Prenatale blootstelling pesticiden en afmetingen pasgeborenen

Blootstelling aan pesticiden gedurende zwangerschap kan invloed hebben op de afmetingen van pasgeborenen.

Onderzoekers hebben bloed uit de navelstreng van bijna 500 pasgeborenen op organochloor pesticiden onderzocht en hun conclusie luidt: hoe hoger het gehalte aan pesticide des te kleiner zijn de pasgeborenen. Onder de man-made chemicals valt DDT en drie andere organochoor verbindingen, deze pesticiden zijn inmiddels verboden of mogen nog maar beperkt toegepast worden in de moderne westerse wereld. Dit nadat onderzoek uit het verleden een verband vond tussen de chemicalien en kanker en andere ziektes.

Echter deze pesticides zijn zeer persitent en blijven jaren in het milieu aanwezig. Volgens het Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is voedsel, vooral vethoudend zoals visolie, de voornaamste bron van de chemicalien. In de nieuwe studie verklaren de onderzoekers dat bij iedere tienvoudige toenname van een van de vier pesticides in het navelstrengbloed het geboortegewicht ruwweg daalde met 50 tot 100 gram.

Er werd een verband gelegd tussen hogere gehaltes DDT en een kleinere hoofdomtrek, hogere gehaltes aan de fungicide, inmiddels verboden, hexachloorbenzeen (HCB) werden gerelateerd met een kleinere lichaamslengte. De resultaten werden gepubliceerd in het jounal Pediatrics maar bewijzen niet dat de pesticides zelf de groei van de foetus verminderden.

Volgens de researches is een probleem dat mensen in het dagelijks leven met een grote aantal man-made chemicals, bijvoorbeeld huishoudproducten en voedsel, in contact komen. Daarbij spreken de resultaten van studies uit het verleden elkaar tegen, vertelt hoofdauteur Maria-Jose Lopez-Espinosa van de Center for Public Health Research in Valencia, Spanje, echter hierbij stonden de zwangere vrouwen bloot aan extreme hoeveelheden pesticiden.

Desondanks baren de resultaten van de studie, volgens Lopez-Espinosa, zorgen.De onderzoekers schrijven in de nieuwe studie dat vrouwen onderzocht zijn met een normale blootstelling aan deze chemicalien en niet aan extreem hoge gehaltes. Juist bij deze lage blootstelling kunnen de hormoonverstorende eigenschappen van de pesticiden zichtbaar worden. Het onderzoek baseerde zich op 494 pasgeborenen in Valencia tussen 2003 en 2006.

Bij het meten van de hoofdomtrek, ontdekten de onderzoekers, dat bij de pasgeborenen met een hogere of gelijk gehalte van de gemiddelde DDT waarde. met 2.5 mm afnam. Dit ten opzichte van de pasgeborenen met een laag DDT gehalte in hun navelstrengbloed.

Bij een tienvoudige blootstelling aan HCB in het bloed nam men een daling van 5 mm in lichaamslengte waar. Echter bij al de vier pesticides werd een afname in lichaamsgewicht gevonden. De andere 2 waren pesticiden DDE (gerelateerd aan DDT) en beta-hexachloorcyclohexaan.

Het is niet zeker maar de pesticiden kunnen de veroorzaker van deze geboorteverschillen veroorzaken, verklaart Lopez-Espinosa. Deze chemicalien worden verdacht van verstoring van de schildklierfunctie, deze speelt een belangrijke rol in de groei en ontwikkeling van de foetus.

*Naschrift
Dat de extreme blootstelling van de pesticiden niet dezelfde resultaten opleveren als een matige of geringe blootstelling zal de industrie als muziek in de oren klinken. De industrie gaat nog steeds uit van de stelling van Paracelcus uit de middeleeuwen: de dosis bepaalt het gif. Echter sinds de jaren dertig van de vorige eeuw weten hormoononderzoekers dat deze stelling niet klopt. Voor endocriene disruptors of hormoonverstoorders is het niet de dosis maar de aanwezigheid welke het gif bepaalt. Pas sinds de jaren negentig wordt deze nieuwe tak van toxicologie onderzocht en meer en meer, behalve door de industrie en tradionele toxicolgen, geaccepteerd.

Op dit moment zijn er zelfs, sorry voor het woordgebruik, idioten die DDT als malaria bestrijdingsmiddel opnieuw willen inzetten.*