Voedsel tekort in Egypte en honger op grote schaal.

Honger komt naar Egypte.

Egypte is op de rand van een nationaal bankroet, hetgeen één van de redenen is voor het ontstaan van hongersnood in dat land. De andere is dat de voedsel producerende bedrijven voor de maximale winst gaan.

In Egypte raakt het voedsel op en het geld, waarmee je dat voedsel moet kopen, raakt nog sneller op.
Egypte, het dichtst bevolkte land in de Arabische wereld toont alle tekenen van een nationaal bankroet zoals die ook de hyperinflatie inluidde in verschillende Latijns-Amerikaanse landen in de jaren 80 en 90, met echter één dodelijk verschil: de Egyptische invoer van tarwe ligt nu al op de helft van wat nodig is en dat samen met de ineenstorting van buitenlandse leningen betekent dat hongersnood.
Het maatschappelijk geweld van de afgelopen dagen voorspelt helaas een nog veel snellere achteruitgang.
De Arabische opstand ontstond tegen de achtergrond van onzekerheid van de voedselvoorziening, welke begon met de stijgende vraag in Azië en daarmee schoot de prijs voor voedsel skyhigh.
Chaotische politieke en heftige publieke reacties dreigen de voedselleveringen totaal te verlammen in een relatief korte tijd.
Geweld in de straten en chaos in de Egyptische politiek zal eerder de norm dan de uitzondering worden.
Alle argumenten over het toekomstige politieke model van Egypte en haar toekomstige betrekkingen met Israël zullen in de schaduw blijven van het onvermogen van het land om zichzelf te voeden.

De regering heeft hoopvol ‘Het Revolutionaire Comité’ opgericht, die er voor moet zorgen dat bijvoorbeeld bakkers, propaanhandelaren en straatverkopers hun prijzen niet zonder toestemming mogen verhogen”. Zo werd gemeld op 3 mei door de Federatie van Egyptische Radio en Televisie.
Echter kort daarna verklaart het Ministerie van Solidariteit en Sociale Zaken: "de prijzen van brood en butaan worden gecontroleerd door bandieten en Het Revolutionaire Comité".
Berichten op de Egyptische nieuws sites melden een extreem sterke stijging van de graanprijzen tot ver boven de 11,5% inflatie.
De prijs voor een tank propaan, de meest gebruikte brandstof om te koken, stuwde de kosten van het levensonderhoud naar een onhoudbare situatie.

De Egyptische politiekgevoelige kwesties zoals het geweld tegen Koptische christenen, de hernieuwde macht van de islam en de militaire bedreiging voor/van Israël zijn absoluut niet de oorzaak van de economische mislukking. Ieder op zich hebben ze te weinig te betekenen.
Maar alles bij elkaar, en daarbij opgeteld de wereldwijde crisis, kunnen ze wel als oorzaak genoemd worden voor het instorten van de toeristische industrie, die de belangrijkste inkomstenbron is voor Egypte.
En dat heeft weer tot allerlei kettingreacties geleid.

De ineenstorting van de Egyptische kredietwaardigheid blokkeert financiering voor de invoer van levensmiddelen - volgens de voorzitter van de Nationale Maatschappij voor de Productie van Voedsel, Ahmed al-Rakaybi. Hij waarschuwde voor een drastische reductie van voedsel producten geproduceerd op lokaal niveau, evenals een daling van de invoer van veel goederen, zoals pluimvee, vlees en boter.
Volgens ‘Het Bureau voor Nationale Statistieken’ is er nog net genoeg financiële reserve voor een maand levering van rijst en vier maanden levering van tarwe.

“Tijdens de eerste drie maanden van dit jaar daalde de deviezenreserves met $13 miljard, dat is een daling van ongeveer 33%”, schreef Reuters op 5 mei jongstleden. Het land heeft $6 miljard officiële en officieuze $7 miljard reserves verloren, en eind april heeft het nog slechts $24,5 miljard. Uitstroom van kapitaal kan een verklaring zijn voor een groot deel van zo'n snelle daling. De Egyptische munt is in januari gedaald met maar 6% (ondanks de aanzienlijke vlucht van kapitaal) dankzij de tussenkomst van de Centrale Bank, maar de snelle daling van de reserves is onafwendbaar.

In 2009 importeerde Egypte voor 55 miljard US dollar en exporteerde 29 miljard.
De inkomsten uit toerisme was toen nog 15 miljard en daar kwam bovenop bijna 8 miljard uit de overboekingen van Egyptische werknemers in het buitenland.
Reken maar na, een tekort van (slechts) $3 miljard.

Maar op de dag van vandaag is het niveau van het toerisme slechts een fractie van het niveau van voorgaande jaren, en de overboekingen daalde ook nog eens met bijna de helft als gevolg van de uitzetting van de Egyptische arbeiders in Libië. Zelfs zonder de kapitaalvlucht uit Egypte is het tekort al opgelopen naar $25 miljard per jaar.

De Revolutie eet niet allen zijn eigen kinderen op (Russische beeldspraak). Ze doodt ook grote aantallen gewone mensen. Volgens de ramingen voor de hongersnood in 1921 heeft de Russische burgeroorlog 5 miljoen mensen gedood, en het aantal slachtoffers in diezelfde orde van grootte is ook mogelijk in Egypte. De helft van de Egyptenaren leeft van maar 2 dollar per dag.

In dit tempo zal Egypte vóór september van dit jaar volledig instorten en de grootte daarvan zal van Bijbelse proporties zijn

Dit artikel is gedeeltelijk overgenomen uit de Oekraïense bron en vrij vertaald door Zwart

delo.ua