1. #broeikastheorie
  2. #complexe-systemen
  3. #complexiteit
  4. #emergent-gedrag
  5. #klimaat
  6. #peer-review
  7. #wetenschap
  8. Artikelen

<< error >> (our Markdown requires webpage links, not image links, see manual)

In discussie met een global warming-fan

Zaplog is volgens mij een website waarop een hoop klimaatskepsis verwoord is. Dat is hun goed recht, maar, je krijgt tweets zoals hieronder terug waarop ik nog niet gereageerd heb. Vandaar dit blog, dan kan ik er iets meer (prive)tijd aan besteden. De volgende tweets waren aan mij gericht:

@Paramatman Patrick Savalle

@ernstschrama @zaplog #klimaat Alsof dat iets zegt, peer-review is een instrument om consensus af te dwingen. http://bit.ly/hCZnRR

@Paramatman Patrick Savalle

@ernstschrama @zaplog Discussieer dan mee als je denkt dat je het beter weet ;) Dan hebben we er nog wat aan…

@Paramatman Patrick Savalle

@ernstschrama Klimaat is complex-adaptive system. Emergent gedrag. Fundamenteel buiten bereik van huidige wetenschap. @zaplog

Mijn reactie hierop is:

Peer review is een instrument om fouten uit manuscripten te halen. Een manuscript wordt door auteurs opgestuurd naar een wetenschappelijk tijdschrift, voor ieder tijdschrift is er een editor welke onafhankelijke reviewers zoekt die verklaren dat ze belangenloos het manuscript doorlezen. De editor is uiteindelijk degene die de beslissing neemt, en daarbij neemt hij de adviezen van reviewers vaak over. In de meeste gevallen is het zo dat reviewers anoniem blijven.

Er is een verschil tussen tijdschriften waarbij het copyright op artikelen wordt overgedragen aan een uitgever, of open-access tijdschriften waarbij dit niet gebeurt. Veel auteurs kiezen voor de eerste vorm omdat open-access journals nieuw zijn zonder dat de impact factor erg hoog is. Tijdschriften met een hoge impact factor (zoals Nature en Science) worden daarom vaak gekozen, helaas blijkt het alleen moeilijk om een manuscript gepubliceerd te krijgen vanwege het publicatiebeleid van het tijdschrift.

De inhoud van de informatie is het enige wat ertoe doet tijdens een peer-review, het gaat er dus niet om of de mening van een auteur niet strookt met die van een reviewer. Dat dit moeilijk te realiseren is is helaas ook een feit, maar, het is ook zo dat auteurs moeite moeten doen om reviewers en editors te overtuigen van de kwaliteit van hun manuscript. Tenslotte, als het bij een tijdschrift niet lukt dan zoeken de meeste auteurs hun heil bij het andere, ik heb dit meerdere keren gezien zonder dat ik er verder een uitgesproken mening over heb.

Peer review is ook geen democratie, het is niet zo dat aantoonbare fouten in manuscripten genegeerd horen te worden door de editor. De uiteindelijke impact factor van een tijdschrift hangt af van de actualiteit, de kwaliteit, en ook het onderwerp van de artikelen. Ondanks peer-review is het niet uit te sluiten dat er uiteindelijk verschillen van mening of zelfs aantoonbare fouten in gepubliceerde artikelen ontstaan. Op zich is dit niet erg omdat dit weer vaak een aanleiding is nieuwe artikelen in tijdschriften te publiceren.

De bovenstaande methode is een algemeen geaccepteerde werkwijze van de meeste wetenschappelijke tijdschriften (wereldwijd zijn er meer dan 5000). Hiermee bestrijd ik dus de mening dat peer-review er voor dient om een gevestigde consensus in stand te houden. Het doel van peer-review is alleen maar de kwaliteit te verhogen.

Mijn tweede reactie op de opmerking over “het complex-adaptieve klimaat” is misschien een beetje verassend, maar ik begrijp niet wat er zo complex aan het klimaat is. Met behulp van de climate-explorer op de website van het KNMI zou het moeten lukken de volgende plot te maken.

