<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

Resistentie onkruiden tegen Roundup neemt sterk toe

Glyfosaat, het overbekende herbicide welke in de landbouw een revolutie heeft veroorzaakt, verliest langzaam maar zeker zijn kracht. Dit is een slecht teken volgens de experts, glyfosaat is onvervangbaar.

Het actieve ingrediënt in Roundup en vele vergelijkbare herbicides is glyfosaat. Het is sinds jaren het best verkopende herbicide ter wereld in de strijd tegen onkruid. Het wordt in een serie gewassen toegepast welke genetisch zijn gemodificeerd, dit om hen ongevoelig voor glyfosaat te maken. Echter meer en meer onkruiden bouwen een weerstand tegen het bestrijdingsmiddel op en geven deze resistentie door aan de toekomstige generaties.

Monsanto introduceerde Roundup Ready sojabonen in 1996, kort daarop gevolgd door genetisch gemodificeerde mais en katoen zaden. In 2010 was in Amerika 93% van de geplante soja het herbicide Roundup tolerant. Roundup tolerant katoen nam 78% van de katoenvelden in beslag en 70% van de gezaaide mais was genetisch gemodificeerd. Dit volgens het Department of Agriculture. Alhoewel er meerdere firma’s zijn welke herbicide resistente zaden op de markt brengen, bezit Monsanto’s Roundup Ready technologie het grootste marktaandeel.

“Glyfosaat is een uniek product, er is op dit moment niets in de pijplijn welke glyfosaat kan vervangen” verklaart Doug Gurian-Sherman, hoofdwetenschapper aan de Union of Concerned Scientist (UCS). UCS is een adviesgroep welke genetisch gemodificeerde gewassen niet onder duurzame landbouw schaart. “Glyfosaat is een goede herbicide” vertelt Gurian-Sherman “echter het wordt verspild.”

Enkele eigenschappen welke glyfosaat zo populair hebben gemaakt: het brede toepassingsspectrum: zowel breedbladige onkruiden en grassen waren niet bestand tegen glysfosaat, andere herbiciden verdelgen slechts één van beide. Glyfosaat wordt snel in de bodem afgebroken, dit maakt het voor boeren gemakkelijk om van gewas te wisselen, zonder zich zorgen te maken over resten bestrijdingsmiddelen in de bodem. Het patent is inmiddels verlopen en hierdoor is het goedkoop geworden en Roundup bezit een lagere acute toxiciteit dan andere herbiciden, hierdoor wordt het gezondheidsrisico voor de boeren verminderd.

Het gebruik van glyfosaat heeft de onkruidbestrijding van boeren radicaal veranderd. “De boeren zijn verwend geraakt” verklaart Brent Neuberger, technisch specialist bij FMC, een chemische firma welke herbiciden ontwikkelt en verkoopt. “de werkwijze was zeer eenvoudig, koop het genetisch gemodificeerde zaad en spuit met Roudup. Het herbicide doodt alle planten, behalve het gewas”.

Robert Hartzler, een professor in de wetenschap van onkruiden aan de Iowa State University herinnert zich een neveneffect van het gebruik in Roudup: “in de jaren 90 beklaagden enkele boeren over het gebruik van Roundup, een schoon veld was voorheen het bewijs dat men een goede boer was. Met Roundup had iedere boer een schoon veld, door glyfosaat konden slechte boeren eenvoudig een schoon veld krijgen.”

Een stelregel in de wetenschappelijke onkruidbestrijding is dat onkruid altijd een resistentie ontwikkelt tegen herbiciden. Het is dus geen verrassing dat onkruidresistentie tegen glyfosaat zou ontstaan. Het begon tien jaar geleden met een enkel geval van resistentie van “horseweed” in Delaware. Tegenwoordig bestaan er wereldwijd 21 soorten onkruid welke bestand zijn tegen glyfosaat, 11 van hen komen in de USA voor. Op dit moment wordt resistentie nog per staat bepaald, het is een hoofdzakelijk locaal effect.

Ironisch genoeg waren het de onkruiden zoals “waterhemp”, welke resistent waren geworden voor oudere herbiciden, die het gebruik van Roundup in het Midwesten sterk deden toenemen, legt Hartzler uit. Een van de redenen voor de snelle omschakeling op Roundup Ready soja was de resistentie van het onkruid tegen ALS-herbiciden. Het gebruik van genetisch gemodificeerde soja in combinatie met Roundup bood een oplossing voor de laatste 10 jaar. Echter nu ontwikkelt “waterhemp” een resistentie tegen glyfosaat en is ongevoelig voor diverse andere klassen van herbiciden.

