<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)
‘Free Gaza’ zal niet rusten
‘Free Gaza’ zal niet rusten
Israël blijft met alle macht verhinderen dat buitenlandse delegaties naar Palestijnse gebieden kunnen reizen. De organisatie ‘Belgium to Gaza’ hekelt de manier waarop Israël te werk gaat, maar benadrukt ook de medeplichtigheid van Europese landen in dit verhaal.
Mediaviewer
Actievoerders tegen de Israëlische zeeblokkade. © Edo Medicks
Belgium to Gaza is een platform van Belgische organisaties en onafhankelijke individuen dat zich engageert om 'de illegale bezetting van de Gazastrook' aan te kaarten. In juni nam de organisatie deel aan een internationale ‘Vrijheidsvloot’ waarbij vier Belgen aan boord gingen van de Tharir, de boot die vanuit Griekenland naar Gaza zou varen. De Tahrir werdt echter al een kwartier na vertrek teruggesleept door de Griekse autoriteiten. Vandaag organiseerde Belgium to Gaza een persconferentie waarin de handelswijze van Israël, maar ook van Europa uit de doeken werd gedaan. Guido Gorissen, die als arts en actievoerder meereisde op de Tahrir, stelt dat Israël op alle mogelijke manieren heeft getracht om hen uit Gaza weg te houden. Zo werd zelfs op internationaal vlak gelobbyd om hen buiten spel te zetten
Europa als medeplichtige
En blijkbaar met succes want de actievoerders hadden de grootste moeite om Gaza te bereiken. Gorissen stelt dat het in Griekenland echt duidelijk werd dat Europa in het voordeel van Israël speelt. ‘Toen we met de Tahrir wilden uitvaren, zochten de Grieken krampachtig naar redenen om ons schip niet te laten vertrekken. Zo werden we ervan beschuldigd wapens aan boord te hebben. Toch hebben de Griekse autoriteiten ons schip niet één keer willen onderzoeken want dan hadden ze moeten toegeven dat er inderdaad niets illegaals aan boord was.’
Daarnaast vertelde Gorissen dat Israël aan Europese luchthavens een lijst met driehonderd namen heeft doorgegeven. De mensen op de lijst werden de toegang tot vliegtuigen richting Israël ontzegd. Maar ook de Belgische regering blijft niet onbesproken: ‘Het is schandalig dat de Belgische overheid zo passief blijft onder dit alles. Ze wentelt zich in stilzwijgen en is daarom medeplichtig.’
Aangehouden en opgesloten
Vorige week vrijdag probeerden bijna zestig Belgen naar Palestina te reizen in het kader van de wereldwijde ‘Welkom in Palestina’-campagne, waarbij vijftien Palestijnse organisaties de internationale gemeenschap oproepen om de onmenselijke situatie op de Westoever te aanschouwen. Enkele Europese luchthavens deden moeilijk en verboden verschillende deelnemers de toegang tot het vliegtuig. De Belgische delegatie kwam wel aan in Israël, maar werd in de luchthaven opgewacht door de Israëlische autoriteiten. De groep werd twee dagen lang vastgehouden.
Lucie Nardella was één van de 55 Belgische deelnemers aan de actie en vertelt over de manier waarop ze tijdens hun aanhouding werden behandeld. ‘Eerst werden we verschillende keren hardhandig gefouilleerd. Daarna werden we opgesloten in kleine cellen met te weinig eten en drinkwater. Het contact met de buitenwereld werd ons volledig ontzegd. We konden niet naar buiten kijken en ook geen familie contacteren.’ Ook Jan Dreezen maakte deel uit van de groep die vorige week werd gearresteerd. ‘Eén persoon moest naar het ziekenhuis omdat hij te zwaar was toegetakeld. In totaal hebben we veertien klachten over mishandeling neerglegd bij de Belgische ambassade, ik betwijfel echter of die klachten een vervolg zullen krijgen’, aldus Dreezen.
Oplagplaats vol medicijnen
Ondertussen blijft de organisatie zitten met grote ladingen middelen die niet in Palestina raken. De Tahrir-boot vervoerde voor vijfentwintigduizend euro nieuwe medicijnen. Negentig procent daarvan vervalt in 2014 of 2015 en wordt voorlopig bewaard door Griekse sympathisanten. Maar er zijn ook medicijnen die al in 2012 vervallen en die moeten zo snel mogelijk bij de Palestijnse bevolking raken. ‘Die medicijnen zullen we via een ander schip proberen te versluizen naar Palestina’, stelt Gorissen. ‘We willen de medicijnen in geen geval aan Israël geven want dan komen ze nooit in handen van Palestijnen, hoewel de Israëlische autoriteiten dat stellig ontkennen. Israël heeft trouwens niet het recht om te beslissen welke middelen de Palestijnse bevolking nodig heeft.’