Langs de horizontale as staan variaties in de gemeten atmosferische concentraties van kooldioxide uitgedrukt in parts per million (ppm) voor de maanden Dec-Jan. Langs de vertikale as staan de veranderingen in de mondiale temperatuur van NASA GISS voor dezelfde periode in het jaar. Per prikpunt staat ook het jaartal weergegeven (met dank aan GJ van Oldenborgh). De correlatie tussen beide meetgegevens is 0.909 hetgeen vrij hoog is. Hoezo complex-adaptief en emergent gedrag? We zien iets wat zeer goed gecorreleerd is, en wat een lineair gedrag vertoont.

Tenslotte een antwoord op de tweede tweet: u had het bovenstaande ook kunnen schrijven, ik zie het bewijs elk jaar weer, kinderen worden scholieren, scholieren worden studenten, en sommigen zijn zo gemotiveerd dat ze artikelen publiceren in peer-reviewed tijdschriften. Ik moedig het gedrag alleen maar aan als u het niet erg vindt.

Mijn reactie hierop

Hoi Ejo,

Hier alvast een kort antwoord, ik zal snel een uitgebreider antwoord formuleren.

Om te beginnen die peer-review. Zonder je te willen beledigen, maar jij neemt het naïeve het standpunt in. De academische napraat. Dit is inderdaad waarom peer-review is bedoeld / bedacht. In de praktijk werkt het heel anders, daarom stuurde ik je die link.

http://zapruder.nl/portal/artikel/peer_review_faciliteert_corruptie_en_veroorzaakt_inteelt/

In de praktijk, en dat zagen we ook met climate-gate en de nasleep, maar nog meer in de biomedisch sfeer, is het een instrument dat dient om onwelgevallige meningen buiten de deur te houden. Het hele peer-review circuit is overgenomen door de grootste bekken en het grote geld. Ik laat dat duidelijk zien in mijn artikel. Maar daar antwoord je helemaal niet op, anders dan met ‘ROFL’. Ook nu weer geen ander antwoord dan wat Wikipedia kennis. En Wikipedia is volgens de algemene voorwaarden van het medium, en dat wist je waarschijnlijk ook niet, ‘niet bedoeld om objectieve feiten of kennis te borgen’, maar om de consensus te noteren. Lees hun voorwaarden.

Wat betreft klimaat en complexiteit. Je hebt in ieder geval wel een juist begrip van ‘complexiteit’. De meeste mensen, ook wetenschappers en academici, weten niet wat complexiteit is en denken aan ‘ingewikkeld’. Laten we kort door de bocht complexiteit benoemen als de overtreffende trap van chaos. Chaos is dan nog ‘deterministisch’, met een duidelijke onderliggende ordening (de strange attractor). Van complexiteit en vooral de emergente uitingen zoals zelf-organisatie is de onderliggende ordening onbekend. Wetenschap heeft geen enkele grip op complexiteit anders dan ‘explore-exploit’, een soort trial-and-error-stategie. Dit ondanks dat verreweg het grootste deel van ons universum complex is. Een kenmerk van complexe systemen is dat het niet top-down analyseerbaar is en dat het superpositie beginsel niet geldt. Je kunt dus iet de gedragingen van de delen isoleren en daarmee conclusie trekken over het geheel. 1+1 is niet 2, maar eerder 11 in complexe systemen,

Het klimaat is zeer waarschijnlijk ook complex. Ook al doen al die klimatologen alsof het gewoon lineair is. Niet eens chaotisch, zoals meteorologie, maar gewoon lineair. Jij ook. En dan kom je met een lineair verband omdat te bewijzen. In elk complex systeem, zijn lineaire verbanden te vinden. Dat zegt niets over de systemen als geheel. Het is cherry-picken.

Complexe systemen zijn makkelijk te herkennen: het zijn systemen bestaande uit op zichzelf staande entiteiten die reageren op elkaars gedrag, systemen met voldoende diversiteit en koppeling en negatieve en positieve terugkoppelingen. Het klimaat voldoet daar prima aan. Vrijwel alle natuurlijke systemen zijn complex, het zou uiterst onlogisch zijn als klimaat daarop een uitzondering was. Wat jij doet is een lineair verband aanwijzen (op basis van dubieuze gegevens trouwens) en dat representatief maken voor het hele systeem. Een getijdesysteem is aan de buitenkant ook heel voorspelbaar, maar probeer het maar eens te verklaren.