Experts van de agrarische industrie, waaronder de wetenschappers van Monsanto, zijn het erover eens dat het veelvuldig gebruik van glyfosaat in combinatie met Roundup Ready gewassen, de oorzaak is van de toenemende resistentie van het onkruid. Hartzler verklaart: voor het tijdperk Roundup werd glyfosaat primair vroeg in de lente gebruikt als een onkruidverdelger op de zaai- of plantklaar gemaakte grond. In Iowa gebruiken enkele boeren deze methode nog steeds, er wordt vroeg in de lente gezaaid en geplant, er komen dus weinig onkruiden in contact met glyfosaat.

Hatzler gaat door: met Roundup Ready gewassen werd het mogelijk om glyfosaat het gehele seizoen te gebruiken. Het was het enige herbicide welke boeren gebruikten in de soja teelt. Zich volledig vertrouwen op een enkele herbicide was vragen om problemen, alhoewel het zeer ongebruikelijk is dat onkruid glyfosaat overleeft. Indien men al het onkruid probeert te vernietigen zal het onkruid met een uniek aanpassingsmechanisme overleven.

Historisch gezien werd resistent onkruid verdelgd met een herbicide welke berustte op een specifiek werkingsmechanisme. Op deze wijze kon de boer een zwak punt van het onkruid uitbuiten. Echter de telers namen op een moment eenvoudig aan dat voor elk probleem, de chemische industrie met een oplossing zou komen, verklaart Neuberger van FMC. FMC een firma welke herbicides ontwikkelt is van plan een herbicide op de markt te brengen onder de naam Anthem. Het bestaat uit een mengsel van twee chemicaliën met ieder een eigen werkingsmechanisme.

Echter de afgelopen 20 jaar is er geen herbicide ontwikkeld met een nieuw werkingsmechanisme en onderzoekers van Big Agra geven geen teken dat er zich iets in de pijplijn bevindt. ´

De huidige ontwikkelingen vinden plaats of combinaties van verschillende onkruidverdelgers die het mogelijk maken om gewassen onkruidvrij te houden. Hierbij wordt er ook gebruik gemaakt van oude herbiciden zoals 2,4-dichloorfenoxyazijnzuur (2,4-D) en dicamba. In vergelijking tot glyfosaat worden 2,4-D en dicamba door de Environmental Protection Agency (EPA) als hoger toxisch ingeschaald. Oudere en gemenere herbiciden zullen in de toekomst de velden onkruidvrij moeten gaan houden.

Een bijkomend probleem is het feit dat onkruid, welke resistentie tegen glyfosaat heeft opgebouwd, ook moeilijker te verdelgen zal zijn met bestrijdingsmiddelen gebaseerd op een ander werkingsmechanisme. Hatzler vertelt verder: al de onkruid-wetenschappers zien dat het een moeilijk probleem aan het worden is. Vanuit Big Agra hoort men al geluiden die wijzen in de richting dat het onkruid deze slag wint. De afgelopen vijftig jaar heeft de ontwikkeling van de wetenschap voor op de resistentie van onkruid gelopen. Echter de afgelopen vijftig jaar hebben mais en soja het landschap meer en meer gedomineerd, de ontwikkeling van herbiciden vond op basis van deze gewassen plaats. Juist het onkruid welke zich thuis voelt tussen deze gewassen ontwikkelde een versnelde resistentie.

Monsanto erkent het toenemende probleem van glyfosaat resistente onkruiden echter stelt de klanten gerust met de woorden dat het probleem behandelbaar is. We kennen de bezorgdheid van onze klanten over herbicide resistent onkruid, de afgelopen 10 jaar hebben we met boeren, onkruid-wetenschappers en publieke instellingen samengewerkt. Monitoring van het probleem en verder onderzoek leidt tot aanbevelingen tot het managen van resistente onkruiden. Daarnaast wordt er gewerkt aan bescherming voor de toekomst.

Voor de boeren waarbij het onkruidmanagement hen dwingt om terug te keren naar de tijd voor Roundup, zullen oude boerenvaardigheden noodzakelijk worden. Welke onkruiden ontwikkelen zich wanneer en waar. Ook zal er een selectie moeten plaatsvinden tussen de vele soorten herbiciden om het onkruid te bestrijden. Ze zullen zich overtuigen dat het veld onkruidvrij is op het moment van het zaaien of planten en zullen nadenken over het wisselen van gewassen en een keuze moeten maken uit de vele herbiciden.

De verandering zal moeilijk worden vertelt Hartzler: in mijn cynische visie behandelen we landbouw als een fabriek en zijn blind voor de biologische complexiteit. Dankzij de lage winsten wordt alles zo simpel mogelijk ontworpen, dit heeft tot gevolg monocultuur. Door de monocultuur worden alle gewassen gelijkwaardig behandeld en er wordt tijd bespaard op het beoordelen van inviduele velden. We zijn op een tweesprong geland waarbij deze manier van landbouw bedrijven niet meer mogelijk is.

By Melody Bomgardner

pubs.acs.org