het hart van Alexander de Grote’s rijk. Alleen door scheepvaart op de Egeïsche Zee wordt het land bij elkaar gehouden. Geen wonder dat Griekenland van oudsher op de zeevaart is gericht. Het land heeft de grootste koopvaardijvloot ter wereld.

Voor handel is het van essentieel belang dat zich een uitgebreid netwerk kan vormen van mensen die elkaar in redelijk korte tijd kunnen bereiken. In Griekenland is dat ondenkbaar. De nauwe dalen, waarin de bevolking zich concentreert, kunnen elk maar één stadje onderhouden en zijn over land zeer moeizaam te bereiken. Er kan zich hierdoor heel moeilijk een complex handelsnetwerk vormen (de transactiekosten zijn te hoog), waardoor producenten zich nauwelijks kunnen specialiseren. De situatie van de eilanden is wat dat betreft uiteraard nog beroerder.

Het gevolg is dat er in het land maar weinig kapitaal aanwezig is en de weinige bronnen van kapitaal zeer ongelijk verdeeld zijn. De inkomens in Griekenland liggen laag en de Grieken (de Griekse ambtenaren uiteraard uitgezonderd) maken de langste werkdagen van alle Europeanen.

Strategisch belang steeds minder
Griekenland ligt strategisch, alhoewel niet zo strategisch als Turkije. Omdat het land de Egeïsche Zee beheerst,moet alle scheepvaartverkeer richting Zwarte Zee door de Griekse territoriale wateren. In theorie is het mogelijk om vlak langs de Turkse westkust te varen, maar deze route is weinig praktisch. Ook beheerst het land met eilanden als Kreta en Rhodos een groot gedeelte van de oostelijke Middellandse Zee. Het voornaamste strategische belang van Griekenland is dat wie het land beheerst, de zeevaart van de grote continentale macht in het noorden, Rusland, en de andere landen aan de Zwarte Zee, af kan knijpen. Na de ineenstorting van de Sovjetunie zieltoogde de Sovjetmarine. Het strategisch belang van Griekenland voor de VS is hierdoor enorm afgenomen. Daardoor krijgt het land veel minder steun uit de VS. Toch moet het land heel veel aan defensie, vooral de marine, uitgeven om zich te verdedigen tegen een mogelijke aanval van Turkije. Dat deze niet denkbeeldig is, bewees de Turkse inval in Cyprus.

Het fundamentele probleem van Griekenland is dus: het land moet heel veel uitgeven aan defensie terwijl er maar weinig kapitaal wordt gegenereerd. Zeker toen het land probeerde de bevolking een “Europees” welvaartspeil te verschaffen ging het mis en moest het land zich diep in de schulden steken om zijn doelen te bereiken.

Griekse overlevingsstrategie al ruim een jaar voorbereid
Nu de slotfase van het Griekse schuldendrama aanbreekt, blijkt steeds duidelijker wat de achtergronden voor de Griekse beslissingen waren. Zodra de eerste tekens van de schuldencrisis aanbraken, in 2010, zijn de Grieken als bezetenen aan de gang gegaan om hun toekomstige exit uit de Eurozone voor te bereiden en als land te overleven. Zo wordt bijvoorbeeld duidelijk waarom de Grieken in 2010 hun voornamelijk van de Duitsers geleende geld hebben gebruikt om veel goud op te kopen[1]. De Duitsers en Nederlanders zijn hier vanzelfsprekend razend over, maar vanuit Grieks standpunt is het een volkomen logische strategie. Als Griekenland de Eurozone verlaat en de eigen drachme invoert, heeft het land een zeer lage kredietwaardigheid. Met nauwelijks buitenlandse valuta is een grote goudvoorraad essentieel om vertrouwen in de eigen munt in te boezemen.

Ook heeft Griekenland vierhonderd Amerikaanse M1 tanks besteld in de VS[2]. Ter vergelijking: Nederland telt nu 130, straks 50 tanks, de Turken ook vierhonderd. Ook dit is uiteraard met een reden gebeurd. Deze reden is Turkije. De Griekse marine is vrij sterk, ook heeft het land nu een geheim defensiepact met Israël gesloten[3]. Mochten de Turken besluiten dat het tijd wordt voor het Ottomaanse Rijk 2.0, dan zijn de Griekse en Israëlische luchtmacht samen voldoende sterk om de Turken te neutraliseren. Over land is het Turkse leger, wanneer volledig gemobiliseerd even groot als de totale Griekse bevolking, echter een formidabele bedreiging. Als de Turken er in slagen de vlakte van Thessaloniki te bereiken, dan is Griekenland de controle over Thessalië en Macedonië kwijt. Vermoedelijk dienen deze tanks dus als afschrikking. Door het gecombineerde Grieks-Israëlische luchtoverwicht kunnen deze tanks niet vanuit de lucht uitgeschakeld worden.

Kortom: de aankoop van goud en de tanks op de pof zullen het land in staat stellen een zeer rumoerig decennium te overleven. Ook is de bestelling van Amerikaans legermaterieel uiteraard een geweldige manier om de Amerikanen op invloedrijke posities in het Pentagon gunstig te stemmen. Griekenland zal spoedig, met zo ongeveer heel Europa tegen ze in het harnas na deze streek, elke vriend nodig hebben die het land maar kan krijgen.
Al te veel medelijden met de Duitsers en de Fransen hoeven we overigens niet te hebben. Deze twee landen zijn de grootste wapenleveranciers aan Griekenland[3] en hebben goed verdiend aan de Grieks-Turkse wapenwedloop.

www.visionair.nl