Dat klimatologen de complexiteit niet willen zien (op het moment dat ze dat erkennen, stopt hun vak) is wat anders. Sowieso zijn wetenschappers erg huiverig af te stappen van hun extreem beperkte reductionistisch visie, ondanks dat hun wetenschap aan het falen is. Economieën zijn niet te voorspellen of begrijpen, gentech is niet te doorgronden, de menselijk psyche is niet te repareren met medicatie en klimaat is dus ook niet een kwestie van een super naïef broeikasmodel. Of hier en daar een lineair verbandje in een woud van niet-lineariteit en chaos.

Dus, speel eens een keer advocaat van de duivel voor je jezelf.

Gr.

Patrick Savalle.

twitter.blogspot.com

All Rights Reserved
5
  1. still-limit-9468@still-limit-9468
    #81738
    Mooie reactie. Het getijdesysteem voorbeeld is een interessante analogie met het klimaat. Al miljoenen jaren zijn golven een gevolg van de speling van stromingen, wind, temperatuur, draaiing van de aarde, zwaarte kracht van de maan, etc. Na een aardbeving kan er een tsunami ontstaan, bij volle maan een springvloed. Maar uiteindelijk zal het patroon zich weer stabiliseren, naar het natuurlijk equilibrium. Er zal dus een fundamenteel grote verandering moeten plaatsvinden om dit proces op lange termijn te verstoren. (ik geloof niet dat co2 dat überhaupt kan zijn) Het getijdenstysteem omschrijft een cyclus maar kan niet een overstroming voorspellen...
  2. quiet-bird-1246@quiet-bird-1246
    #81742
    Ik heb al eens ergens gelezen dat er meer co2 in de lucht zit bij een opwarmend klimaat, maar het zou andersom werken dan ze beweren.

    Meer CO2 betekend niet hogeren temp., Maar hogere temp. wordt gevolgd door meer co2, wat uit de oceanen verdampt.
    ( ik weet niet of het waar is, al klinkt het erg aannemelijk).
    Zo ja, kun je hem dat ook nog vertellen. Dan haal je die grafiek meteen helemaal onderuit, als hij tenminste wil horen.
  3. fragrant-wave-0301@fragrant-wave-0301
    #81747
    Het getijdesysteem voorbeeld is een interessante analogie met het klimaat.

    Het getijdensysteem is in tegenstelling tot het klimaat nog vrij goed te simuleren, te voorspellen en tegenwoordig ook te verklaren alhoewel dat inderdaad minder vanzelfsprekend is dan het lijkt.
    Het getij is afhankelijk van de stand van de maan en mindere mate van de zon, maar dan vooral door de getijden in de oceanen die getijgolven veroorzaken die soms uren of dagen later via diverse wegen de kust bereiken waarbij interferentiepatronen ontstaan waardoor iedere kuststreek zijn eigen karakteristieke getijden kent... die dan wel weer een zekere regelmaat vertonen en dus voorspelbaarheid zijn.

    Wind heeft ook een zekere invloed op de waterstanden door opstuwing welke los staat van de periodieke getijden.

    Voortplanting van golven door water (of lucht) is meer rechttoe rechtaan simuleren met eenvoudige fysica dan de chaotisch stroming van water of lucht zelf.

    Ik heb al eens ergens gelezen dat er meer co2 in de lucht zit bij een opwarmend klimaat, maar het zou andersom werken dan ze beweren.

    Of in de temperatuur/CO2-schommelingen CO2 een actieve of passieve speler is hangt er van af welke oorzaak-gevolg relatie je als wetenschapper bestudeert, en dat blijken er veel te zijn gezien het ruime onderzoek dat er reeds rond uitgevoerd is. Om deze te vatten in een enkel gecombineerd model is noodzakelijkerwijs een zekere deskundigheid (lees: natte vingerwerk en vooringenomenheid) vereist waar wij als simpele zielen natuurlijk niet over beschikken ;)
  4. still-limit-9468@still-limit-9468
    #81786
    @Axeman; je hebt gelijkt, de vergelijking gaat niet erg goed op.
  5. autumn-paper-2304@autumn-paper-2304
    #81794
    Dit plaatje wordt door opwarmertjes heel weinig gebruikt...

    CO2 in lucht op zeenivo: 400 deeltjes per miljoen, da's 0,04%

    Als ik dat gegeven gebruik in een discussie krijg ik het verwijt dat ik het CO2 "probleem" bagatelliseer lol