Artikel 59
Josy Dubié, ex-senator van Ecolo, zat samen met Gorissen op de Tahrir-boot. Hij benadrukt vooral het feit dat Israël zijn voeten veegt aan het internationaal humanitair recht. Dubié verwijst daarvoor naar artikel 59 uit de Conventie van Genève: als de bevolking van een bezet gebied onvoldoende overlevingsmiddelen heeft, dan moet de bezettingsmacht instemmen met hulpprogramma’s en zorgen dat de bevoorrading gemakkelijke en vlot verloopt.
Gorissen besloot dat hij absoluut niet het gevoel heeft dat de vorige acties zijn mislukt. ‘Mensen uit de hele wereld zijn er in geslaagd om het Israëlische leger wekenlang in de hoogste staat van paraatheid te houden. Dat betekent toch dat we als belangrijk worden ervaren. De ‘Free Gaza Movement’ wordt elke dag sterker en we doen er in ieder geval alles aan om zo snel mogelijk in Gaza te raken.’
De organisatie is tot in het oneindige aangeboden om de goederen over land te brengen, zie de verklaring van het Kwartet (VN, EU, VS en Rusland), waarin wordt erkend dat Israël "legitieme veiligheidsbelangen heeft die gewaarborgd moeten blijven" en dat het "zou meewerken om het illegale vervoer van wapens en munitie naar Gaza te voorkomen".
Het Kwartert dringt er op aan bij diegenen die goederen willen leveren aan de inwoners van Gaza om dat te doen door middel van "gevestigde kanalen, zodat de lading kan worden geïnspecteerd en overgedragen via toegestane grensovergangen."
Egypte heeft dat ook aangeboden.
Maar dat wil de organisatie niet. Het gaat niet om hulpgoederen brengen, maar om herrie schoppen.
De zoveelste leugen van de organisatie.
Maar dat weet toch iedereen?
Herrie schoppen om dan via de media te bewijzen dat Gaza een afgesloten getto is,dat is het doel.
Gelukt!
Als u het niet eens bent met de geciteeerde tekst, moet u niet bij ons zijn, maar dient u zich tot de opstellers moeten wenden: de VN, de EU, de VS en Rusland!
''toegestane grensovergangen'',
Likoed ,door wie toegestaan .Door 1 kant!
Dit nu noemen wij een getto.
Ik zie al hoe de wereld er volgens Likoed uitziet
De VN is dus iets heel anders dan EU,VS,Rusland.Volgens mij vallen de laatste 3 gewoon onder de VN,en staan zij niet bekend als quartet.
Maar ik begrijp uw beeld van de wereld,U deelt de wereld in in Israël huggers ,en de rest(VN).Wat in uw weergave overblijft van de VN na aftrek van EU,VS en Rusland zijn voor het merendeel landen die zeer kritisch zijn tav Israël.
U vindt momenteel nu blijkbaar iets dat van pas komt in de VN tekst en citeert dat hier .
Het 1967 standpunt van diezelfde VN wordt door uw hasbara ploeg echter onder een dik tapijt gesmoord.
Als u iets niet weet, kunt u beter niet reageren. Hier vindt u de uitleg:
http://en.wikipedia.org/wiki/Quartet_on_the_Middle_East
Zoals ook met het niet uitvoeren van het 1967 standpunt: dat ligt niet aan Israel maar aan de Arabieren, die reageerden unaniem met de drie nee's van Khartoum ("nee tegen vrede met Israel, nee tegen onderhandelingen, nee tegen erkenning").
Had wellicht beter een ander woord kunnen gebruiken voor mijn stelling ,voor ipv volgens.Kwam zo verkeerd over.Excuus.
Door het moedwillig van de VN afsplitsen van machtsblokken ,en dus een onderscheid te maken tussen landen die er toe doen en blijkbaar niet,wordt de VN een papieren tijger.Machtsblokken worden in de quartetvorm veel machtiger gemaakt ,terwijl actie zou moeten worden genomen in VN verband .Je krijgt nu ''eerste keuslanden'' die over het algemeen de Israël agenda volgen,en de VN die ook nog wat mogen zeggen maar toch overruled worden door de machtsblokken .
Status quo is resultaat,er gebeurt niets en dat is ook de bedoeling .
Gelukkig kunnen we ons verheugen in een voortschrijdend inzicht aan de kant van de Palestijnen. Daarom ziet de wereld ook zo reikhalzend uit naar september en de erkenning van de Palestijnse staat met de grenzen van 1967.
Dat er met Israel niet en nooit valt te onderhandelen, dat heeft inmiddels echt iedereen wel door. Gewoon een kwestie van lekker illegaal doorbouwen. Dat dat vooralsnog geen vrede zal brengen, ook dat begrijpt elk weldenkend mens. Maar dan komt Israel meteen in aanmerking voor de Zuid-Afrika behandeling. Dat wordt een stukje minder melk en honing, zo ineens...
En misschien, dat er dan ooit een begin van vrede mogelijk wordt.
Likoeds manier heeft nog nooit gewerkt, let's try somethning new....