Contributionism - voorbij het destructionisme van de 21ste eeuw
Michael Tellinger, auteur van "slave species of god" en "adam's calendar", introduceerde al in 2009 het concept van Contributionism, als een post apocalyptisch, post consumerist, post kapitalistisch concept om met vernieuwd elan een echte "New World Order" te bouwen ... key is o.a. de hervorming van het concept geld.
Enjoy Contribunism!
deel 1
deel 2
deel 3
deel 4
Alles is een, behalve de elite. Dan heb je volgens mij die eenheid zelf helemaal nog nooit ervaren, maar dan heb je die eenheid bedacht.
Wil er iets van zijn oplossing terecht komen, zouden mensen die eenheid eerst moeten ervaren en doorleven. First things first. Met de huidige mindset wordt het helemaal niets. En dat geldt mijns inziens dus ook voor deze mijnheer zelf.
Zaplog voorbij het destructionisme? Lees jij ook de comments, zo af en toe?
Ik moet je bekennen Sigmund, wat minder de laatste tijd .. idd even een beetje moe van het destructieve gedoe hier :(
De urgentie om 'iets' te willen doen, vind ik heel begrijpelijk en bewonderenswaardig. Maar zelf krijg ik steeds meer het idee dat de wereldontwikkelingen en processen vergelijkbaar zijn met het weer. Daar kan je ook lang over praten en heel hard een regendansje om doen, maar regenen doet het zo af en toe toch wel en droog wordt het ook weer helemaal vanzelf.
De input die het individu heeft op de wereldgebeurtenissen (zelfs indien georganiseerd in massa bewegingen) is oneindig klein. Maar niet nul. Want de input van al die individuen, bepalen uiteindelijk het resultaat van het weer. Het meest zinvolle, dat je als individu kan doen, is een zo zinvolle persoonlijke bijdrage te leveren. Be the change, you want to see in the world. En als we allemaal elk moment van de dag het zonnetje in huis zijn, dan is het elke dag mooi weer..
Maar wat nog veel belangrijker is mijns inziens, dat het bewustzijn van de mens zich steeds meer en meer op de buitenwereld heeft gericht en aan het richten is. En we stuiten aan de grenzen van het weten. Maar het universum in een mens, is minstens net zo groot, zo niet veel groter, als dat buiten de mens. Daar is de redding voor het individu mijns inziens veel sneller te vinden.
De hele tijd een redding voor de ander verzinnen, dat helpt niemand verder. Al blijft het een kostelijk tijdverdrijf...
Verder lijkt mij "de urgentie", hoewel begrijpelijk, juist een teken van onvolwassenheid (het heerschap kan namelijk de realiteit niet aan) ... en toch zit er enorme charme in de gedachte volledig door te denken/voelen: wat als er geen geld is...