Kwik aan Banden gelegd?

Afgelopen week verzamelden delegaties van 120 landen in Chiba (Japan). Onder het toeziend oog van de UN werd er gesproken over hoe de uit stoot van grote hoeveelheden kwik aan banden te leggen. De grootste bronnen van kwik zijn toch wel de fossiele brandstoffen (kolencentrales) en kleinschalige goudmijnbouw . Daarnaast stoten ook vulkanen een groot aandeel van kwik uit.

Helaas is het bij praten gebleven, argumenten om niet over te gaan tot verplichtingen waren:
“Big developing countries rejected proposals to address coal combustion arguing that a goal to reduce them was not needed. A few hours of discussing small scale gold mining led to larger questions about how the treaty would address both mercury and the larger livelihood and poverty issues”

Ondertussen wordt er een zowel op de noord- als zuidpool een versterkte kwikzonopkomst waargenomen. Iedereen weet dat kwik giftig is voor al dat leeft maar desondanks, in de naam van de vooruitgang, lijken we niet tot bezinning te komen.

Het metallisch kwik, indien je kwikthermometer breekt is zo mobiel dat het zich binnen een week over de atmosfeer van de gehele aarde verspreid en komt op moeder aarde terug via het hemelwater. Eenmaal opgenomen door bacterien zal het metallisch kwik omgezet worden in organisch kwik. Organisch kwik is een vertaling (iedere tak ban de wetenschap heeft een eigen taal(barriere)) voor koolstof welke zich heeft gebonden aan het kwik.

Wikipedia weet te melden:
“Organische verbindingen van kwik zijn giftiger dan het element kwik zelf, en dikwijls extreem giftig. Ze waren betrokken bij hersen- en leverschade. De meest gevaarlijke kwikverbinding, Dimethylkwik, is zo giftig dat zelfs enkele microliters(1/1000ste van een cc.) gemorst op de huid of zelfs een latexhandschoen, de dood kan veroorzaken.[22][23]”

Ondertussen worden zwangere vrouwen opgeroepen om geen roofvissen meer te eten, het voedsel bevat teveel dimethylkwik. Dimethylkwik en ook alle organische kwikverbindingen blijken moeilijk afbreekbaar te zijn, het wordt dus opgeslagen. Metabolisme is niet in staat om deze giftige verbindingen om te zetten in niet giftige, trouwens dit is ook een kenmerk van vele man-made chemicals.

Terugkomend op de onze toekomst, de hoogzwangere vrouwen, daar kwikverbingen zo mobiel zijn kunnen deze vrij eenvoudig de foetus bereiken. Ook het hersenvlies blijkt voor deze giftige terrorist geen belemmering te vormen. Zelfs vogels blijken gevoelig te zijn: er blijkt zelfs een relatie te bestaan tussen kwikverbindingen en homosexualiteit.

De onderzoeker in kwestie:
"We knew that mercury can disrupt hormones – what is most disturbing about this study is the low levels of mercury at which we saw effects on hormones and mating behavior," said Peter Frederick, a UF wildlife ecology professor who led the five-year study, in a university press release. "This suggests that wildlife may be commonly affected."

Hier komen we to the point: een lage dosis van kwik kan invloed hebben op de hormoonhuishouding. Daar kwikverbindingen zo beweegelijk zijn hebben ze ook invloed op onze organen die de hormoonhuishouding bepalen. Hormomen bepalen onze stemmingen, driften enzovoort. Hormonen maakt ons dus wat we zijn (DNA onderzoekers kunnen veel leren van epigenitica).

Ook is uit de biologie duidelijk dat hormomen werkzaam zijn op een laag niveau, door de specifieke werking wordt er een sleutel slot reactie geactiveerd. Het blijkt dat deze tak van hormoon-toxicologie bekend is bij de onafhankelijke wetenschap maar helaas niet bij onze leiders, die het beste met ons voor hebben.

“The makes the poison" is a common adage in toxicology. It implies that larger doses have greater effects than smaller doses. That makes common sense and it is the core assumption underpinning all regulatory testing. When "the dose makes the poison," toxicologists can safely assume that high dose tests will reveal health problems that low dose exposures might cause. High dose tests are desirable because, the logic goes, they not only will reveal low dose effects, they will do so faster and with greater reliability. Greater reliability and speed also mean less cost.“

Juist op dit lage niveau blijken huidige wetenschappelijke aannames (welke keer op keer als feit gebracht worden) niet meer geldig te zijn, hormoon imiterende stoffen gedragen zich anders als de toxicologie had voorspeld. Net als economen denkt de wettelijke toxicologist dat alles lineair is, helaas dit is niet het geval!

“In standard toxicology, as the dose increases, so does the effect. Conversely as dose decreases, so does its impact. This relationship is called a monotonic dose-response curve because effects are either increasing or decreasing. In a monotonic curve, they never reverse direction. It is akin to a dimmer switch and a lightbulb. The more electricity you let through by turning the knob, the brighter the bulb gets.
While toxicologists have traditionally assumed that the dose makes the poison, endocrinologists --scientists who study the action of hormones-- have long known that hormones can have different effects at different doses.”

Het lijkt erop dat er geen dosis bestaat waarmee de giftigtheid van kwik en zijn verbindingen zijn te beschrijven. Bij zeer lage concentraties blijkt het een hormoon te kunnen imiteren. Desondanks treffen we kwik aan in allerlei artikelen zoals spaarlampen (waarbij het kwik vervangen kan worden door het edelgas xenon) en wordt het nogsteeds geroemd om zijn anti-bactieriele werking. Vooral vreemd is het dat Big-Farma heeft nog geen oog voor de gezondheidsrisico’s en wordt het willekeurig ingezet in vaccin’s, neussprays, contactlenzen vloeistoffen etc. Net als de economen lijkt Big-Farma alleen maar lineair te kunnen denken.

De volgende vergadering over het terugdringen van antropoceen kwik vindt in october 2011 in Africa plaats, uiteindelijk wil men 2013 een definitief verdrag opstellen.