Genocide en rebellen in Libië

In een wanhopige poging om de NAVO-missie in Libië voor de 19 september 2011 deadline tot een succes te verklaren, is de resolutie van de VN-Veiligheidsraad op alle mogelijk denkbare wijzen geschonden, NAVO-vliegtuigen in combinatie met de NAVO special forces terroriseerden Tripoli vooraf gaande aan zwermen van Libische rebellen onder leiding van de beruchte Al Qaeda terrorist Abdulhakim Hasadi (aka Balhaj.) Drie weken later, landde de gevolmachtigde Libische NAVO-vertegenwoordiger, lange tijd globalist en dienaar van het Westen Mahmoud Gibril Elwarfally, op het vliegveld van Tripoli, een van de weinige enclaves in de stad in handen van de rebellen, om de indruk te wekken dat zijn "National Transitional Council" (NTC) in feite de hoofdstad en daarmee het land controleert.

In werkelijkheid controleert Gibril niets, blijkbaar zelfs niet zijn eigen rebellen, en stunts zoals landen in Tripoli zijn wanhopige trucs om een beeld van kracht te schilderen om verdere "internationale steun" te garanderen omdat de NAVO deadline snel afloopt. De Libische rebellie is ondanks de achterbakse presentatie van de corporate media, verdeeld langs tribale en etnische lijnen, terwijkl de meeste rebellen niet gedreven zijn door aspiraties voor een liberale democratie, maar eerder door ideologisch extremisme gecultiveerd in de afgelopen 30 jaar door Amerikaanse en Britse geheime diensten in de oostelijke steden Darnah en Benghazi. Terwijl de NAVO deze gewelddadige ideologen in staat stelt hun controle over het hele land uit te breiden, plegen ze systematisch oorlogsmisdaden waaronder grootschalige diefstal en plundering, het verbannen van de hele burgerbevolking van steden, en grootschalige genocide. Naar verluid richten ze ook hun wapens regelmatig op elkaar.

Als illustratie van de precaire situatie van Gibril; de weinige strijders die hij heeft volgende orders uiteenlopend tussen pogingen om delen van Tripoli te behouden, het behouden van andere dorpen en steden buiten hun Benghazi bolwerk, en een poging om belegerde steden die zich nog steeds verzetten tegen de NAVO en de rebellen te veroveren. De steden van Bani Walid en Sirte, die beide "binnen enkele uren" volledig als rijpe appelen zouden vallen, hebben nu de voortgang van de rebellen volledig gedwarsboomd, waardoor veel rebellen vluchten die komen met berichten dat de rebellen die terug komen van de frontlinies worden overweldigd en zijn gedemoraliseerd.

Ondanks de zware en heel duidelijk willekeurige bombardementen door de NAVO de laatste twee weken, is de weerstand in deze twee steden nog steeds fel genoeg om de rebellen goed op afstand te houden. Het is heel duidelijk dat de eerste rapporten van Gabril's "NTC" dat er slechts 60 tot 150 Kadhafi strijders waren in Bani Walid, alleen maar een nieuwe leugen waren en dat de hele burgerbevolking weerstand biedt. Het aantal "tegenstanders" neemt toe, de rebellen operatie sleept zich voort, met meer dan 1000 "Kadhafi soldaten" die vechten in Bani Walid.

Bani Walid bestaat voornamelijk uit leden van de miljoen sterke Warfalla stam, en is beslist niet geïnteresseerd in een door de NAVO gesponsorde "Benghazi bevrijding”. In het kielzog van de bombardementen van de NAVO op en het binnen dringen van de special forces in Tripoli en daarmee een platform creërend voor plundering, marteling en genocide, en na maanden van berichten over de voorliefde van de Libische rebellen voor oorlogsmisdaden, heeft de London Telegraph uiteindelijk toegegeven dat de rebellen in feite genocidale racisten zijn. In het artikel van de Telegraph "Gaddafi's spookstad na het terugtrekken van de loyalisten," wordt gemeld dat rebellen de stad Tawarga hebben bezet, waar de hele burgerbevolking ofwel werd gedood, opgepakt of verbannen.

Het artikel vermeldt een "racistische onderstroom" in de Libische opstand, iets waar onafhankelijke analisten voor hebben gewaarschuwd sinds de NAVO interventie in maart. Het artikel citeert ook rebellenleiders met betrekking tot de enorme omvang van het grondbezit achtergelaten door de verbannen bevolking, "de militaire raad zal beslissen wat er zal gebeuren met de gebouwen. Maar de Tawargas komen zeker niet terug." Een andere rebellen leider concludeerde: "Tawarga bestaat niet meer." Natuurlijk is een hele burgerbevolking verbannen van hun huizen en willekeurig hun eigendom in beslag nemen een zware oorlogsmisdaad, en in dit geval, een oorlogsmisdaad gedaan onder NAVO-dekking, met de Amerikaanse en Britse diplomatieke erkenning van de oorlogsmisdadigers.

Met het lot van Tawarga onder ogen in het kader van de "bevrijding" door de NAVO is het toenemende felle verzet in heel Libië, onder meer door de hele bevolking van zowel Sirte en Bani Walid, niet echt onverwacht. Ze kijken inderdaad de door de NAVO gesanctioneerde huis-aan-huis genocide, ballingschap, diefstal, plundering, marteling, in het gezicht en in wezen alles waarvan de NAVO Kadhafi ten onrechte heeft beschuldigd om hun militaire interventie te rechtvaardigen. Libië blijkt een door de NAVO geleide Hitleriaanse campagne van verovering, compleet met collectieve straf en grondtroepen die verschrikkelijke wreedheden uitvoeren. De rebellen worden letterlijk geleid door een terreur organisatie, de Libyan Islamic Fighting Group (LIFG), waarvan de commandant Abdulhakim Hasadi openlijk heeft toegegeven dat hij tegen de NAVO-troepen gevochten heeft in Afghanistan. Wat erger is, is dat deze feiten geen onthullingen zijn, maar bekende ongemakkelijke waarheden die de NAVO, met de hulp van de corporate-media, heeft geprobeerd te begraven, of anderszins te verdoezelen in hun Libische interventie.

Terwijl de NAVO zich haast om hun mislukte operatie in Libië tot een succes te verheffen, zodat ze kunnen ontsnappen aanstaande 19 september aan een stemming over de voortzetting van het VN-mandaat waaronder deze misdaad tegen de menselijkheid werd gepleegd, zullen de leugens acuter worden en de wreedheden veel brutaler en wijder verbreid. Nu meer dan ooit hebben de Libiërs een robuuste alternatieve media nodig om de waarheid aan het licht te brengen, om de leugens van de corporate-media te onthullen, en ervoor te zorgen dat deze natie van 6 miljoen niet wordt begraven door de NAVO in haar bedrog of door de grimmige apathie van het publiek.

door Tony Cartalucci

www.globalresearch.ca