<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Plunderaars doen het liever zelf

Ons wordt verteld dat de rellen in het Verenigd Koninkrijk de schuld is van mensen die korten op sociale voorzieningen. De implicaties zijn duidelijk. Voor hen die ons leren en regeren, de academici en overheid, zijn de rellen gerechtvaardigd.

Hier een vraag dat niemand stelt: wat beschermt de plunderaars van soortgelijke behandeling wanneer zij eigendommen confisceren dat hen zogenaamd toebehoort? (Wat beschermt de plunderaar van geplunderd worden? red.) Van ons wordt verwacht te geloven dat zij gerechtigd zijn die te bezitten, vanwege bezuinigingen. Betekend het dat andere arme groepen, die voelen het meer nodig te hebben, niet gerechtvaardigd zijn het zelfde te ondernemen? Als de ene plundert, waarom de andere niet, toch? Zo niet, volgens welk standaard moeten we oordelen wie rechtmatig iets toebehoort en wie niet?

Een ander vraag: wat zou mensen moeten weerhouden van plunderen als de overheid het legaliseert? Liberalen en socialisten herverdelen welvaart. Het is legaal plunderen. In het V.K. meer dan in de V.S. Wanneer de herverdeling van welvaart wordt teruggeschroefd, omdat het geld simpelweg op is, wat weerhoudt mensen om op andere wijze te plunderen? Als het parlement toestemming heeft om van een willekeurige groep iets te ontnemen, waarom zouden mensen op straat niet hetzelfde doen?

Dat is de schijn en hypocrisie bij het uiten van schande bij plunderen. Plunderen IS schandalig. De enige mensen die plunderingen mogen veroordelen zijn mensen die plunderen in al zijn vormen veroordeelt, inclusief die van de regering.

Moraliteit overtreft politiek. Dat is niet zomaar een mening. Het is een reflectie van het feit dat moraliteit zich met fundamentele ideeën bezig houdt in tegenstelling tot politiek. Politiek is belangrijk, maar moraliteit is belangrijker. Politiek zoals wij die tegenwoordig kennen berust zich op het morele principe dat zij die niets hebben, gerechtvaardigd zijn om meer te hebben - gratis en voor niks - van degenen die wel hebben. Marx verwoordt het best: ” Van ieder naar zijn mogelijkheden, aan ieder naar zijn behoeften.” Dit morele principe is waar of niet waar. Als mensen gerechtvaardigd zijn iets te bezitten wat niet van hen is, omdat zij het nodig hebben of willen, is het van hun. Als de overheid daar niet in voorziet, dan zijn zij volkomen gerechtvaardigd om het recht in eigen hand te nemen.

Dit onder het voornemen dat mensen werkelijk aanspraak hebben op iets dat niet van hen is. En dat hebben ze niet, moreel gezien. Maar de overheid heeft er voor gezorgd dat mensen het wel toepassen in de praktijk.

Gaat het plunderen nou werkelijk over armoede en onvrede, of over woede? Naar alle waarschijnlijkheid is het maar een excuus om los te gaan. Mensen worden boos om veel redenen. Ze zijn haatdragend omdat zij niet datgene krijgen waar zij denken het makkelijk horen te krijgen. Ze hebben een wrok tegen hun vriendin, vriendje, leraar en van alles en nog wat. Plunderen is een vorm van massa psychologie. Het gebeurt wanneer een grote groep mensen - allemaal tegelijk - hun woede en haat afregeren op anderen. Eigenlijk complimenteert het plunderaars als men zegt: “Zij reageren uit frustratie van hun armoede.” Plunderen is niet gepland; het is een impuls. Eigenlijk vleit men plunderaars als je hen dat nog gunt. Als men de motivatie achter het plunderen zou verwoorden, krijg je: “Ik krijg niet wat ik wil in mijn leven, dus moeten anderen ook lijden.”

Socialisten die claimen dat plunderen een straf is voor het snijden in sociale voorzieningen, vleien zichzelf. Zij veronderstellen dat die sociale voorzieningen een groot verschil maakt en dat mensen bereid zijn geweld te gebruiken om ze te herstellen. Gelooft er werkelijk iemand dat er een sociale voorziening bestaan die het waard zijn om voor te vechten? Zullen mensen bloed laten vloeien voor een avondje voetbal kijken of een afspraak met een sociaal werkster in een buurthuis? Ik denk het niet. Iedereen weet dat sociale voorzieningen bestaan voor hoog betaalde politici en ambtenaren. Zij hebben helemaal niets te maken met de arme mensen die zij zogenaamd willen helpen.

Liberalen en socialisten schreeuwen constant tegen “gierige machtswellustelingen” van kapitalisten en private ondernemingen. Maar kapitalisten kunnen niks bij een klant halen zolang de klant niet vrijwillig instemt. Socialisten verkrijgen hun miljarden door dwang en drang. Plunderaars slaan de tussenpersoon over. De plunderaars zijn niet gemotiveerd door datgene wat de socialisten claimen, maar zij dienen het doel van politici en academici maar al te goed. Dit is de reden waarom politici en academici hen de hand boven het hoofd houdt.

www.drhurd.com